.svg)
پیتر بوش و تزریق خون تازه به دیوار زرد دورتموند
پارسینه: نکته‌ای که در این راه کمی باعث نگرانی دورتموندی‌ها شده گزارش‌های مبنی بر دو دستگی باس و کمک اولش در آژاکس، هندری کروزن، با دیگر اعضایِ کادر فنی تیم از جمله دنیس برگکمپ بود. جواب باس به این گزارش‌ها هم بیشتر شک و تردیدها درباره‌یِ صحت آن‌ها را بالا برد: «من به گذشته کاری ندارم و فقط به آینده فکر می‌کنم.»
گزارش - تحریریه پارسینه | هشت روز بعد از اخراج توماس توخل، مربی‌ِ ۴۳ سالهای که در آخرین بازی‌اش روی نیمکت بوروسیا دورتموند فاتح جام حذفی شد، پیتر باس به عنوان جانشین او در وستفالن معرفی شد. باسِ ۵۳ ساله که فصل پیش آژاکس را به فینال یوروپا لیگ رساند، جایی که مغلوب منچستر یونایتد شدند، از همین حالا باید با سوالات زیادی در تیم جدیدش روبرو شود و پاسخ‌هایی مناسب برایشان پیدا کند.
فلسفه‌یِ فوتبال باس به شدت متاثر از آرمان‌ها و ایده‌های یوهان کرویف فقید است، فلسفه‌ای که تفاوت زیادی با دید و رویکرد لوسین فاوره، گزینه‌یِ اول دورتموند برای جانشینی توخل دارد. فاوره که فصل گذشته نیس را به رده‌یِ سوم لیگ یک فرانسه رساند و حالا با تیمش شانس حضور در چمپیونز لیگ را دارد (اگر بازی مقدماتی‌شان را ببرند) مربی‌ایست در درجه‌یِ اول واکنش‌گرا، مربی‌ای که اصل اولش ساختن خط دفاعی و بعد فکر کردن به بعد هجومی است.
با وجود علاقه‌یِ زیاد دورتموند به فاوره، باشگاه نیس به مربی موفقش اجازه‌یِ رفتن نداد و بدین ترتیب باس به عنوان جانشین توخل انتخاب شد. مایکل زورک، مدیر ورزشی دورتموند در مراسم معرفیِ باس اعلام کرد از رویکرد فنی او کاملا حمایت می‌کند: «ما مطمئنیم فلسفه‌یِ فوتبالی پیتر همانی است که خودمان و تماشاگرانمان میخواهیم. فلسفه‌یِ پیتر به شدت هجومی است و بر مبنای مالکیت بالای توپ و گگن‌پرسینگ ساخته شده. این رویکرد تعادل خوبی پدید می‌آورد و در ضمن پیتر نشان داده ترسی از بازی دادن به بازیکنان جوان در بازی‌های بزرگ ندارد.»
وقتی یورگن کلوپ سال ۲۰۱۵ دورتموند را ترک کرد این تیم موقعیت‌اش در لیگ نسبت به سالهای اول حضور کلوپ عوض شده بود و در اکثر بازی‌ها، به استثناء بازی مقابل بایرن مونیخ، دست بالا را داشت و مجبور بود فوتبالی کنش‌گرا بازی کند. برای همین بود که دورتموند در آن مقطع به شدت به ایده‌هایی نو نیاز داشت و بازیکنانش به جای اینکه به فکر واکنش به مالکیت توپ حریف باشند، باید یاد می‌گرفتند خودشان با توپ چکار کنند.
توخل به خوبی این دوران گذار و این تغییر رویکرد را پیش برد و از دورتموند تیمی جدید ساخت. از منظر ایده‌های فوتبالی باس هم به توخل شباهت دارد، نکته‌ای که برای باشگاهی که هر سال تغییرات زیادی در اسکوادش می‌بیند خبر خوبی است. باس که فصل گذشته در آژاکس ثابت کرد چقدر به بازیکنان جوان اعتقاد دارد و چقدر خوب ازشان استفاده می‌کند و باعث رشدشان می‌شود حالا در دورتموند کریستین پولیسیک، اوزمان دمبله و الکساندر آیزاک را دارد، پدیده‌هایی که با این امید که در ترکیب اصلی بهشان بازی می‌رسد روانه‌یِ وستفالن شده بودند. تجربه‌یِ باس در آژاکس نشان می‌دهد این بازیکنان نباید از این بابت نگرانی‌ای داشته باشند.
نکته‌یِ مثبت برای باس این است که برعکس توخل او دیگر مدام با کلوپ مقایسه نخواهد شد و می‌تواند با آرامش و هیاهوی کمتری طرحی برای پیشرفت تیمش بریزد. این پیشرفت باید شامل حداقل رسیدن به رده‌یِ دوم لیگ در فصل آینده و استحکام بخشیدن به خط دفاعی باشد. دورتموند فصل پیش ۴۰ گل در بوندسلیگا خورد، آماری که قابل قبول نیست. باس، مربی‌ای که اعتقاد به پرس بالا در زمین حریف و قانون پنج ثانیه در راه پس گرفتن توپ دارد، باید تعادل بیشتری بین خطوط تیم جدیدش پدید بیاورد. توخل هم با رویکردی تقریبا مشابه با استفاده از گگن‌پرسینگ نظام دفاعی‌اش را می‌چید، اما اجرای درست این نوع بازی نیاز به هماهنگی فوق‌العاده‌یِ بازیکنان دارد، عنصری که کمبودش معمولا به دورتموندِ توخل ضربه می‌زد.
باس در راه بازسازی تیمش و ایجاد تعادلی بیشتر بین بعد هجومی و دفاعی این فصل محمود داهود، هافبک میانی و پدیده‌یِ ۲۳ ساله‌یِ فصل پیش بوروسیا مونشن‌گلادباخ و عمر توپاک، مدافعِ با تجربه‌یِ ۲۷ ساله و سابقِ بایر لورکوزن را در اختیار خواهد داشت. اما خارج از زمین هم باس ماموریتی مهم بر عهده دارد: بازسازی روابط تماشاگران و مدیران و بازیکنان باشگاه، روابطی که در ماه‌های اخیر حضور توخل به شدت شکسته شده بود.
نکته‌ای که در این راه کمی باعث نگرانی دورتموندی‌ها شده گزارش‌های مبنی بر دو دستگی باس و کمک اولش در آژاکس، هندری کروزن، با دیگر اعضایِ کادر فنی تیم از جمله دنیس برگکمپ بود. جواب باس به این گزارش‌ها هم بیشتر شک و تردیدها درباره‌یِ صحت آن‌ها را بالا برد: «من به گذشته کاری ندارم و فقط به آینده فکر می‌کنم.»
بعد از اختلاف نظرها و جنگ‌های داخلی‌ای که با توخل پیش آمد، باشگاه دورتموند حالا بیش از هر چیزی نیاز به آرامش و هارمونی دارد، شرایطی که امیدوارند باس، که خوشبختانه آلمانی را هم روان حرف می‌زند، برایشان بسازد. اما اگر این اتفاق رخ ندهد بعید نیست تلفن‌های باشگاه نیس خیلی زود دوباره شروع به زنگ خوردن کنند.
فلسفه‌یِ فوتبال باس به شدت متاثر از آرمان‌ها و ایده‌های یوهان کرویف فقید است، فلسفه‌ای که تفاوت زیادی با دید و رویکرد لوسین فاوره، گزینه‌یِ اول دورتموند برای جانشینی توخل دارد. فاوره که فصل گذشته نیس را به رده‌یِ سوم لیگ یک فرانسه رساند و حالا با تیمش شانس حضور در چمپیونز لیگ را دارد (اگر بازی مقدماتی‌شان را ببرند) مربی‌ایست در درجه‌یِ اول واکنش‌گرا، مربی‌ای که اصل اولش ساختن خط دفاعی و بعد فکر کردن به بعد هجومی است.
با وجود علاقه‌یِ زیاد دورتموند به فاوره، باشگاه نیس به مربی موفقش اجازه‌یِ رفتن نداد و بدین ترتیب باس به عنوان جانشین توخل انتخاب شد. مایکل زورک، مدیر ورزشی دورتموند در مراسم معرفیِ باس اعلام کرد از رویکرد فنی او کاملا حمایت می‌کند: «ما مطمئنیم فلسفه‌یِ فوتبالی پیتر همانی است که خودمان و تماشاگرانمان میخواهیم. فلسفه‌یِ پیتر به شدت هجومی است و بر مبنای مالکیت بالای توپ و گگن‌پرسینگ ساخته شده. این رویکرد تعادل خوبی پدید می‌آورد و در ضمن پیتر نشان داده ترسی از بازی دادن به بازیکنان جوان در بازی‌های بزرگ ندارد.»
وقتی یورگن کلوپ سال ۲۰۱۵ دورتموند را ترک کرد این تیم موقعیت‌اش در لیگ نسبت به سالهای اول حضور کلوپ عوض شده بود و در اکثر بازی‌ها، به استثناء بازی مقابل بایرن مونیخ، دست بالا را داشت و مجبور بود فوتبالی کنش‌گرا بازی کند. برای همین بود که دورتموند در آن مقطع به شدت به ایده‌هایی نو نیاز داشت و بازیکنانش به جای اینکه به فکر واکنش به مالکیت توپ حریف باشند، باید یاد می‌گرفتند خودشان با توپ چکار کنند.
توخل به خوبی این دوران گذار و این تغییر رویکرد را پیش برد و از دورتموند تیمی جدید ساخت. از منظر ایده‌های فوتبالی باس هم به توخل شباهت دارد، نکته‌ای که برای باشگاهی که هر سال تغییرات زیادی در اسکوادش می‌بیند خبر خوبی است. باس که فصل گذشته در آژاکس ثابت کرد چقدر به بازیکنان جوان اعتقاد دارد و چقدر خوب ازشان استفاده می‌کند و باعث رشدشان می‌شود حالا در دورتموند کریستین پولیسیک، اوزمان دمبله و الکساندر آیزاک را دارد، پدیده‌هایی که با این امید که در ترکیب اصلی بهشان بازی می‌رسد روانه‌یِ وستفالن شده بودند. تجربه‌یِ باس در آژاکس نشان می‌دهد این بازیکنان نباید از این بابت نگرانی‌ای داشته باشند.
نکته‌یِ مثبت برای باس این است که برعکس توخل او دیگر مدام با کلوپ مقایسه نخواهد شد و می‌تواند با آرامش و هیاهوی کمتری طرحی برای پیشرفت تیمش بریزد. این پیشرفت باید شامل حداقل رسیدن به رده‌یِ دوم لیگ در فصل آینده و استحکام بخشیدن به خط دفاعی باشد. دورتموند فصل پیش ۴۰ گل در بوندسلیگا خورد، آماری که قابل قبول نیست. باس، مربی‌ای که اعتقاد به پرس بالا در زمین حریف و قانون پنج ثانیه در راه پس گرفتن توپ دارد، باید تعادل بیشتری بین خطوط تیم جدیدش پدید بیاورد. توخل هم با رویکردی تقریبا مشابه با استفاده از گگن‌پرسینگ نظام دفاعی‌اش را می‌چید، اما اجرای درست این نوع بازی نیاز به هماهنگی فوق‌العاده‌یِ بازیکنان دارد، عنصری که کمبودش معمولا به دورتموندِ توخل ضربه می‌زد.
باس در راه بازسازی تیمش و ایجاد تعادلی بیشتر بین بعد هجومی و دفاعی این فصل محمود داهود، هافبک میانی و پدیده‌یِ ۲۳ ساله‌یِ فصل پیش بوروسیا مونشن‌گلادباخ و عمر توپاک، مدافعِ با تجربه‌یِ ۲۷ ساله و سابقِ بایر لورکوزن را در اختیار خواهد داشت. اما خارج از زمین هم باس ماموریتی مهم بر عهده دارد: بازسازی روابط تماشاگران و مدیران و بازیکنان باشگاه، روابطی که در ماه‌های اخیر حضور توخل به شدت شکسته شده بود.
نکته‌ای که در این راه کمی باعث نگرانی دورتموندی‌ها شده گزارش‌های مبنی بر دو دستگی باس و کمک اولش در آژاکس، هندری کروزن، با دیگر اعضایِ کادر فنی تیم از جمله دنیس برگکمپ بود. جواب باس به این گزارش‌ها هم بیشتر شک و تردیدها درباره‌یِ صحت آن‌ها را بالا برد: «من به گذشته کاری ندارم و فقط به آینده فکر می‌کنم.»
بعد از اختلاف نظرها و جنگ‌های داخلی‌ای که با توخل پیش آمد، باشگاه دورتموند حالا بیش از هر چیزی نیاز به آرامش و هارمونی دارد، شرایطی که امیدوارند باس، که خوشبختانه آلمانی را هم روان حرف می‌زند، برایشان بسازد. اما اگر این اتفاق رخ ندهد بعید نیست تلفن‌های باشگاه نیس خیلی زود دوباره شروع به زنگ خوردن کنند.
ارسال نظر