گوناگون

روانشناسی کودکان در مورد «دونالد ترامپ» چه می‌گوید؟

روانشناسی کودکان در مورد «دونالد ترامپ» چه می‌گوید؟

پارسینه: دونالد ترامپ به عنوان یک کودک نابالغ اجتماعی و یک قلدر نادرست توصیف می شود اما همچنان بخش قابل توجهی از مردم آمریکا از او حمایت می کنند. روانشناسی رشدی به این تناقض پاسخ می دهد.

روانشناسی کودکان در مورد «دونالد ترامپ» چه می‌گوید؟

به گزارش خبرنگار «پارسینه» ، یانا یووُنِن، استاد رواشناسی رشدی در دانشگاه کالیفرنیا، به عنوان کسی که رفتارهای قلدرمابانه در میان جوانان را مورد مطالعه قرار داده است، می گوید که شباهت های بسیاری میان رفتار ترامپ و یافته های پژوهشیش دیده است.

او در مطلبی برای واشنگتن پست به گردن کلفتی های ترامپ در رقابت های انتخاباتی و تحقیر نام رقبایش، از جمله «مارکو کوچولو» یا «هیلاری نادرست»، اشاره می کند. اگرچه پژوهش ها نشان می دهند که افراد از سنین مختلف مخالف قلدری هستند، اما رفتارهای ترامپ باعث افزایش محبوبیت او شد.

از یک منظر، این دو موضوع قابل جمع هستند. در حالی که قلدرها هرگز دوست داشتنی نیستند، آنها در شرایط خاصی محبوب می شوند. پژوهش ها نشان می دهند که قلدرها در نخستین سال ورود به دبیرستان، «بامزه» به نظر می رسند. در حالی که نوجوان ها برای ورود به زندگی اجتماعی وارد می شوند، سوال هایی دارند از قبیل این که چطور باید با آن کنار بیایم و با چه کسی باید بگردم. وقتی آینده نامطمئن است، بسیار مهم است که بدانید با چه کسی باشید و همین طور بدانید چه کسی مسئول است. سلسله مراتب تسلط به اعضای گروه کمک می کند تا جایگاهشان را پیدا کنند و به اتحادها شکل بدهند و قلدری یکی از ابتدایی ترین راه های ایجاد سلطه است.

در زمان انتخابات ریاست جمهوری، عدم امنیت درباره مشاغل و آینده مالی، بسیاری از آمریکایی های ساکن شهرهای کوچک و روستاها را نگران کرده بود. اینها جاهایی بودند که ترامپ توانست نتیجه بگیرد. می توان گفت ترامپ با سرمایه گذاری بر روی بلاتکلیفی اقتصادی و اجتماعی این افراد، توانست محبوبیت کسب کند، هرچند که دوست داشتنی نباشد.

پژوهش های دیگر بر روی دانش آموزان نشان می دهد که محبوبیت قلدرها پس از دوره گذار، رو به کاهش می گذارد. بنابر آخرین نظرسنجی ها، ترامپ همچنان از سوی بیشتر کسانی که به او رای دادند مورد حمایت است. پرسش این است که چه زمانی محبوبیت او کاسته خواهد شد و رای دهندگان چگونه حس می کنند که شرایط باثبات تر شده و کمتر گذرا است.

فرض این که ترامپ می داند چگونه بر روی بلاتکلیفی آمریکایی ها سرمایه گذاری کند تا انتخاب شود، آیا او را به یک نابغه استراتژیست تبدیل می کند؟ رفتارهای دیگر او درباره این نتیجه گیری تردید ایجاد می کنند.

ترامپ گرایش دارد تا نقشش در رخدادهای بحث برانگیز را کتمان کند. برای نمونه، او درخواست از جیمز کومی، رییس اف‌بی‌آی، برای رها کردن بررسی ها در خصوص مایکل فلین را تکذیب کرد. او همچنین هرگونه معامله ای با عوامل روسیه را تکذیب کرد و آن را به «شکار ساحره» تشبیه کرد. در حالی که مردم منتظر تا حقیقت را درباره آنچه ترامپ گفته و انجام داده است را بدانند، انکار کردن های لجوجانه او فقدان شعور اجتماعی را که در میان کودکان تهاجمی رایج است، آشکار میکند.

وقتی از یک کودک می پرسید که آیا آخرین کلوچه را تو خورده ای (حتی اگر اثر آن بر روی دهانش باشد) پاسخ ناپخته ای می دهد و می گوید: «من نخوردم». کودکان پیش از آن که یاد بگیرند پذیرش اشتباه و انکار نیت بد به لحاظ اجتماعی مفید تر است، دست به انکار می زنند. آنها حتی در این زمینه تواناتر هم می شوند و برای نمونه، انجام ندادن تکالیفشان را به خاطر بیماری یا کمک به مادربزرگشان ذکر می کنند تا به این ترتیب احتمال تنبیه شدن را کاهش دهند و راحت تر بخشیده شوند.

این در حالی است که دونالد ترامپ نه تنها تمام اتهامات را تکذیب می کند، بلکه ادعا می کند در مقابل مشکلات هم شخصا مسئولیتی ندارد و به دیگران را سرزنش می کند که در آخرین مورد می توان به رسانه ها و کارمندان کاخ سفید اشاره کرد. نپذیرفتن مسئولیت شخصی و گرایش به سرزنش دیگران، در واقع نشانه های کودکان تهاجمی هستند. پژوهش ها نشان می دهند که کودکان تهاجمی در شرایط مبهم سریع تر به مقاصد خصمانه اشاره می کنند و حرف های تلافی جویانه می زنند. سرزنش دیگران یک سازوکار دفاعی خودیاری است: از خودنگری مثبت مراقبت می کند.

علاوه بر حفاظت از خویشتن خویش، ترامپ می خواهد تا یاریگر عزت نفسش هم باشد. آن چه او را بیشتر شبیه بچه ها می کند، ادعاهای بی اساسش درباره محبوبیتش است. علی رغم شواهد قابل تایید، او مرتب به پیروزی غیرقابل انتظارش در کسب آرای کالج و جمعیت غیرقابل مقایسه در روز تحلیفش اشاره می کند.

استفاده از تاکتیک های خودیاری همچنین به او کمک می کنند تا توضیح دهد چرا احساس می کند بدتر و ناعادلانه تر از دیگر رییس جمهورها با او رفتار شده است. بیشتر قلدرها علی رغم محبوبیت کوتاه مدتشان، در مقابل بازخوردهای منفی بسیار حساس هستند و احساس می کنند مورد بدرفتاری قرار گرفته اند.

دونالد ترامپ در گفتگو با مایکل دآنتونیو، نویسنده زندگی نامه اش، به شکلی افشاگرانه می گوید که شخصیت او مثل کلاس اولش است. او احتمالا خیلی هم شبیه دوره دبیرستانش باشد: در واقع، شباهت های بسیاری میان رفتار ترامپ و واقعیت ها و یافته های روانشناسی رشدی درباره شعور و رفتار اجتماعی وجود دارد. اگر همین الگو تداوم داشته باشد، محبوبیت او زیاد ماندگار نخواهد بود.

آخرین اخبار، تحلیل‌های ویژه و صفحه نخست نشریه‌های انگلیسی زبان در صفحه بین‌الملل


ارسال نظر

اخبار مرتبط سایر رسانه ها
    اخبار از پلیکان

    نمای روز

    اخبار از پلیکان

    داغ

    حواشی پلاس

    صفحه خبر - وب گردی

    آخرین اخبار