مشکلات مورینیو در دوران پسا زلاتان

گزارش - تحریریه پارسینه | زلاتان ۳۵ ساله در جریان دیدار مقابل اندرلخت از ناحیه لگامنت دچار مصدومیت شدیدی شد و گفته می‌شود تا پایان سال ۲۰۱۷ از میادین به دور است. حال مینو رایولا، مدیر برنامه های زلاتان ، بیانیه ای درباره مصدومیت او داد.

در این بیانیه آمده:" زلاتان ابراهیموویچ تحت عمل جراحی قرار گرفته است. او خیلی خوب ریکاوری خواهد کرد و مصدومیتش به شکلی نبوده که فوتبالش تمام شود. عمل جراحی توسط دکتر فردی فو و والوکر موساهل انجام شد. زلاتان دوره پس از عمل را در بیمارستان اغاز خواهد کرد و سپس ریکاوری را با دکتر موساهل."

زلاتان ابراهیموویچ این فصل کلیدی‌ترین مهره‌ منچستر یونایتد بود. کهنه‌سوار سوئدی در اولین فصل حضورش در جمع شیاطین سرخ ۲۸ گل زد، از جمله گل قهرمانی در فینال جام اتحادیه مقابل ساوتهمپتون. پس وقتی زلاتان با آن فرود مرگ‌بار مقابل اندرلشت از ناحیه‌ رباط صلیبی دچار مصدومیت شدید شد، ژوزه مورینیو و باقی شاگردانش با چالشی بزرگ برای به پایان بردن این فصل مواجه شدند.

اما زندگی بدون زلاتان برای یونایتدی‌ها چطور سپری شده؟ آن‌ها در اولین بازی بعد از پیروزی مقابل اندرلشت، برنلی را در ترف مور با دو گل آنتونی مارسیال و وین رونی شکست دادند و بعد در دربی منچستر، در استادیوم اتحاد مقابل سیتی به تساوی بدون گل رسیدند. این در حالی بود که یونایتد پیش از مصدومیت زلاتان، بدون حضور او در ترکیب اصلی چلسی را هم در اولدترافورد با دو گل شکست داده بود.

حالا بعد از پیروزی امیدوارکننده در زمین سلتا ویگو، با سوپرگل مارکوس رشفورد که در نبود زلاتان به عنوان مهاجم مرکزی در ترکیب تیمش قرار می‌گیرد، خیلی‌ها به این ایده فکر می‌کنند که شاید اصلا یونایتد بدون زلاتان تیم بهتری باشد. با توجه به اینکه شاید زلاتان دیگر هرگز برای یونایتد بازی نکند این ایده‌ای مثبت از منظر هواداران قرمزهای اولدترافورد است، اما چقدر حقیقت دارد؟

با تمام کیفیات غیر قابل انکاری که زلاتان دارد، قدرت او در تکنیک و استقامت و استحکام فیزیکی و غریزه‌ی تمام‌کننده‌گی‌اش است، نه سرعت. بنابراین حضور زلاتان در ترکیب اصلی خود به خود به این معنا است که سرعت هجومی باید از طریق بال‌ها به تیم اضافه شود، در حالیکه داشتن امکان استفاده از سرعت در مرکز خط حمله می‌تواند گزینه‌های متفاوتی به تیم مورینیو بدهد (بهترین نمونه‌ این گزینه‌ها را در گل‌های اول به چلسی، توسط رشفورد، و به برنلی، توسط آنتونی مارسیال، دیدیم).

مایکل اوون معتقد است که راشفورد اندک اندک در حال نشان دادن ارزش هایش در تیم ژوزه مورینیو است. وی در این رابطه به خبرنگاران گفت: فکر می کنم اگر از هم تیمی هایش بپرسید، فکر می کنم آنها هم ترجیح می دهند که راشفورد در نوک حمله بازی کند.

او به آنها گزینه های بیشتری می دهد. اگر او و زلاتان با هم در ترکیب قرار بگیرند، زلاتان گل های بیشتری می زند اما اگر فقط راشفورد در ترکیب باشد، تیم به گل های بیشتری خواهد رسید. دوندگی های زیاد او دلیل من برای ماندن او در ترکیب است."

از منظر آماری یونایتد این فصل در هفت بازی‌ لیگ که زلاتان را در ترکیب اصلی نداشته شکست نخورده (البته با توجه به این نکته که یونایتد کلا در این فصل از لیگ ۳تا باخت داشته و ۲۶ بازی بدون شکست را پشت سر گذاشته). این بازی‌ها شامل پیروزی خانگی بزرگ مقابل قهرمان احتمالی لیگ، یعنی چلسی، تساوی بدون گل در زمین منچستر سیتی در حالی که بخش اعظمی از نیمه‌ دوم را ۱۰ نفره بازی کردند و البته تساوی ۱-۱ خانگی مقابل آرسنال با گل دقایق آخر اولیویه ژیرو بوده‌اند.

از این هفت بازی بدون زلاتان چهار بازی با تساوی به پایان رسیده، آماری که نشان می‌دهد به صورت میانگین در نهایت یونایتد این فصل با زلاتان در ترکیب اصلی امتیازات بیشتری گرفته تا بدون او. تساوی‌ها خانگی مقابل وست بروم و سوانزی نشانه‌ای بارز از مشکل یونایتد در باز کردن دروازه‌ حریفان بدون مهاجم سوئدی‌شان بوده.

در واقع مشکل بزرگ یونایتد در جایگزینیِ زلاتان پیدا کردن مهاجمی است که قادر به زدن حداقل ۲۰ گل در هر فصل باشد، کاری که مهاجم سابق پاریس سن ژرمن ۱۰ سال پیاپی انجام داده. یونایتد می‌تواند در نهایت با خرجی بالا چنین مهاجمی را به اولدترافورد بیاورد، مثلا آنتوان گزیمن که به نظر می‌رسد گزینه‌ اول آن‌ها برای این تابستان باشد، اما جوانب دیگری که زلاتان به تیم اضافه می‌کرد را چطور می‌تواند جایگزین کرد؟

در نهایت اما با توجه به مصدومیت بلندمدت زلاتان که گویا تا آخر سال ۲۰۱۷ مانع از حضور او در زمین خواهد شد، و سرعتی که مهره‌ها جوان‌تر و پدیده‌هایی مثل رشفورد و مارسیال و جسی لینگارد در یک سوم هجومی تیم پدید می‌آورند، شاید مورینیو به این نتیجه برسد که برنامه‌ریزی برای زندگی بدون شماره‌ ۹اش را در ابتدای همین تابستان امسال شروع کند و دنبال یک یا دو مهاجم دیگر باشد.

با این وجود اما برعکس وین رونی که تاثیرش در یونایتد تا حدی رنگ باخته که بود و نبودش دیگر فرق چندانی نمی‌کند، زلاتان اولدترافورد را به عنوان مهره‌ای کلیدی ترک خواهد کرد، ستاره‌ای که خیلی سخت می‌توان جانشینی مستقیم برایش پیدا کرد.