"جدایی نادر از سیمین"؛ تراژدی زندگی طبقه متوسط

مهر: فیلم سینمایی "جدایی نادر از سیمین" به کارگردانی اصغر فرهادی تصویری از آرزوها، حسرت‌ها و رنج‌های طبقه متوسط است.

فیلم سینمایی "جدایی نادر از سیمین" تصویری از زندگی ملتهب طبقه متوسط در این روزها است، آنچه فرهادی در فیلم تازه‌اش مقابل دیدگان مخاطب قرار می‌دهد مانند "چهارشنبه سوری" و "درباره الی" تنها درباره روابط انسانی و مشکلات چند زوج یا دوست نیست، تصویری از جامعه امروز و زندگی طبقه متوسط است و شکاف طبقاتی که در بطن جامعه وجود دارد.

فرهادی مانند همیشه در کنار روایت مسائل زندگی یک خانواده و روند رو به اضمحلالی که آنها طی می‌کنند بخشی از مناسبات جامعه را بیان می‌کند، شخصیت‌پردازی نادر (پیمان معادی) نشانه واضحی است برای آنکه مخاطب به کلیدهایی که فیلم به او می‌دهد توجه کند، مردی که به خاطر حفظ پدرش حاضر است از همسرش جدا شود در موقعیتی ناخواسته وارد بحرانی می‌شود که به نظر می‌رسد باعث دوری او از همسر و دخترش می‌شود.

فیلم در روایت جزئیات و اطلاعات موفق است و فرهادی مانند همیشه با قراردادن جزئیات در کنار هم ذهن تماشاگر را بازی می‌دهد، نقطه حرکت درام (پول‌هایی است که سیمین برداشته) و نادر گمان می‌کند راضیه (ساره بیات) آن را دزدیده، فرهادی این نقطه طلایی را طوری در قصه قرار می‌‌دهد که حساسیتی ایجاد نکند و در دل داستان گم شود.

"جدایی نادر از سیمین" به فضاسازی وابسته است، مانند همیشه فرهادی توانسته فضای زندگی واقعی را در فیلمش به وجود بیاورد، بخشی از لذتی که مخاطب از دیدن این درام اجتماعی می‌برد به دلیل همین فضاسازی و خلق موقعیت‌هایی مانند لحظه مواجهه لیلا حاتمی و پیمان معادی در بیمارستان با حجت (شهاب حسینی) است، صحنه‌ای که نادر پدرش را در حمام شستشو می‌دهد، جایی که ترمه (سارینا فرهادی) از دعوای پدر و مادر به گریه افتاده و...

بازی‌ها مانند همیشه بالاتر از استانداردهای سینمای ایران است، پیمان معادی چند گام از "درباره الی" جلوتر آمده و نقشی دشوار را به خوبی بازی کرده است، لیلا حاتمی و مریلا زارعی هم قابل قبولند و همان طور که پیش‌بینی می‌شد ساره بیات و سارینا فرهادی پدیده‌های این فیلم هستند.

"جدایی نادر از سیمین" در سینمای فرهادی جایگاهی ویژه دارد، می‌توان فیلم را پایان سه‌گانه‌ای درباره تراژدی زندگی طبقه متوسط دانست، نمایشی از آرزوها، حسرت‌ها و رنج‌های زندگی این طبقه.