نمک صورتي را بهتر بشناسيد

نمک صورتی از معادن سنگ نمک در منطقه پنجاب پاکستان در نزدیکی کوه‌های هیمالیا استخراج می شود. کمیاب بودن این نمک باعث شده تا تبلیغات فراوانی درباره خواص درمانی آن در سطح جهانی مطرح شود و میلیون ها نفر در سراسر جهان مایل به استفاده از آن باشند.

بر اساس تحقیقات، در صورتی که نمک صورتی اصل باشد، حدود ۹۸ درصد از آن را کلرید سدیم تشکیل می‌دهد و باقیمانده آن نمک خالص بوده که دارای عناصری چون پتاسیم، منیزیم و کلسیم است؛ عناصری که رنگ غیر عادی و زیبایی را به آن می‌بخشد.

وجود عناصری چون پتاسیم باعث ایجاد طعمی متفاوت در این نمک به نسبت نمک های معمولی می شود و از آن در مصارف عادی چون پخت و پز و نمک‌سود کردن مواد غذایی استفاده می شود.

از این نمک همچنین برای ساخت آباژور و چراغ های تزئینی و همچنین برای استحمام با آب نمک استفاده می شود.

مصرف نمک به مقدار کم و به اندازه برای حفظ سلامت بدن بسیار مهم است. از جمله مزایای این ماده غذایی می‌توان به انقباض و استراحت عضلات، حفظ الکترولیت بدن و جلوگیری از بروز کم آبی، کمک به ارسال پالس های سیستم عصبی، جلوگیری از افت فشارخون، مبارزه با عفونت های بدن و پیشگیری از بروز افسردگی اشاره کرد.

برخی از طرفداران نمک صورتی ادعا می کنند از آنجا که حدود ۸۴ درصد از آن از عناصر مختلف تشکیل شده است، برای تامین نیازهای بدن و تامین ویتامین ها و املاح ضروری مفید است.

برخی دیگر هم به اشتباه گمان می کنند میزان سدیم آن کمتر است و لذا برای سلامتی مفیدتر از نمک عادی است. در صورتی که تحقیقات پزشکی این نظریات را رد کرده و عنوان کرده است که در نمک معمولی و نمک صورتی به میزان یکسان کلرید سدیم وجود دارد و نمک صورتی خواص درمانی منحصربفردی نسبت به سایر نمک ها ندارد.

کارشناسان توصیه می کنند افراد از نمک یددار استفاده کنند زیرا ید برای حفظ عملکرد طبیعی غده تیروئید و متابولیسم سلولی بسیار مفید است. این عنصر در ماهی، سبزیجات برگ سبز، لبنیات، تخم مرغ و برخی دیگر از مواد غذایی وجود دارد.

مصرف نمک یددار به میزان استاندارد می تواند مانع از بروز بیماری هایی از جمله گواتر در افراد شود.

با وجود طعم مطبوع نمک صورتی هیمالیا، به دلیل ید کم آن کارشناسان توصیه می کنند افراد کمتر از این نمک استفاده کنند و از همان نمک سنتی برای حفظ سلامت بدن خود بهره ببرند.