زندگینامه نهمین دبیرکل سازمان ملل متحد

دبیرکل، جدید سازمان ملل گوتِرِش، پیش از انتخاب به عنوان دبیرکل، از ژوئن ۲۰۰۵ تا دسامبر ۲۰۱۵ به عنوان کمیسر عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان، ریاست یکی از مهم‌ترین سازمان‌های بشردوستانه جهان را در خلال جدی‌ترین بحران جابه‌جایی طی دهه‌ها بر عهده داشت. مخاصمات در سوریه و عراق، و بحران در سودان جنوبی، جمهوری افریقای مرکزی و یمن و افزایش شمار افرادی که به وسیله مخاصمه و شکنجه از ۳۸ ملیون در ۲۰۰۵ به ۶۰ ملیون تَن در ۲۰۱۵، به افزایشی عظیم در فعالیت‌های کمیساریای عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان انجامید.

آقای گوتِرِش، پیش از پیوستن به کمیساریای عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان، بیش از ۲۰ سال در دولت و خدمات همگانی فعالیت کرد. ایشان از ۱۹۹۵ تا ۲۰۰۲ به عنوان نخست وزیر پرتغال خدمت کرد و طی آن دوره به شدت در تلاش بین‌المللی برای حل بحران تیمور شرقی مشارکت داشت.

وی به عنوان رئیس شورای اروپایی در ابتدای سال ۲۰۰۰، تصویب "دستورکار لیسبون برای رشد و مشاغل" را هدایت کرد و ریاست مشترک نخستین نشست اتحادیه اروپا-افریقا را بر عهده داشت. ایشان همچنین از ۱۹۹۱ تا ۲۰۰۲ عضو شورای کشور پرتغال بود.

آقای گوتِرِش در ۱۹۷۶ برای پارلمان پرتغال انتخاب شد و ۱۷ سال در آن مجلس به عنوان نماینده خدمت کرد. ایشان طی آن دوره، ریاست کمیته پارلمانی اقتصاد، امور مالی و برنامه‌ریزی، و پس از آن کمیته پارلمانی اداره امور ارضی، شهرداری‌ها و محیط زیست را برعهده داشت. وی همچنین رهبر گروه پارلمانی حزب خود بود.

او از ۱۹۸۱ تا ۱۹۸۳، عضو مجمع پارلمانی شورای اروپا بود و در آن‌جا ریاست کمیته جمعیت‌شناسی، مهاجرت و پناهندگان را برعهده داشت.

گوتِرِش سال‌های بسیاری در سازمان جهانی احزاب سیاسی سوسیال دموکرات با عنوان "انترناسیونال سوسیالیست" فعال بود. ایشان از ۱۹۹۲ تا ۱۹۹۹، معاون رییس آن گروه بود و در آن سمت ریاست مشترک کمیته افریقایی و پس از آن کمیته توسعه را برعهده داشت. وی از ۱۹۹۹ تا نیمه ۲۰۰۵ به عنوان رییس آن سازمان خدمت کرد. به علاوه، شورای پناهندگان پرتغال، همچنین انجمن مصرف‌کنندگان (کشور) پرتغال موسوم به "دکو" را بنیان نهاد و به عنوان رییس مرکز دانشگاهی اقدام اجتماعی، انجمن مجری طرح‌های توسعه اجتماعی در محله‌های فقیر لیسبون، پایتخت پرتغال در اوایل دهه ۷۰ میلادی، خدمت کرد.

او عضو کلوپ مادرید، ائتلاف رهبری روسای جمهور و نخست وزیران پیشین مردم‌سالار سراسر جهان، است.

گوتِرِش در ۱۹۴۹ در لیسبون، پایتخت پرتغال چشم به جهان گشود و با مدرک مهندسی از "مؤسسه فناوری برتر" (مؤسسه آموزش عالی در زمینه معماری، مهندسی، علوم و فناوری) فارغ‌التحصیل شده و به زبان‌های پرتغالی، انگلیسی، فرانسه و اسپانیایی روان سخن می‌گوید. ایشان با کاتارینا دی آلمِیدا واز پینتو، قائم مقام شهردار در امور فرهنگی، ازدواج کرده، دو فرزند، یک پسرخوانده و سه نوه دارد.