بیکاری باز هم به گردن دولت قبل آویخته شد!

تحریریه پارسینه: طی دو سال گذشته نرخ بیکاری افزایش چشمگیری داشته است. طرح‌های دولت یازدهم تاکنون نتوانسته مشکل بیکاری را حل کند، علی رغم اینکه همیشه آمارهایی از سوی دولتمردان اعلام می شود که فاصله زیادی تا واقعیت دارد. به عنوان مثال دولتمردان با قاطعیت می‌گویند تورم کاهش پیدا کرده و رشد اقتصادی را به همراه داشتیم اما این اتفاق همانطور که در جامعه دیده می‌شود، تاثیری در رفع بیکاری نداشته است.

نرخ رشد اقتصادی امیدوار کننده است؟

براساس آمار بانک مرکزی، نرخ رشد اقتصادی کشور در ۶ ماهه نخست امسال به ۷.۴ درصد رسیده است. رشد اقتصادی ۷.۴ درصدی در ۶ ماهه نخست سال جاری به دلیل استفاده از ظرفیت‌ خالی بنگاه‌ها حاصل شده است سیاست‌های اقتصادي دولت روحانی بسیار کاراتر و معقول‌تر از سیاست‌های دولت گذشته بوده است نرخ رشد اقتصادي ۵ درصدی برای سال ۹۶ پیش‌بینی مي‌شود نرخ رشد اقتصادی، متغیر قابل اعتمادی نیست بلکه آن‌چه اهمیت دارد توسعه اقتصادی یک کشور است.

اگرچه در دولت روحانی طرح ها و برنامه ها منجر به رشد اشتغال نشد و به نرخ بیکاری افزود اما باز هم مسئولان ذی ربط معتقدند که مشکلات بیکاری مربوط به دوره قبل می‌شود. با این وجود، مشاور اقتصادی رئیس جمهوری با اعلام اینکه ناهنجاری ها و مشکلات کنونی کشور که به دلیل بیکاری ایجاد شده به دلیل عملکردها از سال ۸۴ تا سال ۹۳ است، از افزایش ۸۰۰ هزار نفری شمار بیکاران در دو سال اخیر خبر داد.

روز گذشته محمدباقر نوبخت سخنگوی دولت در خصوص رشد اقتصادی اعلام شده برای نیمه اول امسال گفت: باید توجه داشت که ۴.۵ درصد از این رشد حاصله، ناشی از فعالیت‌های غیرنفتی است و البته رشد اقتصادی با احتساب نفت به ۶.۵ درصد رسیده است. پیش از این بانک مرکزی نیز در اواخر آذرماه رشد اقتصادی در نیمه اول امسال را ۷.۴ درصد اعلام کرده بود.

از سوی دیگر طبق تازه‌ترین گزارش مرکز آمار از نتایج طرح آمارگیری نیروی کار در تابستان ۹۵ نشان می‌دهد نرخ بیکاری در تابستان سال جاری با رشد ۱.۸درصدی به ۱۲.۷درصد رسید.متاسفانه آمارهای بیکاری روز به روز به مرز بحران نزدیک تر می شود. در این میان، به گفته کارشناسان اقتصادی بیکاری در ایران از بحران هم گذر کرده و اگر زودتر چاره ای برای آن یافت نشود، این مساله بعد اجتماعی و سیاسی خواهد یافت.

پس از روی کار آمدن دولت روحانی وعده وعیدهای زیادی در خصوص حل مشکل بیکاری مطرح شد اما تاکنون نه تنها مشکل بیکاری حل نشده بلکه با رکود تولید و ورشکستگی کارخانه ها عده ای به سیل بیکاران افزوده شدند. حسن روحانی اسفندماه گذشته خبر از ایجاد یک‌میلیون و ۱۷۹ هزار شغل داده بود، اما آماری که منتشر شد زنگ خطر بیکاری را با صدای بلند تری به لرزش درآورد بنا بر این آمار ۷۲۲ هزار خانوار شهری در ۳سال اخیر شاغلان خود را از دست دادند و حالا تقریبا ۲۶ درصد خانوارهای ساکن شهرها با جمعیت ۱۳.۸ میلیون نفر بدون فرد شاغل اداره می‌شوند و منبع درآمدی آنها مشخص نیست.

در سال های اخیر، به دلیل بی ثباتی اقتصادی، تورم، رکود و... سرمایه گذاری های شغلی از بین رفت و حالا بسیاری از مشاغل دیگر از پایداری کافی برخوردار نیستند . به همین خاطر می توان گفت امنیت شغلی به سطح بسیار پایینی رسیده است.

خلیل حنیف مدیرکل امور استان‌های وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی ماه گذشته اذعان داشت: شرمنده کارگران و بیکاران هستیم. او همچنین افزود: اشتغال یک موضوع فراملیتی و گسترده است و نمی‌توان گفت که چه ارگانی متولی آن است و ما هم متولی ۱۲ میلیون کارگر هستیم و هم متولی ۵ میلیون بیکار، که شرمنده‌ایم نمی‌شود برای آن‌ها کاری کرد.

بنابراین تفاسیر، همچنان بیکاری و رکود در جامعه وجود دارد، زیرا اقداماتی که مسؤولان پی در پی در رسانه ها از آن سخن می‌گویند انجام شده در زندگی مردم خود را نشان نمی‌دهد. متاسفانه آمارهای اعلامی در برخی مؤلفه‌ها با واقعیت‌های اجتماعی برابری ندارد به‌طوری که نرخ‌های مرکز آمار به‌طور تقریبی نصف آمار واقعی بیکاری در کشور است. به گفته کارشناسان در حال حاضر میزان نیروی بیکار در کشور حداقل ۲ برابر نیروی اعلام‌شده از سوی مرکز آمار ایران است. از آنجا که دولت بر اساس آمار نفوس و مسکن، میزان اشتغالزایی را اعلام می‌کند در نتیجه اینگونه آمارها واقعی نیست.

از طرفی، با توجه به اینکه مرکز آمار ایران از شیوه‌های سازمان‌های بین‌المللی کار برای محاسبه نرخ بیکاری استفاده می‌کند و این سازمان ملاک یک ساعت کار در هفته را مدنظر قرار می‌دهد بنابراین آمار اشتغالزایی و بیکاری با آنچه در جامعه وجود دارد، برابری نمی‌کند.