وصال عارف و اصولگرایان ممکن است؟

1-چرا جامعه روحانیت مبارز تهران که یکی از شناخته شده‌ترین جریان‌های اصول‌گراست در تلاش است به محمدرضا عارف نزدیک شود؟ آیا می‌شود گفت که این جریان سیاسی به این نتیجه رسیده است که در جریان اصول‌گرا چهره‌های شناخته شده و رای آوری برای انتخابات ریاست جمهوری سال آینده ندارد. شاید به نظر این جریان عارف رای آور تر از تمام نامزدهای مطرح اصول‌گرا برای انتخابات سال آینده و رقابت با روحانی است.

2-به دلیل اختلاف‌های سیاسی و فکری سه عضو ارشد جامعه روحانیت، آنها از این مجموعه فاصله گرفته‌‍‌اند و در جلسات شورای مرکزی شرکت نمی‌کنند.

هاشمی رفسنجانی، حسن روحانی و ناطق نوری سه عضوی هستند که دیگر سال‌هاست کاری به تشکیلات جامعه روحانیت ندارند. بعد از درگذشت آیت‌الله مهدوی کنی این فاصله حتی بیشتر هم شده است. سوالی که در این جا مطرح است این معناست که اگر جامعه روحانیت توان جذب عارف را دارد چرا تلاش نمی‌کند این سه عضو خود را بازگرداند؟ در سال‌های گذشته این سه نفر از معتبرترین نامزدهای جریان محافظه کار در انتخابات‌های گوناگون بودند. 

3- آیا عارف بعد از انتخابات مجلس دهم دچار تغییر شده است که امروز اصول‌گرایان به این فکر افتاده‌اند که می‌توانند از او استفاده کنند؟ به نظر می‌رسد عارف هنوز از اصلاح‌طلبان بابت انتخابات ریاست جمهوری سال 92 دلخور است. او در این مورد گفته است که :« هیچ کس در 92 موافق حضور من نبود. هیچ کدام از دوستانی که فکر می‌کردیم، مشوق ما باشند، حضورم را توصیه نکردند.» با وجود این دلخوری اما واقعا نمی‌توان گفت که میان اصلاح طلبان و عارف شکاف ایجاد شده است. حمایت همه جانبه جریان اصلاحات از او در انتخابات مجلس دهم و ریاست عارف بر فراکسیون امید نشان می‌دهد که رابطه اصلاحات و عارف همچنان یک اتوبان دو طرفه است.

4-سوال دیگری که باید به آن توجه کرد این معناست که آیا عارف حاضر است به زیر چتر جامعه روحانیت برود؟ هاشمی و روحانی از نظر فکری تغییر کردند و به اصلاح طلبان نزدیک شدند اما عارف همچنان تفکر اصلاح طلبی دارد و نمی‌شود انتظار داشت با چرخشی واضح به سمت اصول‌گرایان بچرخد. فرض اینکه اصول‌گرایان دست دوستی به سمت عارف دراز کنند اما باید دید که عارف این دست را خواهد فشرد یا نه. با توجه به شرایط به صورت قطعی می‌توان گفت خیر عارف وارد زمین بازی اصول‌گرایان نخواهد شد.

5- معمولا بعد از گفت‌وگوها و سخنان اعضای جامعه روحانیت، این نهاد به ویژه دبیرکل آن یعنی آیت‌الله موحدی کرمانی در برار چنین سخنانی واکنش منفی نشان می‌داد و به شدت آن را رد می‌کرد. نمونه بارز این معنا واکنش تند موحدی کرمانی به سخنان مصباحی مقدم در مورد حمایت از روحانی در انتخابات سال آینده بود.

با وجود این سوال‌ها و نکات به نظر می‌رسد سخنان سالک بیشتر یک مانور سیاسی باشد تا یک استراتژی. باید تا بهار سال آینده صبر کرد و دید که جریان‌های سیاسی چه برنامه‎‌ای را در دستور کار خود قرار خواهند داد.