اسکرین شات نگیریم!

قبول دارم که "انسان" شدن یک پروسه زمان بر، پر مسئولیت و البته دشوار است اما با کوچکترین قدم ها شروع می شود. مثل اسکرین شات نگرفتن از "درد دل" های کسی که شما را باور کرده است. از حرف های کسی که در زمان دوستی به شما اعتماد کرده است. از همه قصه ها و پچ پچ هایی که خیال می کرد فقط بین شما دو نفر می ماند. اسکرین شات گرفتن و فاش کردن این حرف ها یعنی پراکندن تخم عدم امنیت و اعتماد به همدیگر در یک جامعه.

کاری نکنیم که آدم ها ته دلشان بگویند: خوبی درد دل کردن با دیوار اینه که وقتی باهاش درد دل می کنی، از حرفات اسکرین شات نمی گیره!