رنگ مورد علاقه ناسا "صورتی" است

این انتخاب رنگ تنها بر اساس یک احساس زیبایی‌شناختی ساده نبوده است بلکه ناسا امیدوار است این نوع رنگ صورتی بتواند مصرف سوخت را تا نصف، آلودگی را تا حدود ۷۵ درصد و صوت را تا حدود یک هشتم کاهش دهد.

این رنگ صورتی در حقیقت یک رنگ حساس به فشار است و می‌تواند واکنش هواپیماهای مدل را به فشار نشان دهد. این رنگ در آزمایشات تونل باد مرکز تحقیقاتی ایمز و مرکز تحقیقاتی لانگلی استفاده می‌شود.

در داخل یک تونل باد، هواپیمای مدل با چراغهای ال‌.ای‌.دی روشن می‌شود و در آن زمان می‌توان تاثیرگذاری این رنگ را فهمید. سپس باد وارد تونل می‌شود و اکسیژن موجود در آن با ذرات لومینوفر درون رنگ مرتبط می‌شود. مناطق دارای فشار هوای بالاتر از اکسیژن بیشتری برخوردارند و در نتیجه رنگ صورتی، تیره‌تر می شود.

زمانی که لومینوفرها شروع به تیره کردن رنگ می‌کنند، دانشمندان می‌توانند بخش‌هایی از هواپیما را که بیشترین تاثیر را دریافت کرده و دلیل آن را شناسایی کنند.

دانشمندان از سال ۱۹۳۵ می‌دانستند که اکسیژن می‌تواند درجه شب‌تابی را کم کنند. ناسا از دهه ۱۹۸۰ شروع به استفاده از رنگهای شب‌تاب در آزمایشات خود کرد. در سال ۱۹۸۹ اولین نسل از رنگهای حساس به فشار صورتی ساخته شد.

نسل آینده این رنگها که صورتی تیره و غیرماندگار خواهند بود، می‌توانند تغییرات در فشار را در سطوح میکروثانیه نمایش دهند و کمتر به گرما حساس هستند.