نقش زیدان در قهرمانی رئال مادرید

گزارش ویژه - تحریریه پارسینه | رئال مادرید شب گذشته برای یازدهمین بار قهرمان لیگ قهرمانان اروپا شد تا دست نیافتنی تر از قبل شود حداقل تا سال‌ها هیچ تیمی نمی‌تواند به نزدیکی افتخارات شاگردان زیدان برسد.

فینال دیشب اما تقابل دو استراتژی خاص مربیان بود. دیه‌گو سیمئونه سرمربی اتلتیکو با دفاع منحصر به فرد اما با برنامه چند سالی است که تیمش را در سطح اول اروپا معرفی کرده و با همین تاکتیک بزرگان زیادی را از پیش رو برداشته است و طی سه سال اخیر موفق شد برای دومین بار تیمش را فینالیست این تورنمنت بزرگ کند. سیمئونه می‌دانست دومین ناکامی طی سه سال اخیر کارنامه او را خدشه دار خواهد کرد به همین دلیل سعی کرد با رویکردی به مراتب بهتر از فینال دو سال پیش، برای شکست دادن حریف اقدام کند.

زیدان اما سعی کرد آرامش تیمش را برهم نزند و با همان ترکیب چند بازی گذشته 11 مرد رئال را وارد زمین کرد. تنها تفاوتی که ثابت کرد زیدان می‌تواند خودش را در زمره بزرگان جای دهد تعویض طلایی او بود. جایی که کریم بنزما بازیکن باتجربه تیمش را بیرون کشید تا واسکتس سرعتی را وارد زمین کند. با همین تعویض بود که سرعت تهاجمی رئال مادرید بیش از پیش شد. واسکتس علاوه بر اینکه به خط حمله رئال کمک کرد و کندی رونالدو را جبرا کرد، جناح راست تیمش را نیز فعال تر از قبل کرد.

رونالدو در 120 دقیقه بازی خیلی کم اثر بود. اما بازهم در یک لحظه‌یِ بزرگ خودش را نشان داد. وقتی خوان فران پنالتی‌اش را به تیر دروازه‌ی کیلور ناواس زد، معلوم بود که رونالدو پشتِ توپ قرار می‌گیرد. رونالدو در چهارمین فینال خودش، بر عکس اولین فینالش، پنالتی‌اش را گل کرد. درآوردن پیراهن و آن شادی بیش از حد نمایشی هم قابلِ پیش‌بینی بود. هر انتقادی از رونالدو داشته باشیم، خیلی‌هایش به جا است، به هیچ وجه نمی‌توانیم استعداد فوتبالی او را منکر شویم. کریستیانو رونالدو یکی از بهترین فوتبالیست‌های تاریخ است. بهترین گلزن تاریخِ چمپیونز لیگ امسال در 31 سالگی برایِ ششمین فصل پیاپی به مرز 50 گل در یک فصل رسید، آماری که در تاریخِ فوتبال اروپا بی‌نظیر است. شاید رونالدو دیگر سرعت سابقش را نداشته باشد، اما همچنان گل پشت سرِ گل برای رئال می‌زند و نقشی کلیدی برای تیمش دارد.



زیدان سعی کرد کاری که بنیتز به اشتباه انجام می دهد را تکرار نکند. به بازیکنان خط حمله ازادی عمل داد و نتیجه‌اش را گرفت.

تصمیمِ کلیدی زیدان بازی دادن به کازمیرو بود. هافبک دفاعیِ برزیلیِ رئال تعادلی عالی به تیمش داد و باعث شد تیمِ زیدان 5 کلین شیت در 7 بازی چمپیونز لیگ داشته باشد و با بهترین خط دفاعی این جام را فتح کند. حضور کازمیرو و پوششی که خطِ دفاعی می‌داد به این معنا بود که مودریچ و کروس می‌توانند تمرکزِ خودشان را روی خلاقیت هجومی بگذارند. 17 گل در 4 بازی اولِ زیدان در لا لیگا نتیجه‌ی این تصمیمات بود. بدین ترتیب زیزو با فتحِ چمپیونز لیگ لقب هفتمین مردی را گرفت که هم به عنوان بازیکن و هم به عنوانِ مربی این تورنمنت را برده است. 6 نفر اول میگل مونیوز، جووانی تراپاتونی، یوهان کرویف، کارلو آنچلوتی، فرانک رایکارد و پپ گواردیولا هستند.


بیل در سومین سال حضورش در رئال مادرید دومین قهرمانی چمپیونز لیگش را هم جشن گرفت. بیل در فینال دیشب بهترین بازیکن تیمش بود و بارها دروازه‌ی اتلتی را تهدید کرد. گل راموس روی ضربه‌یِ سر هوشمندانه‌ی بیل به ثمر رسید و اگر سوپر بلاک استفان سویچ نبود، بیل می‌توانست مثل فینال دو سال پیش بازهم گل بزند. جدا از این نمایش، ضربه‌ی پنالتی بیل در حالیکه در نیمه‌یِ دوم وقت اضافه پاش گرفته بود و به زحمت می‌دوید، خیلی راحت و ساده وارد دروازه‌ی اوبلاک شد تا فصل خوب جادوگر ولزی پایان‌بندی بسیار شیرینی داشته باشد.


برعکس فینال دو سال پیش که سرخیو راموس در ثانیه‌های پایانی دروازه‌ی اتلتی را باز کرد، کاپیتان رئال این بار فقط 15 دقیقه وقت می‌خواست تا به جمعِ ساموئل اتوئو و لیونل مسی به عنوان تنها بازیکنانی که در دو فینال اولشان در تاریخِ چمپیونز لیگ (با فرمت جدید) گل زده‌اند بپیوندد. جدا از این گل راموس در طولِ بازی موفق شد با وجودِ تمامِ درگیری‌هایی که با گابی و خوان فران داشت، به شکلِ شگفت‌انگیزی آرامش خودش را حفظ کند و با گرفتن کارت قرمز به تیمش ضربه نزند. در حالیکه زوجِ او، یعنی پپه فقط مشغول اجرایِ تئاتر و غلت خوردن رویِ زمین بود، راموس با 8 دفعِ توپ (بیش از هر بازیکن دیگری در زمین) و 3 قطعِ توپ عنصر کلیدیِ خط دفاعیِ رئال مادرید بود. راموس در پایان هم پنالتی خودش را گل کرد تا وظیفه‌اش را کامل انجام داده باشد.