رونمایی از تندیس جدید دکتر معتمدنژاد

اجرای این مراسم را بهروز تشکر از مجریان تلویزیون برعهده داشت. هم‌چنین در ابتدای این مراسم بیژن پورمند، مدیر فرهنگسرای فردوس توضیحاتی را درباره برگزاری مراسم‌ نکوداشت ارائه داد و از حضور اساتید ارتباطات در این مراسم قدردانی کرد.

محمد مهدی فرقانی، رییس دانشکده ارتباطات دانشگاه علامه که در این مراسم حضور داشت، در سخنانی اظهار کرد: واقعیت این است که ما به بزرگداشت‌هایی از این دست بسیار نیاز داریم؛ چرا که شاهد هستیم که بسیاری از مفاخر ما به حاشیه رانده می‌شوند و تلاش می‌شود نام و یادی از آن‌ها چندان مطرح نشود. مخصوصا نیازمند برگزاری بزرگداشت برای شخصیتی همچون کاظم معتمدنژاد هستیم که در جهت هویت‌سازی و هویت‌بخشی به عرصه علم و آکادمی و عمل برخاسته است. ما افتخار می‌کنیم که میراث‌دار نوین علم ارتباطات استاد معتمدنژاد هستیم.

او با تاکید بر اینکه استاد معتمدنژاد پدر علم ارتباطات بودند، یادآور شد: این ویژگی را زمانه به استاد داد نه مقام و امثال آن‌ها. اساتیدی همچون دکتر معتمدنژاد، سرمایه‌های دانشگاه، مراکز علمی و مراکزی حرفه‌ای کشور هستند و ما بدون داشتن چنین پشتوانه‌هایی پایمان خواهد لرزید. اما خوشحالیم که در چنین جامعه‌ای میراث دکتر معتمدنژاد را زنده کرده‌ایم؛ چراکه واقعیت این است که ما در جامعه ارتباطی و در عین حال در جامعه غیرارتباطی زندگی می‌کنیم که ابزارهای آن به وفور در اختیار همه است اما این ارتباط آیا واقعا هم‌معنایی و هم‌پذیری ایجاد می‌کند؟ آیا واقعا کارهایی که از ارتباط مورد نظر است انجام می‌شود؟ در جامعه‌ای که روز به روز پیچیده‌تر می‌شود، این ارتباط روز به روز رنگ می‌بازد.

دکتر فرقانی در بخش دیگری از سخنانش سپس گفت:‌ اگر معتمدنژاد، دکتر معتمدنژاد است تنها به خاطر دانش، تالیفات و یا درسی که ارائه می کرد، نبود. ایشان اسوه اخلاق، شخصیت و رفتار بودند. ما در حال حاضر بیش از هفتاد هزار عضو هیات علمی در دانشگاه‌هایمان داریم. اما استادی که اسوه اخلاق، شخصیت و رفتار باشد، انگشت‌شمار داریم و استادی که الگو و راهبر باشد و به عنوان اسوه اخلاق، شخصیت و رفتار مطرح باشد انگشت شمار داریم.

او با اشاره به خاطراتی از روزهایی که استاد معتمدنژاد به دلیل کهولت سن همچنان پرتلاش در دانشگاه حضور داشتند، گفت:‌ یک زمانی از طرف مدیریت وقت دانشگاه به من گفته شد که به آقای معتمدنژاد بفرمایید خودشان درخواست بازنشستگی کنند اما من گفتم تا زمانی که من هستم نه چنین چیزی را به او خواهم گفت و نه اگر خود استاد هم بخواهند به او اجازه خواهم داد که این کار را کند چرا که ایشان سرمایه و هویت دانشگاه است. نیم قرن زمان کمی نیست که سپری شد. در پاسخ به من این دلیل را آوردند که ایشان سختشان است که با این شرایط جسمی به دانشگاه بیایند و اذیت می‌شوند اما من اینگونه مطرح کردم که مهم نیست اگر ایشان حتی سه ماه یک بار به دانشگاه بیایند گشتی بزنند، دقایقی در اتاقشان بنشینند برای ما کفایت می‌کند چراکه تمام اساتید مطرح دنیا عمر خود را در این دانشگاه های مطرح سپری کردند و بعد از فوتشان اتاق و جایگاهشان برای دانشگاه و استادان حفظ شده است. اگر هاروارد، هاروارد شد و اگر کمبریج،‌ کمبریج شد بخشی از آن به دلیل حفظ شدن استادان صاحب نام در این دانشگاه ها بود.

دکتر فرقانی هم‌چنین با اشاره به اینکه در دانشگاه علامه تلاش شده است میراث دکتر معتمدنژاد زنده نگاه داشته شود توضیح داد: در حال حاضر اتاقی را به نام ایشان اختصاص داده ایم و بر روی تابلوهای درسی‌اش عنوان کتاب‌هایش را نوشته‌ایم و هم‌چنین یک تندیس و درختی به ایشان اختصاص داده شده است چرا که معتقدیم این سرمایه ها اعتماد به نفس تولید می‌کند.

دکتر فرقانی در بخش پایانی سخنان خود تاکید کرد: بزرگداشت باید شایسته اساتید باشد. یادم است استاد معتمدنژاد تاکید زیادی بر مناسبت‌های روز جهانی ارتباطات 27 اردیبهشت ماه داشتند و این روزها هم با سالروز تولد ایشان پیوند خورده است.