در رفسنجان دو خانواده هستند که نظر سیاسی شان بسیار اثرگذار است:هاشمی و پور محمدی

بگذارید مثالی بزنم. چهار سال پیش در رفسنجان اصولگرایان کاندیدایی انتخاب کردند و کاندیدای دیگری مشهور شد به کاندیدای حذب اصلاحطلب. البته درست یادم نیست اصلاحطلبان آن سال اسم ایشان را ذکر کردند یا نه. اما خب مشهور بودند به کاندیدای اصلاح طلب. تا دوشنبۀ قبل از انتخابات، طبق نظرسنجیهای واصله، این دو کاندیدا با هم رقابت سنگینی داشتند. الباقی هم خیلی جلو نبودند.

اما آن روز پیامکی پخش شد که یکی از آقایون پورمحمدی از آقای دکتر آذین حمایتشان را اعلام کرده اند. آقای دکتر آذین نمایندۀ هیچ یک از دو گروه مشهور نبود.

انتخابات برگزار شد و آقای آذین برندۀ انتخابات شد. در رفسنجان دو خانواده هستند که نظر سیاسیشان بسیار اثرگذار است. خانواده هاشمی و خانواده پور محمدی و خیلی کم پیش میاید اینها در مسئله ای با هم اشتراک داشته باشند. نتیجۀ انتخابات بسته به این است که طرفداران کدام یک از اینها فعالتر باشند و خیلی اصلاحطلبی و اصولگرایی محلی از اعراب ندارد. مردم میگویند فلانی از هاشمیها یا پورمحمدی هاست. البته قبول دارم که این فضا دارد کمرنگتر میشود ولی دم هر انتخابات این فضای دوقطبی پررنگی خودش را نشان میدهد. در مثال چهار سال پیش، این دو گروه تا حدود زیادی بر یک کاندیدا با هم به توافق نسبی رسیدند و میشود گفت آن دسته بندی ساختگی اصلاح طلب و اصولگرا که در مرکز کشور معنا دارد؛ و همچنین نمایندگان منسوب به آن دسته بندی عملا اوت شدند.

آن چیزی که این ماجرا را باحالتر میکند این است که بدانیم اگر تعداد نمایندگان شهرهایی مثل تهران، مشهد، قم، اصفهان، تبریز، شیراز، اهواز و چند شهر بزرگ دیگر را از مجموع کل نمایندگان مجلس حذف کنیم، میبینیم خیلی بیشتر از دو سوم اعضای مجلس افرادی از شهرهای کم جمعیت با شرایطی احتمالا شبیه رفسنجان هستند. نه به خاطر اصولگرایی رای آورده اند و نه اصلاحطلبی.

محمود سلطان مرادی