خطر نفوذ برای دلواپس ها بیشتر است!

لقمان یداللهی : فرض کنیم؛ دولتی با جمهوری اسلامی ایران رفتار خصمانه دارد. آیا بالارفتن از دیوار سفارتخانه اش یک اقدام انقلابی است؟ آیا حمله خودجوش به دیپلمات‌ها و نمایندگی‌های کشورهای معارض می‌تواند آن‌قدر ارزشمند باشد که به جای «تجاوز» به آن بگوییم؛ «تسخیر». و آن را تداوم راه دانشجویان خط امام بدانیم؟

آیا رفتار مجرمانه‌ای که به قول یکی از مقامات انتظامی «از احساسات پاک مردم» سرچشمه می‌گیرد رُفِع‌َ القلم و قابل چشم پوشی است؟ آیا حمله به یک سفارتخانه در ردیف حمله به کنسرت های موسیقی و آتش زدن سردر سینماها است و می توان آن را لا به لای تعارفات مرسوم پیچید و گم کرد؟

مهم‌تر از همه بپرسیم؛ وقتی درباره بالا رفتن از دیوار سفارت عربستان انتقاد می‌کنیم چرا ناچاریم از سد کلماتی مثل؛ حماسه، شور انقلابی، حضور در صحنه و احساسات پاک مردم عبور کنیم؟ و چرا مجبور هستیم برای نوشتن چنین یادداشت بدیهی و ساده ای اول به «ارزش زدایی» از رفتارهای قانون‌شکنانه دست بزنیم.

مأیوس کننده است که بعد از 36 سال که از «تسخیر سفارت آمریکا» گذشته و پس از 36 سیزده آبانی که در تلویزیون، منابر و تریبون‌ها درباره آن صحبت شده هنوز تحلیل مناسبی از شرایط و بستر شکل‌گیری این حادثه تاریخی ارائه نشده است و جوان انقلابی ایران نمی‌داند که؛ چرا امام خمینی آن حادثه را امضا کرد اما حالا مقام معظم رهبری از تجاوز به سفارت بریتانیا انتقاد می کند؟

در فضای ترس از گفتگو و هراس از تحلیل، این دیوار نوردی‌های خودجوش ادامه پیدا می کند آن هم با هدف خلق حماسه. تا جایی که رژیم سعودی رفتار تهاجمی گروه‌های تندرو را کاملا پیش بینی کرده و حالا مقامات قضایی کشورمان می‌گویند؛ احتمال شیطنت دستگاه‌های جاسوسی سعودی و تحریک متخلفان هم دور از انتظار نیست.

انکار نکنیم؛ عناصر تندرو و به قول معروف دلواپس هم ممکن است به دام سیستم‌های اطلاعاتی و امنیتی معارض بیافتتند. حتی در داستان تسخیر سفارت آمریکا توسط دانشجویان خط امام هم سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا (CIA) برنامه‌هایی برای نزدیک شدن به دانشجویان خط امام و استفاده از عناصر حاضر در سفارت آمریکا را دنبال می‌کرده است.

بی خود نیست که یک روزنامه نگار ایتالیایی از تلاش (CIA) برای نفوذ بین دانشجویان خط امام در عملیات آزادسازی گروگان‌ها خبر می دهد.

جولیه‌تو کیه‌زا* (Giulietto Chiesa) می گوید: همزمان با ورود نیروهای نظامی آمریکا به صحرای طبس باید چند دانشجو از داخل سفارت با نظامیان آمریکایی همکاری می‌کردند.

کیه‌زا ادعا می‌کند که آمریکایی‌ها آمار دقیقی درباره زندگی دانشجویان داشته اند و مثلا می‌دانسته‌اند که حدود چهل نفر از آن‌ها در خانه‌‌های مجردی زندگی می‌کنند و ایجاد ارتباط با این افراد بسیار سهل‌الوصول است.

بعد در ادامه از قول کاپلند -طراح عملیات موسوم به پنجه عقاب Operation Eagle Claw- نکته عجیبی را افشا می‌کند و می‌گوید؛

«نزد مأموران سیا این اصل مسلمی است که شخص هر چه هوشیارانه‌تر و آرام‌تر گرایش‌های وطن‌پرستانه‌ داشته باشد، به‌مراتب مشکل‌تر قابل نفوذ و جذب شدن است. ولی برای گرایش‌های تند و متعصبانه قضیه کاملا متفاوت است. تا زمانی که شدت تعصب به حد جنون کامل نرسیده باشد، خود موجب می‌شود که اشخاص مبتلا به آن آمادگی خاصی برای پذیرش ناز و نوازش‌های معمول مأموریان سیا که به اشکال مختلف انجام می‌گیرد، داشته باشد. (هدف-تهران، جولیه‌تو کیه‌زا، هادی سهرابی، ص 140 نشر نو-1362)

هرچند هنوز این معما که آمریکایی‌ها با کدام‌یک از دانشجویان ارتباط گرفتند در پرده ابهام است اما چنین گزارش هایی پیام غیرمنتظره و شگفت انگیزی به ما می دهد. بر خلاف شعارهای رسمی، قربانیان اصلی نفوذ، افراطیونی هستند که شاید گاهی سعی در گل‌‌آلود کردن آب داشته باشند. این در حالی است که در تبلیغات رسمی دست بالا با رادیکال‌ها است و طرفداران گفتگو و اعتدال انگ انفعال می‌خورند.

نتیجتا: سعودی‌ها توانسته‌اند روابط ایران و چند همسایه را متزلزل و قطعنامه شدید‌اللحنی را در شورای امنیت علیه ایران تصویب کنند. سعودی‌ها مدعی شده‌اند که برای ایرانی‌ها تجاوز به حریم دیپلمات‌ها تبدیل به یک رویه شده است. رئیس جمهور ایران هم بر این عادت و رویه صحه گذاشته و گفته؛ " باید برای همیشه به اینگونه اعمال زشت پایان داده شود. "حالا در حالی که دولت و دستگاه قضایی تجاوز به سفارت کشورهای خارجی را محکوم کرده‌ و آن را وهن نظام اسلامی دانسته و نشانه‌هایی از برخورد با این رویه را بروز می‌دهند، همچنان گروه‌هایی بالا رفتن از دیوار سفارت‌ سعودی را یک واکنش مردمی و طبیعی به اعدام عالم صلح‌طلب شیعه می‌دانند! هنوز هستند کسانی که تصمیم دارند یک حماسه تاریخی دیگر را خلق کنند؛ چه در بین مردم و چه در بین مسئولان.

* جولیه‌تو کیه‌زا (Giulietto Chiesa) روزنامه‌نگار اسبق و سیاست‌مدار چپ ایتالیایی است. کیه‌زا متولد 1940 است و اکنون به عنوان مفسر سیاسی با رادیوی ایتالیایی زبان جمهوری اسلامی ایران همکاری می کند.


لقمان یدالهی