بنیه نظامی ضرورت حفظ ثبات

باید اذعان داشت که پیش از روی کار آمدن دولت یازدهم، مذاکرات ایران با غرب با شیوه ای تهاجمی دنبال می شد درحالی که سیاست خارجی روحانی بالعکس سیاست همراه با اعتدال بوده و بیشتر بر حفظ منافع ملی و ثبات تمرکز داشته است. صلح برای حفظ و استقرار نیاز به بنیه قوی دارد؛ زیرا ضعف منجر به نفوذ دشمن خواهد شد. به نظر می رسد روی سخن رئیس جمهور بیشتر با افرادی بود که دنبال انگ و برچسب زدن به دولت هستند و هدف روحانی رفع سوءبرداشت و سوءتفاهم در سخنان و اظهارات مخالفان و منتقدانی بود که در تمام استدلال های رادیکال خویش به دنبال اثبات حقانیت خودشان بوده و درصدند تلاش هایی که همراه با مذاکره و گفت وگو جهت تحقق منافع ملی صورت گرفته را نوعی شکست جلوه دهند. صلح قطعا بر جنگ برتری داشته و باید به دنبال آن رفت.

از سویی با ضعف نمی توان ثبات و آرامش را حفظ کرد؛ به عبارتی حفظ لبخند، آرامش و ثبات نیز قدرت و تقویت بنیه نظامی را می طلبد اما مساله این است که کشورها می دانند در عین سردی روابط باید بر منافع ملی مشترک خویش تمرکز کنند. هنگامی که منافع ملی هر دو طرف بر گفت وگو، سازش و راه حل صلح آمیز مستتر باشد حتی اگر برای یک مدت زمان طولانی یا کوتاه میان دو کشور کدورت و اختلافی به وجود آمده باشد از طریق مذاکره قابل بازگشت به مسیر صحیح خود است، مثال بارز آن روابط ایران و ترکیه است.

هر دو کشور در مسیر رشد و توسعه قرار دارند و برای این رشد و توسعه هر دو به صلح و آرامش نیازمندند. هر دو کشور می دانند روابط با همسایه هایی برای آنها مفید خواهد بود که از قابلیت های بالای اقتصادی و سیاسی برخوردار باشند. توجه به مولفه های اقتصادی و سیاسی مساله ای است که دولتمردان تکنوکرات بدان پی برده و در آن مسیر نیز حرکت می کنند. ابزار های اقتصادی و تمرکز بر مسائل اقتصادی حتی با وجود اختلافات و سردی روابط همواره مورد بحث و مذاکره دولت ها بوده است. نمونه دشوار آن مذاکرات ایران با 1+5 بود.

در این مذاکرات با وجود اختلافات بسیار بازهم تمرکز دولتمردان ایرانی و غربی بر منافع ملی بود. گرچه طرف غربی همواره ادعای روی میز بودن گزینه نظامی را مطرح می کرد اما خود آنها بهتر می دانستند ادعایشان در شرایط منطقه به هیچ روی به صلاح نبوده و به خصوص در مقابل ایران قدرتمند توانایی انجام آن را نخواهند داشت. اگر ایالات متحده یا ایران بخواهند اقدامی علیه یکدیگر انجام دهند به مصلحت هیچ کدام نخواهد بود اما آنچه از سخنان رئیس جمهور روحانی بر می آید این بود که برای حفظ، استقرار صلح و ثبات باید قوی بود و این ثبات و استقرار نیاز به تقویت بنیه نظامی دارد در غیر این صورت نه تنها به صلح نرسیده ایم بلکه تسلیم قدرت های دیگر خواهیم شد. ایران باید خود را قوی نگه دارد تا قدرت های دیگر با ما جز به زبان صلح نتوانند سخن بگویند؛ در حقیقت این مهم قبول متساوی بودن طرفین بر سر میز مذاکره و برابری و فاصله اندک قدرت ها از همه قابلیت های سیاسی و اقتصادی نسبت به یکدیگر است.

*منبع : روزنامه آرمان