بازی محلی"جیزیق آتماق یا آشیق اویونی" در میاب

آشیق عبارت است از قطعه استخوان کشگک زانوی گوسفند،بز یا بره بود که توسط جوانان و حتی بزرگان برای بازی جمع آوری می شد و بعضی ها حتی آنها را رنگ آمیزی نموده و برای بازی آماده می نمودند و طرز بازی آن بدین صورت بود: در وسط زمینی به شکل دایره خطی کشیده می شد و آن دایره در کادر مستطیل شکلی قرار می گرفت. این بازی بین ۲ الی۴ نفر در زمین همواری اجرا می شد. هر بازیکنی بطور مساوی مثلا ۳یا۴ یا۵ آشیق در وسط دایره به صورت افقی می چیدند .

شروع کننده بازی که توسط قرعه تعیین می شد با سقه که عبارت از آشیق بزرگتری نسبت به آشیقهای چیده شده بود و گاها داخل آنرا نیز سرب اندود می کردند تا زور بیشتری داشته باشد به آشیقهای چیده شده نشانه روی کرده و از فاصله پشت خط مستطیل به آنها ضربه ای میزد. اگر چنانچه سقه به آنها اصابت می کرد و یکی از آنها را از خط مستطیل بیرون می انداخت آن آشیق از آن شروع کننده بازی بودو همچنین آشیق های پراکنده شده اگر به فاصله یک وجب از خط دایره داخل کادر خارج می شد ند ضارب با سقه توسط ۳ انگشت دستش و با فشار دادن آن باید می توانست از خط کادر مستطیل بیرون کند تا برنده شود به این عمل(چرتماق) می گفتند.بازیکن باید تک تک این آشیق ها را بزند و از خط خارج کند تا برنده شود و اگر نفر اول نتواند آنها را از خط تعیین شده خارج کند نفرات بعدی به ترتیب نوبت این بازی را ادامه می دهند تا تمام آشیق ها از زمین بازی خارج شوند.در آنصورت بازی تمام می شدو دوباره بازی دیگری از سر گرفته می شد.لازم به توضیح است که سقه از آشیق پای راست تعیین می شود مگر اینکه شخص بازیکن چپ دست باشد از سقه چپ استفاده می کنند.

برگرفته از یادداشت های : آقای احد علمی