دست راست صدام حسین در حزب بعث که بود؟/تصاویر

به گزارش پارسینه ، میخائیل یوحنا معروف به طارق عزیز وزیر خارجه صدام حسین دیکتاتور معدوم عراق در زندان در گذشت. انتشار خبر فوق در حالی امروز بر تیتر شمار کثیری از رسانه های منطقه و بین المللی قابل مشاهده است که آخرین بازماندگان حزب بعث عراق در یک چرخش صد و هشتاد درجه ای در طول یک سال اخیر با رهایی مشی پان عربیسم به حمایت از افراط گرایان داعش در سطح عراق و سوریه پرداخته اند. با این حال بودند کسانی هم چون طارق عزیز که بر خلاف رویه همکاران بعثی اش با پایان حکومت صدام به انتهای راه رسیده و مسیر انزوا در پیش گرفتند.

طارق عزیز بیش از دو دهه به عنوان عنصر کلیدی دیپلماسی حزب بعث در جامعه بین المللی محسوب می شده است.

طارق عزیز در سال 1936 در حوالی موصل و در خانواده ای مسیحی آشوری دیده به جهان گشود. نگاهی کوتاه به زندگی وی حاکی از فراز و فرودهای متفاوتی است که عزیز در طول زندگی اش تجربه نموده است، روندی که نهایتا با ورود آمریکایی ها به عراق در سال 2003 به پایان رسیده و زمینه تسلیم شدن طارق عزیز را فراهم نمود . طارق عزیز تحصیل کرده رشته زبان انگلیسی در دانشکده ادبیات در دانشگاه بغداد است و قبل از این که به حزب بعث ملحق شود روزنامه نگاری می کرد.

عزیز در سن 79 سالگی و در زندان درگذشت.

انتشار خبر مرگ طارق عزیز 79 ساله در زندان در حالی از سوی مدیریت زندان الناصریه به دلیل سکته قلبی بیان شد که پیامدهای اقدامات جنون آمیز وی و هم قطارانش هم چنان گریبان گیر مردمان عراق و منطقه می باشد. منطقه خاورمیانه در سه دهه حکومت بعثی ها در عراق شاهد مرگ میلیون ها عراقی، کویتی و ایرانی بوده است که به جهت جاه طلبی های صدام حسین و یارانش به کام مرگ گرفتار شده بودند.

طارق عزیز از چهره های بسیار نزدیک به صدام حسین محسوب می شد که پایاپای وی مدارج قدرت را طی می نمود.

طارق عزیز با این که از قومیتی غیر عرب بود، خود را عرب ملی‌گرا و عراقی میهن‌پرست معرفی می‌کرد. هنگامی هم که صدام حسین نام او را به طارق عزیز تغییر داد، از این تغییر نام استقبال کرد. از وفادارترین یاران صدام حسین بود و در حلقه پیرامون او، شخصیتی متمایز و متفاوت بود. همین تمایز و تفاوت هم از او چهره‌ای مناسب برای پیشبرد دیپلماسی صدام در جهان ساخت .

طارق عزیز یک مسیحی آشوری است که توانسته به بالاترین سمت ها در عراق دست یابد.

چرایی دستیابی یک مسیحی به مدارج بالا در حزب بعث؟ از سرو مشروب تا سیگار برگ

از زمان فروپاشی امپراطوری عثمانی و استیلای فرانسه و بریتانیا بر سوریه و عراق، طرفین پنهانی پذیرفتند که جهت تداوم نفوذشان در دو کشور فوق زمینه ایجاد حکومتی ضعیف و غیر مردمی را فراهم نمایند تا حاکمان این کشور ها جهت حکمرانی ناگزیر به اتکا به پاریس و لندن گردند. سقوط حکومت پادشاهی در عراق و منطقه شامات نیز مانع از رویه فوق نگردید و عملا موجب روی کار آمدن اقلیت ها در دو کشور فوق گردید. حزب بعث سوریه به رهبری حافظ اسد که به طایفه علوی ها وابسته است قدرت را در دمشق قبضه کرده و بر اکثریت سنی این کشور حکومت نمود. در عراق نیز حزب بعث به رهبری حسن البکر و صدام حسین وابسته به اقلیت سنی این کشور بر اکثریت شیعه عراق حکمرانی می نمود.

طارق عزیز در کنار دخترهایش زینب و مایا و نوه هایش

مسیحیان از دیرباز به گونه ای پراکنده در سطح خاورمیانه زیست می نمودند. با وجود اقداماتی نظیر بمب گذاری از سوی جریان های تکفیری در طول یک دهه اخیر که موجب مهاجرت گسترده مسیحیان شده است، هم چنان شماری زیادی از پیروان این دین در عراق، ایران، سوریه، لبنان، مصر و فلسطین زندگی می نمایند. شعب حزب بعث در سوریه و عراق (در دوران صدارت صدام حسین) به دلیل عدم مشروعیت بالا همواره جهت تداوم حکمرانی شان علاوه بر اتکا بر طایفه ای که خود بدان تعلق دارند زمینه نزدیکی و ائتلاف با اقلیت مسیحی را نیز فراهم می نمودند، بدین جهت است که در هر دو کشور شاهد قدرت گیری عناصر مسیحی در مدارج بالای حکومتی هستیم.

میخائیل یوحنا پس از سقوط حزب بعث اظهار داشته که علاقه ای به دین مسحیت نداشته و قلبا اسلام را ترجیح می داده ولی به دلیل آن که اطرفیان او را متهم به تلاش برای کسب قدرت ننمایند از بیان آن پرهیز نموده است.

طارق عزیز از شخصیت های کلان مسیحی عراق است که توانست تا سمت مسئولیت وزارت خارجه عراق پیش رود. با تعیین وی به عنوان وزیر خارجه در خلال حمله نیروهای بعثی به ایران، عزیز شهرتی جهانی یافت. تسلط او به زبان انگلیسی عملا طارق عزیز را به سخنگوی بی بدیل دولت و حزب بعث عراق تبدیل کرده بود. عزیز علاقه‌ ویژه‌ای به سیگار برگ و مشروبات الکلی داشت از دهه ۵۰ میلادی با صدام حسین آشنا و از قدیمی‌ترین افراد مورد اعتماد او بود. از سال ۱۹۶۳ به جرگه رهبران حزب بعث عراق پیوست و مسئول امور تبلیغات و سازماندهی حزب شد .

طارق عزیز در گفتگو با نماینده هند در سازمان ملل متحد در نیویورک

میخائیل یوحنا علاوه بر وزیری امور خارجه، سابقه عضویت در مجلس انقلابی عراق، معاونت نخست وزیر و دستیار رسانه ای صدام حسین را در کارنامه خود دارد. وی از زمان روی کار آمدن صدام حسین به عنوان معاونت رئیس جمهور و سپس ریاست جمهوری در کنار دیکتاتور مخلوع عراق قرار داشته است.

مقامات ارشد حزب بعث من جمله صدام حسین و طارق عزیز غالبا در ملا عام مبادرت به سیگار کشیدن می نمودند.

تعیین یک شخصیت مسیحی به عنوان یک مقام ارشد از سوی صدام حسین خود گاها بسان دستاویزی جهت نشان دادن احترام به حقوق اقلیت ها عنوان می شد. در چهارده فوریه ۲۰۰۳ طارق عزیز تلاش کرد با دیدار با پاپ ژان پل دوم و دیگر مسئولان واتیکان مانع از حمله آمریکا به عراق گردد. وی در این دیدار از تمایل رژیم عراق برای همکاری با جامعه بین المللی خبر داد، امری که نهایتا نتوانست مانع از حمله آمریکا و بریتانیا گردد.

طارق عزیز در طول روند گفتگوهای منجر به اتمام جنگ میان عراق و ایران نماینده اصلی کشورش در گفتگو با علی اکبر ولایتی بوده است.

پل تسلیحاتی حزب بعث

از طارق عزیز به عنوان یکی از مقامات ارشد حزب بعث که نقش بسزایی در انتقال تسلیحات از اروپا و آمریکا به عراق به ویژه در خلال جنگ تحمیلی هشت ساله بر علیه ایران نام برده می شود. بنا بر اسناد منتشر شده از سوی منابع اطلاعاتی و امنیتی آمریکا، عزیز با گفتگوهای مکرر با طرفین غربی (به طور مثال دونالد رامسفلد) راه را بیش از همیشه برای انتقال سلاح های کشتار جمعی به عراق مهیا نمود.

طارق عزیز اعتراف نموده که اسپانیا، آلمان و فرانسه زمینه ورود و ساخت تسلیحات شیمیایی را برای عراق در طول جنگ تحمیلی فراهم نموده اند.

پیتر گال بریت عضو کمیته روابط خارجی وقت سنای ایالات متحده با صحه گذاردن بر این ارتباط در نوشته‌های خود اذعان می‌دارد دولت ریگان، رامسفلد را مامور کرد زمینه‌های همکاری را با صدام از طریق گفت‌وگو با طارق عزیز فراهم کند. در دور اول این کمک‌ها که طارق عزیز باعث آن شد دولت ریگان مجوز حمایت مالی و صادرات مواد کشاورزی را به ارزش صدها میلیون دلار به صدام داد.

عزیز تلاش زیادی برای ورود تسلیحات کشتار جمعی به عراق از سوی کشورهای غربی انجام داده است.

در خلال مذاکرات محرمانه طارق عزیز با مقامات آمریکایی که ریاست آن را رامسفلد برعهده داشت، طارق عزیز با خطرناک‌ توصیف کردن جمهوری اسلامی گفت: ما یک شریک مطمئن برای آمریکا به حساب می‌آییم و منتظر کمک‌های شما هستیم.

طارق عزیز در دیدار با فرانسوا میتران رئیس جمهور فرانسه پس از بمباران نیروگاه هسته ای عراق (اوزیراک) توسط اسرائیل در سال 1981. نیروگاه فوق با حمایت و همکاری فرانسه ساخته شده بود.

به‌دنبال همین مذاکرات بود که آمریکا نام عراق را از کشورهای حامی تروریست خارج و سفارت عراق را در واشنگتن بازگشایی کرد. در همین حال با همین چراغ سبز صدور مواد پایه شیمیایی برای ساخت بمب‌های شیمیایی به بهانه صادرات مواد شیمیایی کشاورزی و دفع آفات نباتی به عراق داده شد که بخشی از آن در ساخت بمب‌های شیمیایی که برعلیه کردها در کردستان و نیروهای ایرانی در عملیات خیبر به کار گرفته شد. از طارق عزیز به عنوان بزرگترین واسطه ورود تسلیحات کشتار جمعی به عراق نام برده می شود.

از طارق عزیز در مقاطعی از تاریخ حکمرانی حزب بعث به عنوان شخصیت دوم حزب پس از صدام حسین یاد می شود.

این جنایتکار جنگی زمینه‌ساز انتقال سلاح‌های مدرن فرانسوی نیز از فرانسه به عراق بوده است . مذاکرات او با طرف‌های فرانسوی کارخانه «داسوبرگ» فرانسه را متقاعد ساخت تا هواپیمای پیشرفته میراژ اف-1 را به عراق تحویل دهند. این هواپیماها ماموریت داشتند منافع نفتی ایران را در ساحل خلیج فارس منهدم کنند.

اعضای ارشد حزب بعث هم چون طارق عزیز، علی حسن المجید (علی شیمیایی)، عدی و قصی صدام، حسین کامل و عزت الدوری در کنار صدام حسین.

وقتی طارق عزیز منافقین را خرید

دیدار مسعود رجوی سرکرده گروه تروریستی منافقین با طارق عزیز و صدام حسین را می توان نقطه عطفی در تاریخ این سازمان تروریستی دانست. دیداری که نهایتا به همکاری تام و تمام این سازمان با عراق بر علیه جمهوری اسلامی و مردم ایران گردید. روز بعد از دیدار رجوی با رهبران حزب بعث روزنامه لوموند فرانسه نوشت كه «...طارق عزیز رجوی را خرید...».

طارق عزیز نقش بسزایی در اسکان منافقین در فرانسه ایفا کرد. نشریه لوموند فرانسه رسما این گروه تروریستی را بازیچه دست طارق عزیز عنوان کرده است.

امیر طاهری روزنامه نگار و كارشناس ایرانی ـ فرانسوی درامور خاورمیانه در سال 2004 ، ماه ژوئن پس از دستگیری مریم رجوی و صد و شصت عضو مجاهدین در فرانسه در مصاحبه ای با ژئوف هاتچیسون، دلایلی را برای تصمیم آن زمان دولت فرانسه در قبال اعضای مجاهدین خلق در اورسوردواز عنوان می كند . به گفته ی وی «...حضور مجاهدین در فرانسه در سال 1981 توسط طارق عزیز مرد شماره دو صدام حسین به تصویب رسید و اكنون با سقوط رژیم عراق، دیگر دلیلی برای حضور مجاهدین در خاک فرانسه وجود ندارد.»

طارق عزیز در کنار ابراهیم عزت الدوری (چپ) از فرماندهان بلند پایه عراق که در ماه های اخیر به حمایت از داعش می پرداخت. گفته می شود الدوری در حملات اخیر نیروهای مردمی عراق به هلاکت رسیده است.

سازمان مجاهدین (منافقین) حتی پس از سقوط دولت بعثی نیز به رهبران آن وفادار ماند. این سازمان تروریستی در فردای انتشار حکم اعدام طارق عزیز بلافاصله علیه آن واکنش نشان داده و آن را محکوم نمود .

حکومت بعث تلاش نمود تا با بهره گیری از مسیحی بودن طارق عزیز و رایزنی های وی مانع از حمله آمریکا به عراق گردد. دیدار عزیز با پاپ ژان پل دوم رهبر وقت کاتولیک های جهان چندی پیش از حمله آمریکا.

جاسوس سیا

بنابر برخی مدارک و گمانه زنی ها که در سال های اخیر به ویژه پس از سقوط صدام حسین منتشر شده اند، گمان می رود که شماری از مقامات حزب بعث هم چون طارق عزیز جاسوس و حافظ منافع ایالات متحده در عراق بوده اند. عدم مقاومت ارتش عراق در برابر نیروهای آمریکایی و تسلیم شدن فوری برخی مقامات پیشین هم چون طارق عزیز ظن ارتباط پنهانی آن ها با سازمان های امنیتی بیگانگان را دوچندان می نماید.

برخی شواهد حاکی از روابط تنگاتنگ طارق عزیز و سازمان سیا است.

دونالد رامسفلد وزیر جنگ اسبق آمریکا در نوشته هایش تلویحا این امر را تایید می نماید. رامسفلد می کوید: «با تلاش طارق عزیز، ما بر صدام نفوذ داشتیم و بر این نکته تاکید کرده بودیم که او شخص مهمی است که می‌تواند سیاست‌های مشترک دو کشور را در منطقه راهبری کند.»

گفته می شود طارق عزیز هنر دیپلماسی بالایی داشته و موفقیت های بالایی را از آن دولت صدام حسین نموده است.

عامل تسویه خونین درون گروهی

تسویه درون گروهی یکی از خصایص تمامی حکومت های دیکتاتوری و فرد محور می باشد. روسیه کمونیستی به رهبری استالین، حاکمان مستقر در کره شمالی، حکومت فاشیست ها در آلمان و ایتالیا نمونه هایی در این باره می باشند.

طارق عزیز در کنار همسرش

سخن از اقدامات خون بار از سوی صدام حسین در سال های حکم رانی امری غیر منتظره نمی باشد، اما آن چه قابل توجه است آن که شخص طارق عزیز نیز در وقوع این اقدامات جنون آمیز دخیل بوده است. از وی به عنوان عامل اصلی مرگ اعضای ارشد حزب کمونیست عراق و شماری از رهبران حزب بعث نام برده می شود.

طارق عزیز در معدود گفتگوهایش پس از سقوط حکومت صدام حسین تلاش نموده خود را مسئول امور دیپلماتیک و نه امنیتی نشان داده تا بار مسئولیت جنایت های حزب بعث را بر عهده نگیرد، این در حالی است که شواهد گسترده ای دال بر مداخله مستقیم او در مرگ کردها و شیعیان وجود دارد.

روزنامه گاردین در مطلبی که پس از سقوط حکومت بعثی و با دسترسی به برخی آگاهان منتشر نموده به صحت مطلب فوق می پردازد. به طور نمونه در بخشی از مطلب گاردین آمده است که یکی از نخستین وظایف طارق عزیز برای اربابش، شرکت در کشتار رهبران سطح بالای حزب بعث برای تضمین پایگاه قدرت صدام بود. یک شاهد عینی به ما گفت: «شخصا دیدم که طارق عزیز از یک هفت‌تیر متوسط استفاده می‌کرد. او به قربانیان از فاصله کمتر از یک متر شلیک می‌کرد.»

طارق عزیز علاقه وافری به خوش گذرانی و گردش در مکان های لوکس داشته است. (پاریس)

بیماری روانی صدام

طارق عزیز، معاون صدام در یک گفت وگوی مفصل پس از سقوط حکومت بعثی که از سوی العربیه پخش شد ناگفته های زیادی را از دوران صدام از جمله بیماری روانی دیکتاتور عراق در زمان حمله به کویت و کمک نظامی شوروی سابق به بغداد در جریان جنگ تحمیلی با ایران بازگو کرد.

عزیز در اعترافاتش بر رقابت خانواده صدام به ویژه دامادش برای کسب قدرت هر چه بیشتر سخن می راند.

طارق عزیز در این گفت وگو در حالی که با آرامش به کشیدن سیگار مشغول است، می گوید: «زمانی که صدام قصد حمله به کویت و اشغال این کشور را داشت از لحاظ روانی بیمار بود و خانواده او عامل همه اشتباهاتی بودند که صدام مرتکب شد.»

طارق عزیز در کنار نلسون ماندلا رهبر فقید ضد آپارتاید آفریقای جنوبی.

معاون پیشین صدام در این گفت وگو درباره مساله سلاح های کشتار جمعی عراق و نیز طمع ورزی برخی نزدیکان صدام به مقام و قدرت وی سخن می گوید و می افزاید: حسین کامل، داماد صدام همانند یک غده سرطانی در حزب بعث بود و قصد داشت به هر قیمتی جایگاه صدام را نیز تصاحب کند.

طارق عزیز در کنار حسنی مبارک رئیس جمهور وقت مصر

طارق عزیز در این مصاحبه اسرار مختلفی از نظام سابق عراق را فاش کرده و درباره مساله فروش سلاح های شیمیایی به عراق از سوی آلمان و اسپانیا در زمان جنگ تحمیلی علیه ایران گفته و مواضع واقعی آن زمان کشورهای مختلف جهان در قبال این جنگ را آشکار کرده است.

گفته می شود که فرزندان صدام در مقاطعی به ویژه پس از حمله ناتو به عراق نسبت به نقش طارق عزیز دچار تردید می گردند اما حمایت تام صدام از او عاملی برای بقایش در هرم قدرت می گردد.

معاون صدام در این گفت وگو مدعی شده است که شوروی سابق در زمان جنگ تحمیلی به هر دو طرف درگیر کمک نظامی می کرد و به بغداد سلاح می داده تا در مقابل ایران از آنها استفاده کند.

دیدار با کوفی عنان دبیر کل وقت سازمان ملل متحد

عراق را به دست گرگ ها نسپارید!

طارق عزیز در مصاحبه ای با روزنامه گاردین در ماه های ابتدایی که باراک اوباما به عنوان رئیس جمهور در آمریکا تعیین شده بود بار دیگر از صدام حسین دفاع کرد و گفت: «تاریخ اثبات خواهد کرد که او به کشورش خدمت کرد». در این مصاحبه از باراک اوباما، رییس جمهوری آمریکا به دلیل برنامه ارتش این کشور برای خروج از عراق انتقاد کرد و گفت او با این کار «عراق را به چنگال گرگ ها خواهد سپرد».

دیدار با ولادمیر پوتین رئیس جمهور وقت روسیه

ناظران بر این باورند که عزیز همچون صدام حسین نگران قدرت گیری فزاینده جمهوری اسلامی در عراق بوده و بدین سان به اوباما هشدار می دهد که مراقب آینده عراق باشد.

علی رغم گذشت 12 سال از سقوط حزب بعث، طارق عزیز هم چون سایر فرماندهان ارشد این حزب به صدام حسین وفادار مانده و از او تمجید می نمایند.

طارق عزیز دوستی دیرینه‌ای با صدام حسین داشت که از آغاز فعالیت آن دو در حزب بعث تا سقوط بغداد تداوم داشت. در دادگاه حاضر نشد به هیچ وجه علیه صدام حسین شهادت بدهد اما در عین حال مسئولیت همه اقداماتی را که در عراق انجام شده بود متوجه شخص صدام می‌دانست و خود و دیگر دولتمردان عراقی را مبرا می کرد .

وزیرخارجه پیشین عراق حمله به کویت را بزرگترین اشتباه تاریخی صدام بر می شمارد .

عزیز در سال ۲۰۱۰ بر خلاف سخنان پیشینش به روزنامه بريتانيايی گاردين گفته بود تا زمانی که از زندان آزاد نشود عليه صدام حسين حرفی نخواهد زد و افزود: «زمانی که بتوانم حقايق را بنويسم، ممکن است حتی عليه بهترين دوستم نيز صحبت کنم.»

علی رغم صدور حکم اعدام برای طارق عزیز به دلایل نامعلوم تا زمان انتشار خبر مرگ او چنین حکمی اجرا نگردید.

طارق عزیز بعدها در زندان اذعان کرد که عراق علیه ایران از سلاح شیمیایی استفاده می‌کرده و آلمان و فرانسه با موافقت آمریکا به عراق سلاح شیمیایی می‌فروخته‌اند .

لحظه تحویل مدال به طارق عزیز از سوی دیکتاتور مخلوع عراق

اعدام های دسته جمعی شیعیان و نسل کشی کردها

اسناد به‌دست آمده نشان می‌دهد طارق عزیز در اجرای مصوبات اعدام‌های دسته‌جمعی در مجلس انقلابی عراق همواره از پیشتازان بوده است. وی همواره در کنار صدام قرار می‌گرفت و به شدت مورد اطمینان او بود. طارق عزیز از عاملین اصلی وقوع سرکوب گسترده شیعیان عراق در سال های قیام آن ها و هم چنین مرگ ده ها هزار کرد به ویژه به دلیل بهره گیری از سلاح های ممنوعه می باشد.

طارق عزیز هم چون صدام حسین نسبت به نفوذ ایران در منطقه به آمریکا هشدار داده و تا لحظه مرگ دست از کینه از جمهوری اسلامی بر نداشت.

پس از نخستین جنگ خلیج فارس، مردم عراق علیه صدام شورش کردند. طارق عزیز هنوز از اعضای موثر شورای فرماندهی انقلاب عراق بود و واکنش این شورا در برابر شورش مردم وحشیانه بود: « نیروهای امنیتی ویژه دستور دادند گودال‌هایی کنده شود. هر کس مجبور بود نفر جلویی خود را زنده در گودال بیندازد که بعد بولدوزرها آنان را زنده به گور کردند.»

طارق عزیز بر خلاف اکثر بعثی ها که اکنون به حمایت از داعش می پردازند، پس از سقوط حکومت حزب بعث مسیر انزوا در پیش گرفت.

نوه های طارق عزیز در کنار ساجده زن صدام حسین.

وقوع چنین جنایات هایی ممکن است با سمتی که عزیز عهده دار بوده هم خوانی نداشته باشد، اما بایستی گفت فارغ از مسئولیت وزارت امور خارجه، وی قریب به 24 سال ( از سال 1979 تا 2003) هم زمان معاون نخست وزیر نیز بوده است.

صدام در پایان روزهای ننگین حکومت خود طارق عزیز را مامور کرده بود تا با رایزنی‌های خود بقای حکومت این جنایت کار خونریز را از غربی‌ها بگیرد .

عدم محاکمه جدی طارق عزیز، صدام حسین و سایر رهبران حزب بعث مانع درک و فهم دقیق عوامل پشت پرده حامی آن ها در طول سال های حکمرانی شان بوده است.

با سقوط حکومت بعثی در عراق هیچ گاه زمینه محاکمه عادلانه سران این حزب مهیا نگردید تا حامیان اصلی منطقه ای و بین المللی این جریان مشخص گردند. شخص صدام حسین در همان ابتدا و با بررسی اولین جرمش به اعدام محکوم شده و عملا بر سایر اقدامات و جنایت هایش و واکاوی آن ها سرپوش نهاده شد. در رابطه با طارق عزیز نیز وضع به همین گونه بود. دادگاه عالی عراق در تاریخ چهارم آبان ۱۳۸۹ عزیز را به اتهام مشارکت در قتل‌عام شیعیان عراق در سال ۱۹۹۹ (۱۳۷۸) به مرگ محکوم کرد. حکمی که هیچ گاه قابلیت اجرایی نیافت و بر حدس ها و گمانه زنی ها مبنی بر نزدیکی وی با سرویس های امنیتی ایالات متحده افزود.

انتهای پیام