ادعای روزنامه الخلیج: ایران می خواهد ژاندارم خلیج فارس شود و با اعراب تسویه حساب کند!

به گزارش پارسینه ، دکتر رغید الصلح در مقاله ای با عنوان «هنگامی که تهران در پی جایگاه است» در روزنامه الخلیج چاپ امارات عربی متحده نوشت: گاه برخی از کشورها به جای اندیشیدن به منافع خود، در پی رسیدن به «جایگاه» قوی هستند زیرا به گفته استادان علم سیاست، «جایگاه» نقش و تاثیر مهمی در سیاست خارجی کشورها دارد.

این نویسنده عرب به کشورهای انگلیس و آمریکا اشاره می کند که گاه برای رسیدن به چنین «جایگاه» سیاسی، وارد نبردهایی شده اند که در ظاهر منفعتی برای این کشورها نداشته است اما «جایگاه» آنان را ارتقا بخشیده و باعث تقویت سیاست خارجی آنها شده است. برای مثال می توان به اقدام انگلیس در حمله به جزایر فالکلند اشاره کرد که هزاران کیلومتر از آن فاصله دارد و با اینکه از موقعیت استراتژیک یا منابع ثروت یا جمعیت بسیاری برخوردار نیست، اما «جایگاه» انگلیس را در جهان تقویت می کند.

دکتر رغید الصلح نوشت در همین حال کشورهایی که در پی «جایگاه» هستند به دو دسته تقسیم می شوند، نخست کشورهایی که در پی «جایگاه» معنوی اند و از طریق توسعه اقتصادی، فرهنگی، علمی و تقویت روابط با دیگر کشورها، آنرا جستجو می کنند. اما دسته دوم، کشورهایی هستند که تلاش می کنند با به کار گیری قدرت، «جایگاه» و نقش بین المللی خود را ارتقا بخشند.

تحولات اخیر در خاورمیانه نشان می دهد ایران در دسته دوم قرار می گیرد که البته می توان آنرا از نظر تاریخی ریشه یابی و تجزیه و تحلیل کرد. موضوع نخست، سقوط امپراتوری فارس و قدرت یافتن کشورهای عربی در پی آن بود که عامل موثری در روابط کشورهای عربی با ایران محسوب می شود. با این حال ایران در جنگ با عراق نتوانست بر حکومت این کشور غلبه کند و باعث سرنگونی آن شود و در نتیجه نتوانست «جایگاه» نخست را در منطقه وسیعی که کشورهای عربی و ترکیه در آن هستند، دست یابد. اما موضوع دوم، خلأ سیاسی و امنیتی است که منطقه عربی را در بر گرفت و نشانه های آن پیش از حوادث موسوم به بهار عربی دیده می شد و ایران از آن برای تقویت «جایگاه» خود در منطقه بهره برد.

این نویسنده عرب در پایان، نخبگان سیاسی در ایران را نصیحت کرده است که نمونه های مختلف کشورهایی را که در پی تقویت «جایگاه» خود بوده اند به دقت بررسی کنند و از نتیجه گیری اشتباه بر حذر باشند زیرا به گفته وی ایران در پی رسیدن به نقش پلیس خلیج فارس است. همزمان برخی مسئولان ایرانی نیز در پی تسویه حساب تاریخی با برخی کشوهای عربی اند.

نشانه این ادعا سیاست قدرت مآبانه و سلطه طلبانه ای! است که تهران به ویژه در عراق دنبال می کند. این سیاست، برخی انگیزه های انتقامی ایران را پاسخ می دهد و منطقه را به جنگها و درگیریهای بیشتر سوق می دهد و در نتیجه زیانها و خسارتهای بسیار به جوامع عربی وارد می آورد و «جایگاه» کشورهای عربی را بین ملتها و کشورها پایین می آورد، با این حال چنین سیاستی فقط به عربها زیان نمی رساند بلکه به زیان ایرانیان نیز خواهد بود.