یک گفتگو/
از آرزوی پرواز تا نقش پارتی در خلبان شدن!
پارسینه: هنوز که پای درددل خیلی ها می نشینیم دوست دارند که خلبان بشوند. اما نکته اینجاست که خلبانی کار ساده ای نیست
» گردشگری
۲۹ فروردين ۱۳۹۴ - ۰۳:۵۶
کد خبر: ۲۳۴۵۴۶
به گزارش پارسینه متن زیر سوال جوابهای خبرنگار پارسینه است با یک خلبان، از آرزوی پرواز تا نقش پارتی بازی در خلبان شدن:
ابتدا خود را معرفی کنید.
من خلبان رضا رضایی خواه هستم .
کاپیتان چند ساله در صنعت هوایی هستید حال خلبانی در ایران چطور است؟
به نام خدا. من حدود ده سال است که در این زمینه مشغول فعالیت هستم . با فراز و نشیب های زیادی دست و پنجه نرم کردم . کشور ما تحریم است قاعدتا شرایط ما ، شرایط نرمالی نیست .
ولی همیشه شرکت های هواپیمایی و خلبانان سلامت و ایمنی پرواز را در اولویت اول قرار داده اند . متاسفانه این از دیدگاه مردم توجیه نشده است. چون مردم هم می دانند که کشور ما در تحریم به سر می برد تصور می کنند عملا شاید بعضی چیزها چشم پوشی شده است در صورتیکه اینطور نیست و این مسائل مد نظر هست با این تفاوت که بهای گزافی بابت آن ها پرداخت می شود.تمام شرکت های هواپیمایی تلاش می کنند که سلامت مسافر ، هواپیما و.. را به هر نحو ، ولو گران تامین کنند.
شنیده ایم که گاهی هواپیما نقص و ایراداتی دارد که بموجب آن خلبان از بلند شدن امتناع می کند ولی معمولا خلبان را مجبور می کنند که در آن شرایط بلند بشود. این موضوع صحت دارد یا خیر؟
نه ، هیچ اجباری وجود ندارد. اینها طبقه بندی می شود. برای مثال موارد و ایرادات رو می بیند و تصمیم می گیرد که قادر به پرواز هست یا نه ؟ البته معمولا در هواپیما Back up وجود دارد . باید ببینیم چه شرایطی است . شرایطی هست که پرواز را به مخاطره می اندازد یا خیر؟اگر به مخاطره می اندازد ، نه من و نه هیچ خلبان دیگری این ریسک را قبول نمی کند که آن پرواز را انجام دهد تا ایراد برطرف شود. اما ایرادات دسته دوم، در حدی نیست موجب کنسل شدن پرواز شود . با توجه به شرایط پروازی و مدیریتی برای انجام دادن یا ندادن پرواز تصمیم گیری می کند.
پس چرا با وجود این مسائل ایمنی حوادث اتفاق می افتد؟
در هر چیزی خطا وجود دارد . چه در روی زمین و چه در هوا. باید علت را بررسی کرد. می تواند خطای انسانی باشد و هم می تواند خطای دستگاهی باشد. من نمی توانم درباره این چنین شرایطی اظهار نظر کنم ولی بدون شک خطر جزو لاینفک زندگی است.
شغل شما موضوع انشای خیلی از بچه ها بوده است . بچه ها در جواب اینکه می خواهید چکاره شوید معمولا جواب میدادن خلبان. آیا خود شما هم اینطور بودید یا اینکه اتفاقی شما خلبان شدید؟
البته درست است . هنوز که پای درددل خیلی ها می نشینیم دوست دارند که خلبان بشوند. اما نکته اینجاست که خلبانی کار ساده ای نیست . باید آدم در خود ببیند ، تنها صرف اینکه میخواهم خلبان بشوم نیست . در این شغل با یک شرایطی مواجه می شویم که تصمیم گیری خیلی سخت است. آدم باید انقدر بر خود مسلط شود که شرایط را درست مدیریت کند. همه ی این ها مهم است.
منم از بچگی علاقه داشتم که خلبان بشوم ضمن اینکه در بستگان یک خلبان داشتیم . دوست داشتم منم همین راه را بروم ولی خب راه سختی بود. اما اگر آدم اراده اش را بر انجام کاری بداند حتما می تواند به آن برسد.
و موضوع دیگه خیلی از کسانیکه خلبانی یاد گرفته اند اما بازار کار برای آنها نیست . ورود به این عرصه چگونه است؟
در خصوص بازار کار باید بگم که شرکت های هواپیمایی بازار محدودی دارند ، با توجه به این موضوع شرایط برای جذب این همه خلبان وجود ندارد . مدارس خلبانی تاسیس شدند در جهت آموزش خلبان ، ولی خب می بینید که الان با شرایط هواپیما و تحریم متناسب با این تعداد دانشجو ، بازارکار وجود ندارد.
شما با پارتی وارد شدید؟
نه
من فکر می کنم این ایرباس 320 مدل 93باشه، شما تابحال با کدام هواپیما ها پرواز کردید ؟ و دوست دارید با کدام هواپیماها پرواز کنید؟
من با فوکر 50 ، توپولف 154 و ایرباس 320 پرواز کردم. اما جمعا نمیشه گفت ، چون هرهواپیمایی لذت منحصر به خود را دارد. اما فوکر 50 را خیلی دوست دارم چون با آن آموزش دیدم و بمن خیلی چیزها یاد داد. در طبقه بندی خودش هواپیمای خیلی خوبی است. تجربه خیلی خوبی در آن کسب کردم . ولی در کل هواپیمایی ایرباس 330 را خیلی دوست دارم .
اين شده ماجراي پرواز هواپيما در ايران........
رفتیم پیش اونوری ها