مشارکت گسترده سیاسی زنان، ضرورت انکارناپذیر

گویا زمان کم کم بازنگری پرونده ی یکساله ی دیگری ذهن را در می نوردد که جامعه و حضور یکایک ما پشت سر گزارده و تک به تک روزها و روزگار انشاله پررونق پیش رویی که باید برای این مرز و بوم رقم بخورد. ناخوداگاه اما از میان اخبار، زمزمه ی جاری شدن دوباره جان زاینده رود و رونق اصفهان، و در کنارش نگاهی به خشکی چشم ابرهای این پاییز و زمستانی که گذشت، بیم و امید را هردوگانه به دل سرازیر می کند. بیم و امیدی که ضرورت هر چه بیشتر فعال شدن نقش فعالان مدنی و به طور خاص زنان را در مدیریت مسایل و بحرانهای احتمالی پیش رو در ذهن پررنگ می کند و جدی ترین و فوری ترین راهکارها را در حضور فعال این طیف می توان جستجو و از بحرانهای پیش رو عبور و با فرایندی دقیق از مدیریت جامع زنان در کنار مردان به ساماندهی هرچه سریعتر و هرچه بهتر و هرچه دقیق تر شرایط و مسایل و امور پرداخت.

از این منظر، شرایط خاص کشور، و رویارویی با وضعیت ویژه (فارغ از سنگینی وزنه ی بیم یا امید) که نیازمند تدبیری مجدانه و برنامه ریزی سخت گیرانه برای عبور از این شرایط است، نیازمند نگاهی خاص و ویژه به نقش و تاثیر زنان جامعه در نیل به اهداف است. زنانی که به عنوان نیمی از جمعیت، تخصص، علم و تبحر و دانش جامعه، نقش موثری می بایست در رویکرد توسعه محور جامعه داشته باشند و فارغ از نگاه جنسیتی و مطالبه گرانه و حق خواهانه، از زاویه ی ضرورت محور در عرصه های مختلف، شرایط کشور نیازمند حضور و بروز و فعالیتی پرقدرت و جدی از آنان است.

با این رویکرد، برنامه ریزیها و نگرشها به وضعیت سیاسی، اقتصادی، زیست محیطی، اجتماعی، فرهنگی و حتی عرصه های امنیت کشور امروز نیازمند بازنگری تعاریف و تحلیل ها و مشکلات و معضلات و راهکارها با بازخوانی نقش پررنگ زنان در تعیین راهبردها و تاثیر گزاری بر برنامه ها و اهداف است تا با مروری مجدد بر مسیر طی شده و راه پیش رو، نقشه ی راهبردی کاربردی ای تدوین شود که بتواند تمام زوایای پنهان و اشکار این ضرورت را موشکافانه بررسی و جایگاه و نقش زنان در توسعه ی پایدار کشور را تبیین کند و بانضمام تشریح و تدوین الزامات این روند و نحوه ی فراهم کردن مقدمات آن و تسطیح مسیر این حضور مورد مطالبه و جدی و موثر و همه جانبه ارایه گردد.

و در این رهگذار، در عرصه ی مشارکت موثر در حوزه های مختلف و عرصه های متعدد اجتماع، اعم از اجرایی و اداری و مدیریتی و نظارتی، علاوه بر لزوم تدوین برنامه های درون تشکیلاتی در دولت، برنامه ریزی تمهید زیرساختهای قانونی و تنقیح گسترده ی قوانین و مقررات کشور در حوزه ی تقنینی و سیاستگزاری، و تسطیح مسیرهای حضور هرچه جدی تر و موثر تر جامعه ی زنان اعم از متخصص و غیرمتخصص و به عنوان بخش مهمی از جامعه ی فعال و پویا، باید به مقدمات این ضرورت نیز نگاهی تخصصی داشت و به طور خاص با محوریت آموزش و توانمندسازی زنان نگاهی نو به آنچه گذشته و آنچه پیش روست داشت که رکن وزین بسترسازی حضور موفق زنان در عرصه های مختلف و نیل به اهداف موثر در این حوزه است.

در عرصه ی مشارکت فعال در حیطه های انتخاب، به طور مثال جا دارد به ارزیابی اسیب های عرصه مشارکت مردم اعم از زن و مرد در مقیاس فعلی پیش رو و حتی با استفاده از تب انتخابات شورایاری ها که این روزها تهران را فرا گرفته است پرداخت که پس از کش و قوسهای فراوان، می رود تا با انتخاباتی درون محلی اما پویا میزان و مقیاسی باشد از حیث محک زدن میزان رغبت، مشارکت و توانمندی زنان محلات و سنجش تاثیر حضور و مشارکت زنان و میزان اثربخشی این تشریک مساعی و در عین حال عرصه ی فراهم و موثری برای بازخوانی ضرورت مشارکت زنان در عرصه های فعال سیاسی اجتماعی و آفریدن حماسه هایی نو در این زمینه ها باشد.

ضرورت بازنگری میزان حضور در عرصه های سیاسی زنان نیز از موضوعات جدی و حایز اهمیتی است که جا دارد با تانی با ان برخورد و زیرساخت عملیاتی و اجرایی قانونی برای این افزایش حضور زنان تعبیه و به اجرا گزارده شود و اگر لازم است حتی برای اقدامی فوریتی، سهمیه بندی به عنوان یکی از راهکارهای عملی در این فرایند در نظر گرفته و به اجرا گزارده شود.
در نظر گرفتن ابعاد مختلف این موضوع از جمله آموزش، توانمندسازی، و تعبیه زیرساختهای علمی و عملی برای اجرای موفق مشارکت طلبی مد نظر، از جایگاه خاصی برخوردار است. چه آنکه در روند انتخاب شدن و انتخاب کردن، نقش زنان در تعیین سرنوشت امور کشور، مستلزم آگاهی و توانمندی است و اهمیت نگاه یکایک زنان جامعه بواسطه ی ایفای نقش در هریک از این دو روند به طور ویژه مطرح است و می تواند اغازی باشد برای ساماندهی دغدغه ی فعالان اجتماعی و ضرورتی که چه در این انتخابات و چه در انتخابات پیش روی مجلس باید در خصوص حضور فعالانه، آگاهانه، مدیرانه، مدبرانه ی زنان و لحاظ تهیه مقدمات چنین حضوری در برنامه سازیها به طور دقیق و جدی مورد توجه قرار گیرد.

از این رو با نگاهی به موج در هم پیچیده ی شرایط مختلف جاری بر اجتماع، و ضرورتها و نیازها و بایسته ها، در واپسین روزهای سال 1393 جا دارد با در نظر داشتن بستر مناسب و گسترده و فراگیر برنامه ی ششم توسعه که قاعدتا باید جامع و مانع و خالی از نواقص برنامه های پیشین باشد، با رویکردی جدی و عمیق در مواجهه با تعیین و تبیین نقش زنان در تمامی عرصه ها، و تبیین ضرورت ایفای نقش هرچه پرقدرت تر زنان جامعه به عنوان بخش موثری از اجتماع که نه به لحاظ جنسیت بلکه بخاطر شرایط خاص فرهنگی و مذهبی و ملی خود مقدمات خاص تری جهت حضور موثر در جامعه را می طلبند شرایط، جایگاه ها، الزامات و فوریت های انجام اقدامات زیربنایی و اجرایی برای این حضور موثر به صورتی عملیاتی تدوین و در راستای نیل به اهداف توسعه پایدار با سرعت هرچه بیشتر و با اقتدار هرچه تمامتر شاهد شکوفایی استعدادهای مردان و زنان این مرز و بوم دوشادوش و همسنگر هم در مملکت باشیم.

مرجان سهرابی/ سردفتر اسناد رسمی/روزنامه همدلی