تصاویر کمتردیدهشده از جهانپهلوان تختی
پارسینه: جهان پهلوان تختی ۴۷ سال پیش در چنین روزی چشم از دنیا فرو بست؛ شخصی که باوجود گذشت سالها پس از سالمرگش هنوز نامش در بین اهالی جامعه به نیکی از او یاد میکنند.
هنوز هم که هنوز است، داستان مرگِ رازآلود جهان پهلوان نقل محافل ورزشی و غیرورزشی است؛ چه شد؟ چه بر سر جهان پهلوان آمد؟ چه شد که «دلِ شیر» خون شده بود؟ شیری که هیچکس الا خدا تاب و توان لرزاندنش را نداشت...
هر چه درباره این بزرگمرد تاریخ ایران بگوییم و بنویسیم، چیز تازهای نخواهد بود، چرا که درباره غلامرضا تختی بسیار گفتهاند و نوشتهاند.
هنوز که هنوز است یاد و نام جهان پهلوان تختی بر سر زبانهاست. هنوز بعد از 47 سال مردم از قهرمانیها و جوانمردیهای تختی به نیکی یاد میکنند و برای ایرانیان اسطوره و اسوه فتوت و جوانمردی است؛ هنوز که هنوز است همرزمانش یاد و نام او را در میادین جهانی زنده نگه میدارند و از او به نیکی یاد میکنند.
اما براستی رمز اینهمه محبوبیت در چه بود؟ آیا چیزی به غیر از مردمداری بود؟
برای تختی مرثیه نباید خواند؛ تختی نه از دست رفته و نه از دست رفتنی است. در سوگ تختی نباید گریست؛ او زنده است، برای همه زمانها و تا آخر جهان زنده خواهد ماند.
در واقع آنچه به بهانه او گفته میشود و آنچه هر سال در سالمرگ او دوباره و چندباره تکرار میشود، این بزرگداشت و تکریم، همه در ثنای گوشههای کمرنگ شده وجود آدمی است، در ستایش عطوفت و مهر و افتادگی، همه فضایلی که او اگر نه به عنوان یک قدیس، بلکه به عنوان اسطورهای از اخلاق و جوانمردی در خود داشت.
هر سال باید از او گفت و گفت؛ این دیگر یکی از سنتهای ماست و باید آن را پاس داشت و ارزش گذاشت که سنتی زیباست. نه اندوهگساری برای یک از دست رفته و نه یادآوری خاطرههای یک عزیز فقید.
آنچه هر سال در میانههای دیماه به یاد و نام تختی گفته میشود در نفسِ خود، مرورِ نابترین ابعاد وجود انسان است و حیف که همه این تکریم نه در سالروز تولد اوست که در سالمرگ اوست.
اما امسال برای جهان پهلوان رنگ و بویی دیگر دارد؛ امسال دیگر تختی تنها نیست، امسال جهان پهلوان شهلا را در کنار خود میبیند.
شهلا توکلی، همسر غلامرضا تختی 27 خرداد ماه سال جاری بر اثر بیماری درگذشت تا پس از سالها سکوت درباره جهان پهلوان، وعده دیدارش با تختی در آن دنیا باشد.
در زیر تصاویری کمتر دیده شده از جهان پهلوان تختی به تصویر کشیده شده است:
منبع: فارس
هر چه درباره این بزرگمرد تاریخ ایران بگوییم و بنویسیم، چیز تازهای نخواهد بود، چرا که درباره غلامرضا تختی بسیار گفتهاند و نوشتهاند.
هنوز که هنوز است یاد و نام جهان پهلوان تختی بر سر زبانهاست. هنوز بعد از 47 سال مردم از قهرمانیها و جوانمردیهای تختی به نیکی یاد میکنند و برای ایرانیان اسطوره و اسوه فتوت و جوانمردی است؛ هنوز که هنوز است همرزمانش یاد و نام او را در میادین جهانی زنده نگه میدارند و از او به نیکی یاد میکنند.
اما براستی رمز اینهمه محبوبیت در چه بود؟ آیا چیزی به غیر از مردمداری بود؟
برای تختی مرثیه نباید خواند؛ تختی نه از دست رفته و نه از دست رفتنی است. در سوگ تختی نباید گریست؛ او زنده است، برای همه زمانها و تا آخر جهان زنده خواهد ماند.
در واقع آنچه به بهانه او گفته میشود و آنچه هر سال در سالمرگ او دوباره و چندباره تکرار میشود، این بزرگداشت و تکریم، همه در ثنای گوشههای کمرنگ شده وجود آدمی است، در ستایش عطوفت و مهر و افتادگی، همه فضایلی که او اگر نه به عنوان یک قدیس، بلکه به عنوان اسطورهای از اخلاق و جوانمردی در خود داشت.
هر سال باید از او گفت و گفت؛ این دیگر یکی از سنتهای ماست و باید آن را پاس داشت و ارزش گذاشت که سنتی زیباست. نه اندوهگساری برای یک از دست رفته و نه یادآوری خاطرههای یک عزیز فقید.
آنچه هر سال در میانههای دیماه به یاد و نام تختی گفته میشود در نفسِ خود، مرورِ نابترین ابعاد وجود انسان است و حیف که همه این تکریم نه در سالروز تولد اوست که در سالمرگ اوست.
اما امسال برای جهان پهلوان رنگ و بویی دیگر دارد؛ امسال دیگر تختی تنها نیست، امسال جهان پهلوان شهلا را در کنار خود میبیند.
شهلا توکلی، همسر غلامرضا تختی 27 خرداد ماه سال جاری بر اثر بیماری درگذشت تا پس از سالها سکوت درباره جهان پهلوان، وعده دیدارش با تختی در آن دنیا باشد.
در زیر تصاویری کمتر دیده شده از جهان پهلوان تختی به تصویر کشیده شده است:
منبع:
فارس
از ديدن عكس پهلوان هم لذت ميبريم . روحت شاد يه فاتحه براش بخونين
حالا بيا مردي مردانگي افسانه شده .خدا رحمت كند تختي را .
پهلوانان هرگز نمی میرند...روحش شاد...
چقدر دوست داشتم در عصر این جوانمردها زندگی میکردم خیلی دوست داشتنی هستی مرد.اگه الان بودی خیلی حرفها داشتی بزنی.
درگذشت مشکوک جهان پهلوان غلامرضا تختي
جهان پهلوان غلامرضا تختي در شهريور 1309 ش در يکي از محلات جنوبي تهران و در خانوادهاي متوسط به دنيا آمد. وي از کودکي به ورزش روي آورد و ورزش را فقط براي سلامتي و تندرستي بدن ميخواست. او در عين حال به نجاري مشغول بود تا اين که در بيست سالگي در اولين مسابقات قهرماني کشتي کشوري شرکت کرد. از آن پس شهره عام و خاص گرديد و در ميدانهاي جهاني مدالآور شد. تختي سرشار از پاکي و صداقت بود و دلي بيباک و جسور داشت. او داراي قلبي رئوف و مالامال از عشق مردم بود و در زندگي خود، بيش از قهرماني به انسان زيستن و از خودگذشتگي ميانديشيد. تختي با وجود قهرماني در ميادين بينالمللي کشتي، هيچ گاه فروتني و تواضع خود را در برابر مردم از دست نداد. وي در دوران قهرماني خود، 9 مدال طلا و نقره جهاني و بازيهاي المپيک را کسب کرد و از جمله ورزشکاران ايراني است که بيشترين مدالهاي طلا و نقره را در بازيهاي مهم بينالمللي، به ارمغان آوردهاند. جهان پهلوان تختي از مريدان آيتاللَّه سيدمحمود طالقاني به شمار ميرفت و در ملي شدن صنعت نفت حضوري فعال داشت. وي همچنين در جمعآوري کمکهاي مردمي به زلزلهزدگان بويينزهرا در شهريور 1341، نقش مهمي ايفا کرد به طوري که حساسيت رژيم را دربرداشت. رژيم که کمابيش از فعاليتهاي سياسي تختي آگاهي پيدا کرده بود، براي به سلطه کشيدن او، رياست فدراسيون کشتي کشور را به او پيشنهاد نمود؛ ولي او اين پيشنهاد و حتي پيشنهاد براي به دست گرفتن شهرداري تهران يا نمايندگي مجلس را نيز رد کرد. در نهايت، رژيم سفاک پهلوي چون هيچ راهي براي نفوذ به تختي نيافته بود و همچنين محبوبيت روزافزون تختي در ميان مردم و مخالفت وي با رژيم وابسته شاه، طاغوتيان را خشمگين کرده بود، سرانجام باعث شد تا عوامل رژيم پهلوي در توطئهاي مشکوک، وي را در هفدهم دي ماه 1346 در 37 سالگي به قتل برسانند. هرچند که در آن زمان، مرگ تختي را، خودکشي عنوان کردند، ولي اين توطئه رژيم با آگاهي يافتن مردم از اصل ماجرا، نقش بر آب گرديد. پيکر جهان پهلوان تختي با حضور خيل دوستداران و مشتاقان، در شهر ري به خاک سپرده شد.