یادداشت رضا درمیشیان درباره فیلم "من عصبانی نیستم!"

«عاشقانه» ای که از همان ابتدا فیلمی «اجتماعی» بود، «اجتماعی» هست و «اجتماعی» خواهد ماند.
برای نمایش «عصبانی نیستم!» هر آنچه در توان داشتم را به کار گرفتم ، نهایت تلاش و همراهی را با مسئولان قانونی سینمایی کشورم کردم اما سکوت و تحمل و مدارای من نیز نتوانست در کشاکش تدبیرمداران و سیاست پیشگان به نتیجه ای منجر شود.

پس همه آن ها که با وعده های امروز و فردا ، یا تهمت و افترا فیلم کوچک مرا مبدل به معضل فرهنگی نمودند به خدا و وجدانشان واگذار می کنم. حکایت تلخ سینمای «مستقل» و «بی پناه» و «یتیم» همین است.

بی صبرانه منتظر نمایش « عصبانی نیستم!» در سینماهای میهنم باقی خواهم ماند. به امید آن روز... من آن روز را انتظار می کشم. حتی روزی که دیگر نباشم.

رضا درمیشیان
19 آبان 1393 ـ تهران