ایده ای برای مخترعین و تولیدکنندگان ایرانی

خيلي وقته كه به ويلچر برقي فكر ميكنم، به همين جهت داداشم رفت و قيمت تمام ويلچرهايي را كه تو بازار تهران هست را با چند عكس ازشون گرفت و آورد. من كه 194سانت درازيمه ويلچري مناسب حالمه كه صندليش مثل اتومبيل داراي پشتي و نشيمن بلند و راحت و ارگونوميك باشه تا منو سفت بچسبونه تو بغلش.

تو عكس‌هايي كه داداشم آورد يه ويلچر ايراني اونطوري كه مد نظرمه بود، اما از ظاهرش كاملا مشخص بود كه اصلا كيفيت نداره. بعد اين داستان گشتم دنبال ويلچر خوب و خارجي كه ما هم بتونيم تهيه‌اش كنيم، ويلچر خوب زياد هست با قيمت‌هايي كه دوره 5ميليون ميچرخه.

قبلا در روزنامه آگهي‌هاي موتورسيكلت‌هاي الكتريكي را ديده بودم، تو نت گشتم براش و سايت يكي از اين توليد كننده‌ها را پيدا كردم كه كه داراي محصولاتيه: متنوع، جديد، به روز، بسيار زيبا، و قدرتمند. جالبه كه قيمت‌ موتورسيكلت‌برقي نسبت به ويلچربرقي خارجي خيلي ارزانتره.

زنگ زدم به مدير شركت و گفتم: شركت شما داراي تمام توانمندي‌ها هست كه با اندك تغيير در خط توليد، ويلچرهاي‌برقي باكيفيت و ارزان توليد كنه و بازار كشور و منطقه را در دست بگيره. مدير شركت گفت ما مونتاژ كار هستيم، اما فكر شما خيلي خوبه و من آن را مطرح ميكنم. بنظر من: اگر افراد با دانش، مبتكر، مخترع و طراح‌ جمع بشن به سادگي ميشه يه روبوكار توليد كرد كه در خيابان اتومبيل باشه و در پياده‌رو با جمع شدن تبديل به ويلچر برقي بشه. اين محصول تمام نيازهاي حركتي ما را برطرف ميكنه و حتما بيشتر از ما مورد توجه افراد سالم قرار ميگيره.

منبع: آشنایی با یک معلول قطع نخاعی