.svg)
معلم‌های اجاره‌ای، پدیده‌ای نو در آموزش و پرورش!
دریافت پول از خانواده های دانش آموزان در مدارس دولتی به هر بهانه ای به رسمی کهنه در آموزش و پرورش مبدل شده است و تا جایی که برای اجاره کردن معلم هم از دانش آموزان پول دریافت می کنند.
کمبود اعتبارات در دولت جدید که از آن به عنوان میراث به جامانده از دولت قبل یاد می‌شود، وضعیت مدارس کشور را به سمتی برده است که بی‌سروسامانی از چهره مدارس کشور به خوبی نمایان است، مدارسی که باید مامن و خانه دوم میلیون ها دانش آموز در سراسر کشور باشند همیشه و در همه دولت‌ها با مشکلاتی دست و پنجه نرم کرده‌اند و جزء آخرین دستگاه‌هایی بودند که مورد لطف اعتبارات و بودجه‌های دولتی قرار می‌گیرند.
مدارسی که بخاری نفتی سرنوشت‌شان را تیره کرد، مدارس کپری که دانش آموزان آن در آرزوی در و دیوار و پنجره مدارس شهر رویا می‌بینند، مدارسی که سرانه ندارند، آب و بر‌ق‌هایشان قطع می‌شود، مدارسی که دانش آموزان باید 40 نفری در یک کلاس کوچک و در حجمی فشرده بنشیند و زل به اخبار تخته‌های هوشمند سازی شده‌ای بزنند که هنوز نه دارند و نه از آن استفاده می کنند.
اما حالا مدارسی که با کمبود تجهیزات، فقدان سرانه و کوچکی فضا رو به رو هستند، معلم هم ندارند، کمبود معلم تا جایی در شمدارس خودنمایی کرد که امام جمعه رودبار جنوب و امام جمعه قلعه‌گنج از کمبود معلم در خطبه های نماز جمعه منطقه خود انتقاد کردند.
حجت الاسلام والمسلمین احمد نجنو امام جمعه قلعه‌گنج یک ماه پس از آغاز سال تحصیلی از کمبود نیرو در آموزش و پرورش انتقاد کرد و گفت: کمبود معلم ضربات جبران ناپذیری به تحصیل و کیفیت آموزشی منطقه وارد کرده است.
این در حالی است بیش از این حجت الاسلام والمسلمین عباس گروهی امام جمعه رودبار جنوب از وجود 220 کلاس بدون معلم با گذشت 1 ماه از سال تحصیلی جدید این شهرستان به شدت انتقاد کرده بود که با واکنش اداره کل آموز ش و پرورش و وزیر آموزش و پرورش همراه بود و به نحوی آن را تکذیب کردند.
وزیر آموزش و پرورش در این رابطه گفت:کمبود معلم برای پایه ها به ویژه پایه ابتدایی را با اضافه کاری و دادن حق الزحمه از معلم دیگر پایه ها حل کرده ایم.
با این تفاسیر آنچه که ذهن نگارنده را به خود مشغول داشته این است که مربی ورزش و پرورشی از اولویت‌های برنامه‌ای تربیت نیروی آموزش و پرورش به شمار نمی‌آید، چرا که در شرایط کنونی شاهد مدارسی در کشور هستیم که دانش آموزان آن از نداشتن معلمان پرورشی و ورزشی در حسرت رشد روحی و جسمی هستند.
اگر با خواندن این مطالب مسئولان آموزش و پرورش به دنبال ذکر مثال و فرستادن جوابیه‌ای هستند ذکر یک مثال و اصلاح آن می‌تواند کمکی برای اندیشه‌ای در حل این مشکلات است چراکه نداشتن معلم ورزش، بهداشت، ناظم و اضافی بودن لفظ پرورش در مدرسه ای واقع در روستای داوود آباد ورامین یکی از دغدغه‌های اصلی دانش‌آموزان و والدین آنها شده است چون دانش آموزان این مدرسه از معلم ورزش و پرورشی محروم هستند. یا مدرسه ای هم در جنوب شرق تهران در میان همهمه تکراری کمبود اعتبارات مسوولان دست به ابتکار جدیدی زده است و از 400 دانش آموز خود مبلغ 10 هزار تومان را دریافت کرده تا بتواند یک معلم ورزش برای دانش آموزان بیاورد تا دانش آموزان حداقل زنگ ورزش داشته باشند.
پیش از این شاهد بودیم که گرفتن پول از خانواده ها برای هوشمند سازی، تجهیز وسایل ورزشی و کمک به مدرسه به روندی عادی تبدیل شده است اما دریافت پول از دانش آموزان برای آوردن معلم ورزش هم رسمی نو شده است که البته این گرفتن پول زیر سایه انجمن اولیا و مربیان که این روزها کارکردش فقط سخنرانی برای توجیه خانواده ها برای دریافت پول است صورت می گیرد.
اقداماتی بکر از این دست از سوی مدارس باعث شده است تا بی‌برنامگی‌های وزارتخانه آموزش کمتر در جامعه بیان شود، وزارتخانه‌ای که به بهانه‌ای کمبود اعتبار از حوزه وظایف پرورشی خود غفلت کرده است.
ناگفته نماند امسال در لایحه بودجه سال 93 بودجه وزارت آموزش و پرورش افزایش قابل توجه ای داشته است امیدواریم این اعتبارات نقطه پایانی برای بخشی از مشکلات بی پایان مدارس و دانش آموزان باشد.
منبع: شبستانکمبود اعتبارات در دولت جدید که از آن به عنوان میراث به جامانده از دولت قبل یاد می‌شود، وضعیت مدارس کشور را به سمتی برده است که بی‌سروسامانی از چهره مدارس کشور به خوبی نمایان است، مدارسی که باید مامن و خانه دوم میلیون ها دانش آموز در سراسر کشور باشند همیشه و در همه دولت‌ها با مشکلاتی دست و پنجه نرم کرده‌اند و جزء آخرین دستگاه‌هایی بودند که مورد لطف اعتبارات و بودجه‌های دولتی قرار می‌گیرند.
مدارسی که بخاری نفتی سرنوشت‌شان را تیره کرد، مدارس کپری که دانش آموزان آن در آرزوی در و دیوار و پنجره مدارس شهر رویا می‌بینند، مدارسی که سرانه ندارند، آب و بر‌ق‌هایشان قطع می‌شود، مدارسی که دانش آموزان باید 40 نفری در یک کلاس کوچک و در حجمی فشرده بنشیند و زل به اخبار تخته‌های هوشمند سازی شده‌ای بزنند که هنوز نه دارند و نه از آن استفاده می کنند.
اما حالا مدارسی که با کمبود تجهیزات، فقدان سرانه و کوچکی فضا رو به رو هستند، معلم هم ندارند، کمبود معلم تا جایی در شمدارس خودنمایی کرد که امام جمعه رودبار جنوب و امام جمعه قلعه‌گنج از کمبود معلم در خطبه های نماز جمعه منطقه خود انتقاد کردند.
حجت الاسلام والمسلمین احمد نجنو امام جمعه قلعه‌گنج یک ماه پس از آغاز سال تحصیلی از کمبود نیرو در آموزش و پرورش انتقاد کرد و گفت: کمبود معلم ضربات جبران ناپذیری به تحصیل و کیفیت آموزشی منطقه وارد کرده است.
این در حالی است بیش از این حجت الاسلام والمسلمین عباس گروهی امام جمعه رودبار جنوب از وجود 220 کلاس بدون معلم با گذشت 1 ماه از سال تحصیلی جدید این شهرستان به شدت انتقاد کرده بود که با واکنش اداره کل آموز ش و پرورش و وزیر آموزش و پرورش همراه بود و به نحوی آن را تکذیب کردند.
وزیر آموزش و پرورش در این رابطه گفت:کمبود معلم برای پایه ها به ویژه پایه ابتدایی را با اضافه کاری و دادن حق الزحمه از معلم دیگر پایه ها حل کرده ایم.
با این تفاسیر آنچه که ذهن نگارنده را به خود مشغول داشته این است که مربی ورزش و پرورشی از اولویت‌های برنامه‌ای تربیت نیروی آموزش و پرورش به شمار نمی‌آید، چرا که در شرایط کنونی شاهد مدارسی در کشور هستیم که دانش آموزان آن از نداشتن معلمان پرورشی و ورزشی در حسرت رشد روحی و جسمی هستند.
اگر با خواندن این مطالب مسئولان آموزش و پرورش به دنبال ذکر مثال و فرستادن جوابیه‌ای هستند ذکر یک مثال و اصلاح آن می‌تواند کمکی برای اندیشه‌ای در حل این مشکلات است چراکه نداشتن معلم ورزش، بهداشت، ناظم و اضافی بودن لفظ پرورش در مدرسه ای واقع در روستای داوود آباد ورامین یکی از دغدغه‌های اصلی دانش‌آموزان و والدین آنها شده است چون دانش آموزان این مدرسه از معلم ورزش و پرورشی محروم هستند. یا مدرسه ای هم در جنوب شرق تهران در میان همهمه تکراری کمبود اعتبارات مسوولان دست به ابتکار جدیدی زده است و از 400 دانش آموز خود مبلغ 10 هزار تومان را دریافت کرده تا بتواند یک معلم ورزش برای دانش آموزان بیاورد تا دانش آموزان حداقل زنگ ورزش داشته باشند.
پیش از این شاهد بودیم که گرفتن پول از خانواده ها برای هوشمند سازی، تجهیز وسایل ورزشی و کمک به مدرسه به روندی عادی تبدیل شده است اما دریافت پول از دانش آموزان برای آوردن معلم ورزش هم رسمی نو شده است که البته این گرفتن پول زیر سایه انجمن اولیا و مربیان که این روزها کارکردش فقط سخنرانی برای توجیه خانواده ها برای دریافت پول است صورت می گیرد.
اقداماتی بکر از این دست از سوی مدارس باعث شده است تا بی‌برنامگی‌های وزارتخانه آموزش کمتر در جامعه بیان شود، وزارتخانه‌ای که به بهانه‌ای کمبود اعتبار از حوزه وظایف پرورشی خود غفلت کرده است.
ناگفته نماند امسال در لایحه بودجه سال 93 بودجه وزارت آموزش و پرورش افزایش قابل توجه ای داشته است امیدواریم این اعتبارات نقطه پایانی برای بخشی از مشکلات بی پایان مدارس و دانش آموزان باشد.
تا زمانی که فکر و ذکر معلم تعلیم و تربیت دانش آموز نشود آموزش و پرورش نمی تواند به وظایف خود عمل کند. الان هم فکر و ذکر معلم شغل دومش است که به غیر از معلمی است و اونایی هم که شغل دوم ندارند فکر و ذکرشان فقر و تندگدستی و شرمندگی از خانواده است!
تا زمانی که فکر و ذکر معلم تعلیم و تربیت دانش آموز نشود آموزش و پرورش نمی تواند به وظایف خود عمل کند. الان هم فکر و ذکر معلم شغل دومش است که به غیر از معلمی است و اونایی هم که شغل دوم ندارند فکر و ذکرشان فقر و تندگدستی و شرمندگی از خانواده است!
تا زمانی که فکر و ذکر معلم تعلیم و تربیت دانش آموز نشود آموزش و پرورش نمی تواند به وظایف خود عمل کند. الان هم فکر و ذکر معلم شغل دومش است که به غیر از معلمی است و اونایی هم که شغل دوم ندارند فکر و ذکرشان فقر و تندگدستی و شرمندگی از خانواده است!
تا زمانی که فکر و ذکر معلم تعلیم و تربیت دانش آموز نشود آموزش و پرورش نمی تواند به وظایف خود عمل کند. الان هم فکر و ذکر معلم شغل دومش است که به غیر از معلمی است و اونایی هم که شغل دوم ندارند فکر و ذکرشان فقر و تندگدستی و شرمندگی از خانواده است!
برادر چند سال است ما را به اجبار از شهرمان در جنوب اذربايجانغربي به 500كيلومتري محل اقامتمان به روستاهاي اروميه فرستاده اند و دايم فكرمان پيش خانواده است از مسوولان وزارتي مي پرسم ايا با اين اوضاع چطور ميتوانيم به فكر تدريس به بچه هاي مردم باشيم