.svg)
یک وبلاگ نویس حزب اللهی: آزادی موسوی و کروبی به هیچ وجه پذیرفته نیست
به گزارش پارسینه، وبلاگ جهاد اسلامی نوشت: پس از آزادی چند تن از فتنه گران و در نظر گرفتن عفو و رأفت اسلامی برای آنها، چهره‌های فتنه‌گر و برانداز داخلی و خارجی، آرام ننشسته‌اند و نعره آزادی دیگر فتنه‌گران سر می‌دهند و با بی‌شرمی تمام، خواستار آزادی سران فتنه شده‌اند.
هیچ فردی حوادث سال ۸۸ را از یاد نبرده است، هیچ مسلمان و شیعه و خداباوری آن فتنه بزرگ و آن جسارت عده‌ای برانداز در سال ۸۸ را فراموش نمی‌کند.
وقتی عده‌ای اندک با جماعتی قلیل، در مقابل نظام مقدس جمهوری اسلامی که با رأی مردم برگزیده شده بود و در برابر آرمان‌های انقلاب اسلامی و امام خمینی (ره) ایستادند و با نظام درافتادند و ساحت مقدس حضرت آیت الله امام خامنه‌ای (مدظله العالی) را نشناخته‌اند و بر علیه رکن اصلی نظام اسلامی یعنی ولایت فقیه که همان ولایت پیامبر (ص) است، شعار دادند و به دین مردم، به مقدسات و مذهب مردم در روز عاشورای حسینی اهانت کردند، نظام چه باید می‌کرد؟
وقتی کسانی آمدند و تهمت ناروا و زشت تقلب به نظام اسلامی زدند، بر علیه امنیت ملی و حکومت اسلامی و رهبر عزیز و والای مسلمین اقدام کردند و با حکومت اسلامی مبارزه کردند و قصد براندازی و سرنگونی نظام اسلامی را داشتند.
وقتی آرمان‌های انقلاب را که پای آنها بسیاری از مردان و زنان متدین و مسلمان خون دادند و شهید شدند زیر پا گذاشتند، وقتی اموال عمومی را تخریب کردند و با مردم ولایت مدار جنگیدند، وقتی با استکبار جهانی و رژیم صهیونیستی و گروه‌های خارجی ضد انقلاب همراه شدند، وقتی مساجد را به آتش کشیدند، وقتی قرآن سوزی کردند، وقتی به تصویر مقدس حضرت امام خمینی (ره) توهین کردند.
وقتی بسیجیان را به وحشیانه‌ترین شکل به شهادت رساندند، مردم ولایت مدار و انقلابی که عشق به رهبری و نظام و ایمان به اسلام و خدا در رگ‌های آنان جاری است، در برابر این اغتشاشات فتنه گران برانداز چه باید می‌کردند؟ و البته مردم با حضور گسترده در حماسه با شکوه ۹ دی، مشتی بر دهان آن فتنه‌گران کوبیدند.
اما امروز، این درد هنوز در دل ماست؛ در فتنه ۸۸، افرادی با ترغیب سران فتنه، موسوی و کروبی، به خیابان‌ها آمدند و علیه نظام اسلامی ایران شعار دادند تا بتوانند آن را برانداز کنند که البته نظام جمهوری اسلامی ایران، پاسخ محکمی به آنها داد؛ حال برای کسانی که ناآگاه و جاهل بودند، رأفت اسلامی در نظر گرفته شد، اما برای آن سران فتنه که مردم را علیه نظام تحریک کردند، هیچ رحمت و هیچ رأفتی در نظر نیست.
در ایران حکومت اسلامی دایر است، ولایت فقیه که از میراث با ارزش حضرت محمد (ص) است در اصلی‌ترین رکن آن قرار دارد و قوانین آن اسلامی و بر اساس قرآن و تعلیمات دینی و فقه است؛ رهبر آن، نائب امام زمان است و از سوی خداوند تعیین شده است، حکومت اسلامی مورد سفارش اهل بیت است.
حال اگر گروهی به مبارزه و دشمنی و مخالفت با نظام اسلامی قیام کردند، آنها برانداز و محارب محسوب می‌شوند و در اسلام و فقه، خون برانداز و محارب که مفسد فی الارض محسوب می‌شود، بدون هیچ دریغ و رحمتی مباح است و باید به جنگ با کسانی که می‌کوشند نظام اسلامی را برانداز کنند رفت و از کشتن و سرکوب آنان نباید درنگ کرد.
شاید این براندازی و این اقدام، در شکل یک مبارزه مسلحانه باشد، شاید به شکل ترور فقها و مسئولان نظام باشد و یا اینکه به شکل تظاهرات و اعتراضات خیابانی باشد که هر ۳ اینها، براندازی و اقدام علیه حکومت اسلامی محسوب می‌شود که باید با آنها مبارزه و مقابله کرد.
این سیره برخورد پیامبر (ص) با دشمنان اسلام، محاربین و مفسدین فی الارض بود که اگر با حکومت اسلامی و با نظام اسلامی مبارزه می‌کردند.
«إنما جزاء الذین یحاربون الله ورسوله ویسعون فی الارض فسادا أن یقتلوا أو یصلبواْ أو تقطع أیدیهم وأرجلهم من خلاف أو ینفواْ من الأرض ذلک لهم خزی فی الدنیا ولهم فی الاخره عذاب عظیم؛ سزاى کسانى که با [دوستداران] خدا و پیامبر او می‌جنگند و در زمین به فساد می‌کوشند جز این نیست که کشته شوند یا بر دار آویخته گردند یا دست و پایشان در خلاف جهت یکدیگر بریده شود یا از آن سرزمین تبعید گردند این رسوایى آنان در دنیاست و در آخرت عذابى بزرگ خواهند داشت.» (مائده/۳۳)
اما برای سران فتنه و دیگر فتنه گران، آنان بی‌اختیار نبودند و با اختیار کامل آن فتنه را به پا کردند، که اعتراضات خیابانی علیه نظام اسلامی، اقدام علیه نظام و اقدام برای براندازی آن حساب می‌شود حتی اگر عده‌ای چنین انگیزه‌ای نداشته باشند؛ در نظر گرفتن هرگونه رأفت اسلامی برای این افراد، رحمت و عفو برای آنها،ظلم بزرگی به اسلام است.
از ابتدای انقلاب، بسیاری سعی کردند با نظام ما مبارزه کنند و آن را براندازی کنند، از هر راهی جلو رفتند، ابتدا با مبارزه مسلحانه، پس از آن ترور بزرگان سیاسی و مذهبی کشور، پس از آن هم اعتراضات خیابانی که همه آنها جوابی قاطع گرفتند.
بسیاری از آزادی تظاهرات در قوانین اسلامی می‌گویند؛ مطابق اصل ۲۷ قانون اساسی، هر گونه اعتراض خیابانی اگر بدون حمل سلاح باشد، به شرط آنکه مخل به مبانی اسلام نباشد، آزاد و قانونی است؛ اما در سال ۸۸ ،این اعتراضات خیابانی دارای مجوز نبود، بعد هم سلاح در میان تظاهر کنندگان دیده شد و با مبانی اسلام مغایرت داشت، همین که مساجد را به آتش کشیدند و اعتراض آنان به اصل انقلاب و نظام بود، براندازی محسوب می‌شد.
آزادی بیشتر فتنه گران و آزادی سران فتنه، به هیچ وجه پذیرفته نیست و برای مردم سالاری اسلامی مضر است، برای جامعه ضرر دارد و غیر قانونی است و ظلم به اسلام است و اسلام این را نمی‌گوید.
هیچ فردی حوادث سال ۸۸ را از یاد نبرده است، هیچ مسلمان و شیعه و خداباوری آن فتنه بزرگ و آن جسارت عده‌ای برانداز در سال ۸۸ را فراموش نمی‌کند.
وقتی عده‌ای اندک با جماعتی قلیل، در مقابل نظام مقدس جمهوری اسلامی که با رأی مردم برگزیده شده بود و در برابر آرمان‌های انقلاب اسلامی و امام خمینی (ره) ایستادند و با نظام درافتادند و ساحت مقدس حضرت آیت الله امام خامنه‌ای (مدظله العالی) را نشناخته‌اند و بر علیه رکن اصلی نظام اسلامی یعنی ولایت فقیه که همان ولایت پیامبر (ص) است، شعار دادند و به دین مردم، به مقدسات و مذهب مردم در روز عاشورای حسینی اهانت کردند، نظام چه باید می‌کرد؟
وقتی کسانی آمدند و تهمت ناروا و زشت تقلب به نظام اسلامی زدند، بر علیه امنیت ملی و حکومت اسلامی و رهبر عزیز و والای مسلمین اقدام کردند و با حکومت اسلامی مبارزه کردند و قصد براندازی و سرنگونی نظام اسلامی را داشتند.
وقتی آرمان‌های انقلاب را که پای آنها بسیاری از مردان و زنان متدین و مسلمان خون دادند و شهید شدند زیر پا گذاشتند، وقتی اموال عمومی را تخریب کردند و با مردم ولایت مدار جنگیدند، وقتی با استکبار جهانی و رژیم صهیونیستی و گروه‌های خارجی ضد انقلاب همراه شدند، وقتی مساجد را به آتش کشیدند، وقتی قرآن سوزی کردند، وقتی به تصویر مقدس حضرت امام خمینی (ره) توهین کردند.
وقتی بسیجیان را به وحشیانه‌ترین شکل به شهادت رساندند، مردم ولایت مدار و انقلابی که عشق به رهبری و نظام و ایمان به اسلام و خدا در رگ‌های آنان جاری است، در برابر این اغتشاشات فتنه گران برانداز چه باید می‌کردند؟ و البته مردم با حضور گسترده در حماسه با شکوه ۹ دی، مشتی بر دهان آن فتنه‌گران کوبیدند.
اما امروز، این درد هنوز در دل ماست؛ در فتنه ۸۸، افرادی با ترغیب سران فتنه، موسوی و کروبی، به خیابان‌ها آمدند و علیه نظام اسلامی ایران شعار دادند تا بتوانند آن را برانداز کنند که البته نظام جمهوری اسلامی ایران، پاسخ محکمی به آنها داد؛ حال برای کسانی که ناآگاه و جاهل بودند، رأفت اسلامی در نظر گرفته شد، اما برای آن سران فتنه که مردم را علیه نظام تحریک کردند، هیچ رحمت و هیچ رأفتی در نظر نیست.
در ایران حکومت اسلامی دایر است، ولایت فقیه که از میراث با ارزش حضرت محمد (ص) است در اصلی‌ترین رکن آن قرار دارد و قوانین آن اسلامی و بر اساس قرآن و تعلیمات دینی و فقه است؛ رهبر آن، نائب امام زمان است و از سوی خداوند تعیین شده است، حکومت اسلامی مورد سفارش اهل بیت است.
حال اگر گروهی به مبارزه و دشمنی و مخالفت با نظام اسلامی قیام کردند، آنها برانداز و محارب محسوب می‌شوند و در اسلام و فقه، خون برانداز و محارب که مفسد فی الارض محسوب می‌شود، بدون هیچ دریغ و رحمتی مباح است و باید به جنگ با کسانی که می‌کوشند نظام اسلامی را برانداز کنند رفت و از کشتن و سرکوب آنان نباید درنگ کرد.
شاید این براندازی و این اقدام، در شکل یک مبارزه مسلحانه باشد، شاید به شکل ترور فقها و مسئولان نظام باشد و یا اینکه به شکل تظاهرات و اعتراضات خیابانی باشد که هر ۳ اینها، براندازی و اقدام علیه حکومت اسلامی محسوب می‌شود که باید با آنها مبارزه و مقابله کرد.
این سیره برخورد پیامبر (ص) با دشمنان اسلام، محاربین و مفسدین فی الارض بود که اگر با حکومت اسلامی و با نظام اسلامی مبارزه می‌کردند.
«إنما جزاء الذین یحاربون الله ورسوله ویسعون فی الارض فسادا أن یقتلوا أو یصلبواْ أو تقطع أیدیهم وأرجلهم من خلاف أو ینفواْ من الأرض ذلک لهم خزی فی الدنیا ولهم فی الاخره عذاب عظیم؛ سزاى کسانى که با [دوستداران] خدا و پیامبر او می‌جنگند و در زمین به فساد می‌کوشند جز این نیست که کشته شوند یا بر دار آویخته گردند یا دست و پایشان در خلاف جهت یکدیگر بریده شود یا از آن سرزمین تبعید گردند این رسوایى آنان در دنیاست و در آخرت عذابى بزرگ خواهند داشت.» (مائده/۳۳)
اما برای سران فتنه و دیگر فتنه گران، آنان بی‌اختیار نبودند و با اختیار کامل آن فتنه را به پا کردند، که اعتراضات خیابانی علیه نظام اسلامی، اقدام علیه نظام و اقدام برای براندازی آن حساب می‌شود حتی اگر عده‌ای چنین انگیزه‌ای نداشته باشند؛ در نظر گرفتن هرگونه رأفت اسلامی برای این افراد، رحمت و عفو برای آنها،ظلم بزرگی به اسلام است.
از ابتدای انقلاب، بسیاری سعی کردند با نظام ما مبارزه کنند و آن را براندازی کنند، از هر راهی جلو رفتند، ابتدا با مبارزه مسلحانه، پس از آن ترور بزرگان سیاسی و مذهبی کشور، پس از آن هم اعتراضات خیابانی که همه آنها جوابی قاطع گرفتند.
بسیاری از آزادی تظاهرات در قوانین اسلامی می‌گویند؛ مطابق اصل ۲۷ قانون اساسی، هر گونه اعتراض خیابانی اگر بدون حمل سلاح باشد، به شرط آنکه مخل به مبانی اسلام نباشد، آزاد و قانونی است؛ اما در سال ۸۸ ،این اعتراضات خیابانی دارای مجوز نبود، بعد هم سلاح در میان تظاهر کنندگان دیده شد و با مبانی اسلام مغایرت داشت، همین که مساجد را به آتش کشیدند و اعتراض آنان به اصل انقلاب و نظام بود، براندازی محسوب می‌شد.
آزادی بیشتر فتنه گران و آزادی سران فتنه، به هیچ وجه پذیرفته نیست و برای مردم سالاری اسلامی مضر است، برای جامعه ضرر دارد و غیر قانونی است و ظلم به اسلام است و اسلام این را نمی‌گوید.
آخی....چه بد که شما تصمصم گیرنده نیستی آقای برادر!!!!
حرفی نیست.
چرا دادگاه برگزار نمیشه؟
خدا رحم کرده که تو دادستان و قاضی نشدی
میشه اینقدر از رای مردم مایه نگذارید؟ فکر کنم انتخابات سال 92 نشون داد که مردم چه تفکری رو انتخاب کرده و میکنند.
ازطرف مردم حرف نزن