ساری چه حقی دارد که تنکابن و گلوگاه ندارند؟

پارسینه: مازندران باز هم استاندار جدید به خود دید، مازندران را پیش تر، طلایه دار تغییر استاندار در کشور دانستم و البته این مهم ثابت هم شد و استان ما در صدر تغییر استانداران در دولت تدبیر و امید قرار داشت.البته این تغییرات را تاکنون نتوانستیم به فال نیک بگیریم چراکه مسائل و مشکلات استان همچنان به قوت خود باقی مانده و نخ نما شده است.

مشکلات جامعه کارگری و تعدیل نیروها، آلودگی دریای مازندران و از دست رفتن ارزش اقتصادی بزرگترین دریاچه جهان و بعضی از رودخانه های استان، جاده های ناامن و مشکلات تردد، ترافیک های طاقت فرسا برخی از شهرهای بزرگ استان، ناشناخته ماندن ثروت های گردشگری و میراث ارزشمند نیاکان مان، تبدیل اراضی کشاورزی به عرصه های ویلاسازی، از بین بردن جنگل و مراتع بکر و زیبا، آزادراه تاریخی تهران - شمال، آزادسازی کامل نوار ساحلی، ساخت فرهنگسرا حتی یکی (!)، مشکلات باغداران و کشاورزان، آبگرفتگی معابر و خیابان ها به هر باران و سرازیر شدن سیلی، افت افتخارات ورزشی (فقط به کشتی که نمی توان افتخار کرد) و... این معضلات که باید آنها را مصائب شمالی ترین استان کشور دانست، با آمدن و رفتن هیچ استانداری تغییر نکرد و همچنان هست که بود.

این میان آنچه که باعث تاسف و خجالت است، نگاه کوتاه قامت عده ای است که وارد عرصه مدیریتی و اجرایی شده اند، نگاه ها آنقدر کوچک است که بودن یک معاون ساروی، یاری رسانه ها را می طلبد!!

اینگونه است که مازندران، مورد دستبرد قرار می گیرد و هر که می خواهد تکه ای از آن را، بردارد و استانی تشکیل دهد.

معاون استاندار سابق ساروی بود، چه اتفاقی افتاد؟ ساری چه حقی دارد که تنکابن و گلوگاه ندارند؟ ساری چند شوالیه شورانشین دارد که می توانند از حق دیار خود دفاع کنند!!

عاطفه خیرخواه - وبلاگ در سایه

ارسال نظر

نمای روز

داغ

صفحه خبر - وب گردی

آخرین اخبار