گوناگون

طنز/ من مجرم نیستم، بیمارم بیایید من را درک کنیم!

پارسینه: شاید کسی فکرش را هم نمی‌کرد روزی این اتفاق بیفتد ولی مهر آمد. مهر آمد و بوی خوش مدرسه و بوی بازی‌های راه مدرسه و بوهای دیگری به همراه آورد.

شاید کسی فکرش را هم نمی‌کرد روزی این اتفاق بیفتد ولی مهر آمد. مهر آمد و بوی خوش مدرسه و بوی بازی‌های راه مدرسه و بوهای دیگری به همراه آورد.

همیشه مهرماه که می‌آمد این بویش را دوست داشتیم. حتی بیشتر از بوی بنزین و حتی بوی کافور، عطر یاس! مهرماه آمد و به گفته راهنمایی و رانندگی ترافیک تهران 30 درصد بیشتر شد. حالا خوب است بدانید دانشمندانی که بیکار نشسته اند تا یک چیزی را دریابند، دریافته اند همین ترافیک موجب اصلی خستگی ، کج خلقی و سکته قلبی است.

خواندید؟ این همه بالا پایین کردیم تا همین دستاورد را به رخ شما بکشیم تا متوجه شوید اخلاق ما بیخود و بی جهت گند نیست. می‌دانستیم آخرش این دانشمندان ما را کشف و ضبط می‌کنند. فقط نمی‌دانیم چطور می‌خواهند پخش کنند. از همین جا دست تک تک این دانشمندان که من را درک کردند، می‌جوم. خب حق داریم. از خانه می‌آییم بیرون ترافیک می‌بینیم تا سر کار. با مترو هم که می‌خواهیم بیاییم هوا گرم است و مام هم که گران، آدم اذیت می‌شود. ترافیک را آدم ترجیح می‌دهد به فشار مترو. کج خلقی دیگر امروز یک مریضی نیست.

جزئی از زندگی شهرنشینی است. یعنی شمایی که به من می‌گویید بدخلق، شهرستانی هستید و منِ شهرستانی که عصبی‌ام، شهری. یک کم پیچیده شد. بگذارید به شیوه جواد خیابانی شما را توجیه کنم:« ببینید، شما اگر در ترافیک گیر کنید، قطعا در ترافیک گیر کرده‌اید.

از همین جمله پیداست که اگر در ترافیک گیر نکنید حتما با مترو رفته اید و بو را ترجیح داده‌اید. پس اگر بوی مترو را ترجیح ندهید عصبی می‌شوید.» متوجه نشدید؟ می‌خواهید به شیوه محسن حاجیلو توجیه تان کنم؟ «یه ایرانی، یه هموطن، یه همشهری، اگه تو ترافیک گیر کنه چی میگه؟ بله، میگه من یک ایرانی ام و در ترافیک گیر کرده ام.

حالا، یه مهندس، یه جوون موفق ایرانی، اگه تو ترافیک گیر کنه و عصبی بشه چی میگه؟ درسته، میگه من ایرانی ام و تو ترافیک گیر کردم و عصبی شدم. در پایان با یک جمله حرفم رو به پایان می‌رسونم. به پسرک فال فروش گفتند چه می‌کنی گفت به آنهایی که در امروزشان مانده اند فردا را می‌فروشم!». پس همکاران گرامی، من یک مجرم نیستم، بیمارم. بیایید با من خوب برخورد کنیم تا انگل اجتماع نشوم! در پایان شروع مدارس را به بچه محصل‌ها تبریک گفته و به آنها توصیه می‌کنیم قدر این روزها را بدانند.

اصلا هم به روی خودمان نمی‌آوریم با اول مهر یاد چه بدبختی‌هایی می‌افتیم. مثلا خیلی هم خوش گذشته. جلوی بچه‌های امروزی خوبیت ندارد.



منبع: روزنامه قانون / ایمان پیربرناش

ارسال نظر

اخبار مرتبط سایر رسانه ها
    اخبار از پلیکان

    نمای روز

    اخبار از پلیکان

    داغ

    حواشی پلاس

    صفحه خبر - وب گردی

    آخرین اخبار