طنز/ بیچاره هاشم بدبخت هاشم

چقدر ما بی رحم هستیم. چقدر ما بی چشم و رو هستیم که فوتبالیست ها و لطافت درون و گاها بیرون شان را نمی‌‌بینیم. مثلا همین محمد نوری دیروز از مسئولان فدراسیون سوال کرده: «چرا به فکر تیم ملی نیستید؟

چرا به خواسته مردم توجه نمی‌‌کنید؟» این درخواست مردم را ما به عینه دیده ایم. همین دیروز سر چهارراه ولیعصر (نرسیده به بزرگمهر، کنار آیفون تصویری فروشیه) یک بچه دست فروش داشت زار و زار گريه ‌می‌کرد. دست کردم توی جیبم و یک هزارتومانی درآوردم تا به او بدهم.

پسرک تا پول را در دستش گذاشتم شروع کرد به داد و بیداد: «فکر کردی من محتاج این پول هام؟ من خرج صد تا عین تو رو میدم یه آب هم روش! فکر کردی من خبرنگارم؟» گفتم: «پس برای چی گریه ‌می‌کنی؟» ناگهان گریه اش شدیدتر شد و گفت:« تیم ملی آقا. چرا کسی به فکر محمد نوری و بچه های تیم ملی نیست؟ هاشم، هاشم.

هاشم رو بگو آقا. چرا به هاشم بیک زاده توجه نمیشه؟ ‌می‌دونی هاشم چقدر روحش لطیفه؟ به قیافش نگاه نکن آقا. با تواااااااام. میگم نگاه نکن آقا». دیدم نه، این بچه رسما مورد دارد. ک‌می‌که بیشتر نگاهش کردم دیدم چهره اش آشناست.

خواستم نزدیک شوم ولی هی داد ‌می‌زد که:«بیاااااااااااا دوری کنیم از هم». بعد که به زور متوسل شدم و واکس روی صورتش را پاک کردم فهمیدم مهدی امیرآبادی است. بچه های تیم ملی دونگ جمع کرده بودند، داده بودند به مهدی که بیاید برایشان گریه زاری کند. امیرآبادی هم مسیر سئول را گم کرده بود و نشسته بود سر چهارراه ولیعصر تا مثل پارک ارم یک نفر اسمش را از اطلاعات بخواند و برود فدراسیون.

حالا هم دیر نشده، بیایید دست این بچه ها را بگیرید. ببینید کی روش بالاخره بی خیال مسافرت و جزیره اش شده. شما هم به فکر باشید و امکانات شان را بیشتر کنید. حالا این کارها را نمی‌‌کنید لااقل ابراهیم تها‌می‌را یکبار ببرید داخل. بنده خدا دم در پوسید!

منبع: روزنامه قانون / ایمان پیربرناش