.svg)
ماحصل تلخ و‌شيرين ماه‌عسل
پارسینه: ماه عسل اين چند ساله به يكي از برنامه‌هاي ثابت صداوسيما در ماه رمضان تبديل شده است.
مردم عادت كرده‌اند كه قبل از افطار يك ساعتي پاي اين برنامه بنشينند و آن را تماشا كنند . ماه عسل اين چند ساله به يكي از برنامه‌هاي ثابت صداوسيما در ماه رمضان تبديل شده است.
مردم عادت كرده‌اند كه قبل از افطار يك ساعتي پاي اين برنامه بنشينند و آن را تماشا كنند. ماه عسل به خوبي توانسته طي اين سال‌ها براي خودش مخاطب ثابت جمع كند. مخاطباني كه قبل از به روي آنتن رفتن ماه عسل، بيشتر نظاره‌گر جشن رمضان شبكه پنج بودند. برنامه‌اي كه اين روزها ديگر خبري از نام آن نيست ولي برنامه‌اي به همان سبك و سياق دوباره از شبكه تهران قابل پخش است.
آنچه توانست ماه عسل را به يك پربيننده تبديل كند كليشه‌زدايي آن بود. اين برنامه توانست كليشه‌هاي رايجي كه در برنامه‌هاي قبل از افطار رايج بود و در آن چند مجري مي‌نشستند و فقط با هم حرف مي‌زنند را بشكند. برنامه قبل از افطار شبكه سوم توانست از آن حالت تك‌سويه و مونولوگ‌وار خارج شود و برنامه‌اي دو سويه و ديالوگ‌محور را نشان مخاطبانش بدهد كه حرف تازه و جديدي براي گفتن دارد. اين موضوع اولين و اصلي‌ترين برگ برنده اين برنامه است. اما ماه عسل هم مانند هر برنامه ديگري نقاط ضعف و مثبتي دارد كه از ديده‌ها پنهان نيست. نقاط مثبتي كه به پرمخاطبي برنامه كمك كرده و نقاط ضعفي كه مي‌تواند حكم پاشنه آشيل اين برنامه باشد.
اولين موضوع اساسي و مهم درباره ماه عسل كه هم جزو نقاط ضعف آن است و هم نقاط قوتش، مجري برنامه است. احسان عليخاني با اين برنامه به خوبي توانست خودش را به مردم بشناساند و جاپاي مناسبي در صداوسيما پيدا كند. عليخاني نسبت به چند سال پيش رشد خوبي در كارش داشته و نقاط ضعفش را شناخته و توانسته روي آنها كار كند.
قطعاً رفتارهايي كه چند سال پيش از عليخاني مي‌ديديم با امسال تفاوت‌هاي زيادي دارد. بعضي حركات و رفتارهاي عليخاني در گذشته حالت خودنمايي و نمايشي داشت و نوعي خامي در اجراي او ديده مي‌شد. او گاهي سعي مي‌كرد اطلاعاتش را به رخ بكشد و گاهي ديگر در تلاش بود تا به نوعي از ظاهر خود تعريف كند. ولي او اين روزها تلاش مي‌كند تا نشاني از رفتارهاي گذشته در اجرايش نباشد.
سعي مي‌كند تا بيشتر در خدمت برنامه باشد و كمتر از آنتن براي خود استفاده كند. عليخاني در اجرايش به بلوغ رسيده و از آن خامي سال‌هاي اول اجرايش فاصله گرفته است. هرچند هنوز هم ممكن است كه شلوار قرمزرنگ بپوشد و بعضي اوقات نوع لباس پوشيدنش به يك برنامه ساده قبل از افطار نيايد ولي فكر نمي‌كنم حركات و رفتارش مانند گذشته تو ذوق كسي بزند.
عليخاني قدرت خوبي در بيان و مديريت برنامه دارد. او به خوبي مي‌تواند نبض برنامه را در دست بگيرد و مهمانان را به سمت و سويي كه دلخواه خود است بكشاند. اين قابليت موضوع مهمي براي يك مجري تلويزيوني است. استعدادي كه در بسياري از مجريان جوان تلويزيون وجود ندارد و شايد همين باعث تمايز عليخاني با ديگر مجريان شود. اگر برنامه‌هاي ديگري كه از مجريان تازه كار استفاده مي‌كنند را ببينيم به خوبي متوجه اين موضوع مي‌شويم. عليخاني همچنين در برنامه رك است. او در برنامه تعارف را كنار مي‌گذارد و سؤالاتي كه ممكن است براي مهمانان آزاردهنده باشد را مي‌پرسد. اين سؤالات مي‌تواند سؤال خيلي از بينندگان برنامه باشد كه توسط مجري‌اش با صراحت پرسيده مي‌شود.
نقطه مثبت ديگر برنامه، انتخاب سوژه‌هاي آن است. سوژه‌هايي ناب، بكر و دست نخورده كه مخاطبان ماه عسل به خوبي با آن ارتباط برقرار مي‌كنند. برنامه روي محور همين سوژه‌ها و مهمانان مي‌چرخد و بيشتر بار پخش روي دوش آنان سنگيني مي‌كند. مردم مهمانان ماه عسل را دوست دارند و سرگذشت آنها را باعلاقه مي‌بينند و مي‌شنوند. همين مهمانان و سوژه‌ها بودند كه ماه عسل را به برنامه‌اي پرمخاطب تبديل كردند.
اما در بعضي قسمت‌ها زياده‌روي در انتقال احساسات و زيادكردن بار احساسي برنامه به يكي از نقاط منفي آن تبديل مي‌شود. اينكه مجري بخواهد به هر طريقي اشك مهمانانش را دربياورد خيلي كار جالبي نيست. يا اينكه انتخاب سوژه‌هايي نه چندان مناسب و قراردادن آنها در شرايطي كه مناسب يك برنامه زنده تلويزيوني نيست مي‌تواند حكم دافعه براي برنامه را داشته باشد.
چنين صحنه‌هايي را در آن قسمت كه زوجي بدون فرزند را آوردند و نديده و نشناخته و جلوي دوربين به آنها يك بچه دادند را ديديم. بارها ديده‌ام كه عليخاني با نوع سؤالات و مطرح كردن موضوعات حساس مهمانانش سعي دارد احساسات آنها را برانگيزد تا از طريق آنان احساسات مخاطبانش هم برانگيخته شود. درست است كه مردم به موضوعات احساسي گرايش بيشتري دارند ولي اين دليل نمي‌شود كه از هر موقعيتي براي احساساتي كردن مخاطبان استفاده كنيم.
موضوع ديگري كه در ماه عسل امسال حسابي توي ذوق مي‌زند دكور آن است. در طراحي صحنه اين برنامه به هيچ عنوان از عناصر زيبايي‌شناختي استفاده نشده است و هيچ عامل چشم‌نوازي را در آن نمي‌بينيم. به قول بهزاد كزازي طراح صحنه فيلم‌هاي سينمايي «يك تكه نان»، «بيدمجنون» و «باران» در پشت طراحي دكور ماه عسل سواد بصري وجود ندارد. از مبل‌ها كه كاملاً اشرافي هستند و سنخيتي با جنس برنامه ندارند تا لوستر و محراب‌هايي كه خيلي بي‌سليقه طراحي شده‌اند.
ماه عسل مي‌تواند براي سال‌ها پخش شبكه سوم را در ماه رمضان در اختيارخود داشته باشد و گوي رقابت را از ديگر شبكه‌ها بربايد. البته به شرطي كه شبكه‌هاي ديگر هيچ ايده و خلاقيتي براي ساخت برنامه‌هاي اينچنيني در ماه رمضان نداشته باشند.
منبع: روزنامه جوان
ارسال نظر