سينماي ايران روي مدار صفر درجه

شمقدري فيلم «به رنگ ارغوان» حاتمي‌كيا را پس از 6 سال رفع توقيف كرد. فيلم به جشنواره بيست و هشتم فجر آمد و تقريباً همه سيمرغ‌هاي اصلي را گرفت و چند روز بعد هم اكران عمومي شد.

«تسويه حساب» ميلاني هم رفع توقيف شد و روي پرده آمد و قرار بود «صد سال به اين سال‌ها» نيز اكران شود.

شمقدري در دوران حضورش در پست مشاور هنري رئيس جمهور هم چند باري به كمك سينماي ايران آمده بود.

مهم‌ترين اقدام او رفع مشكل فيلم «درباره الي» بود كه با محافظه كاري افراطي مجيد شاه حسيني دبير بيست و هفتمين جشنواره فيلم فجر از جشنواره كنار گذاشته شده و به محاق رفته بود.

مشكل فيلم هم بازي گلشيفته فراهاني بود كه در فيلم ريدلي اسكات حضور يافته بود. شمقدري مشكل «درباره الي» را حل كرد تا اين فيلم هم در جشنواره فجر شركت كند و هم به برلين برود.

با حضور شمقدري در پس معاونت امور سينمايي به نظر مي‌رسيد با اقتدار و توانايي‌هاي ويران او شاهد روزهاي خوبي براي سينماي ايران باشيم، اما حالا كه در روزهاي پاياني مديريت شمقدري به سر مي‌بريم، كمتر كارشناس و سينماگري است كه كارنامه مديريتي شمقدري را مثبت ارزيابي كند.

سينما در حال حاضر در نقطه صفر قرار دارد

ابوالحسن داوودي ضمن اشاره به اين مطلب كه چندان تمايلي به صحبت در مورد گذشته ندارم، به «باني فيلم» گفت: به نظرم آن دوره ديگر تمام شده است و يكي دو ماه ديگر عمر اين مديريت به پايان مي‌رسد.

به هر حال شخصا خيلي علاقه ندارم در مورد اينكه چه اتفاقي در گذشته افتاده صحبت كنم و ترجيح مي‌دهم در گذشته افتاده صحبت كنم و ترجيح مي‌دهم كه همگي احساس كنيم از يك نقطه صفر براي سينما شروع مي‌كنيم.

چون در حال حاضر هم به نظر مي‌رسد سينما در همين نقطه صفر قرار دارد. نقطه صفر يعني اين كه ديگر كاري به اتفاقات گذشته و مسائل پيش آمده نداشته باشيم و سعي كنيم فارغ از هرگونه افراط و تفريطي بر اساس تجربيات و واقعياتي كه در جامعه وجود دارد، فضايي سالم و درست را با حفظ منافع اكثريت در سينما بوجود آوريم.

بايد از خيرخواهاني كه در اين مدت به فكر سينما بودند تشكر كنيم و براي بدخواهاني هم كه خودي و ناخودي كردند و تخم نفاق افكندند و سينما و فرهنگ را به قهقرا بردند، آرزو كنيم كه به راه راست هدايت شوند.

معتقدم كنكاش راجع به گذشته نمي‌تواند چندان مثمرثمر باشد.

بايد فكر كنيم برنامه‌هايي كه مي‌تواند به اكثريت جامعه سينمايي در آينده كمك كند چه مي‌تواند باشد.

چيزي که در حافظه و خاطره ما از مسوولان سينمايي فعلي مي ماند فقط و فقط تخريب و نابودي سينماست

همايون اسعديان در اين خصوص به «باني فيلم» گفت: اگر بگوييم هيچ حرکت مثبتي طي چند سال گذشته اتفاق نيفتاده که شايد کمي بي انصافي باشد، اما متاسفانه به قدري ميزان تخريب و عمليات تخريبي دوستاني که در سازمان سينمايي آمدند زياد بود که شايد باعث شده نقاط مثبت را نبينيم يا اين نقاط در ميان اينهمه اتفاقات ناگواري که بر سر سينماي ايران آمد گم شود.

اگر در حالت عادي هر محصولي را سبک سنگين کنيم و مزايا و معايبش را بسنجيم، اين بار متاسفانه به قدري کفه منفي ترازو سنگين است که اصلا آدم نمي تواند سرش را بلند کند که ببيند در کفه مثبت هم چيزي وجود دارد يا خير!

اسعديان ادامه داد: به هر حال به نظرم مي رسد چيزي که در حافظه و خاطره ما از مسوولان سينمايي فعلي مي ماند فقط و فقط تخريب و نابودي سينماست.

شايد کمتر کسي به اين فکر کند که مثلا از توقيف خارج کردن فيلم «به رنگ ارغوان» کار مثبتي بود و... به عبارت ديگر اينها فراموش مي شوند.

به خصوص اينکه طي اين 4 سال روز به روز و هر چه جلوتر مي آمديم حرکت تخريبي در سينما سير تصاعدي به خود مي گرفت و تهمت و افترا بسيار رواج مي يافت.

حتي بارها سعي مي کردند به شيوه ناجوانمردانه اي حريف را از ميدان به در کنند که ديگر انتهايش را در همين مصاحبه آخر خبرگزاري فارس با آقاي شمقدري ديديم که وقتي بحث خانه سينما مي شود با چه تهمت هايي سنگ اندازي مي کند که خودش را کاملا موجه نشان دهد. اين شيوه تهمت، افترا و تخريب عملا براي خود من باعث شده که وقتي به اين 4 سال فکر مي کنم هيچ نقطه مثبتي در ذهنم نباشد و تنها احساس مي کنم عده‌اي آمدند که انگار مي خواستند سينما را نابود کنند، همه ما را به جان هم بيندازند، چند دسته گي ايجاد کنند و... . در حال حاضر که اينها در شرف رفتن هستند واقعا نمي دانم چند نفر در سينماي ايران وجود دارند که از اين رفتن ناراحت باشند!

وي افزود: کاش آقاي شمقدري به اين فکر مي کردند زمان خداحافظي شان اگر بخواهند يک مراسم توديع برگزار کنند چند نفر از ته دل ازشان ناراحتند و چه تعداد عظيمي از رفتنشان بسيار خوشحال.

بدترين كار مديريت سينمايي بستن خانه سينما و تعطيلي يك صنف بود

كامران قدكچيان نيز در گفت‌و‌گو با «باني فيلم» يادآور شد: به نظرم طي اين سال‌ها مديريت سينمايي بسيار ضعيف و ناموفق عمل كرد.

اين دوره بسيار خسارت برانگيز بود و اينكه در حال حاضر مي‌بينيد سينما رو به تعطيلي است باعثش همين مديران فرهنگي‌اند كه در اين چند سال آمدند و راس كار را گرفتند.

تمام سينما از مديريت سينمايي ناراضي است. بدترين كاري هم كه انجام دادند بستن خانه سينما و تعطيلي يك صنف بود.

مديريت سينمايي چند برابر همان فيلم‌هايي كه از توقيف درآورد را خودش توقيف كرد

فرهاد توحيدي نيز بدترين كار مديريت سينمايي را بستن خانه سينما و جدال با نظام صنفي سينما دانست و به «باني فيلم» گفت: كارنامه مديريت سينمايي طي اين سال‌ها به قدري مخدوش و سياه است كه نمي‌توانم بهترين كار مديريت سينمايي را نام ببرم.

مديريت سينمايي در چند سال گذشته از چند فيلم توقيفي رفع توقيف كرد. آن هم چون اين فيلم‌ها ميراث گذشته بود، با اين اقدام خواست دموكرات بودنش را به نمايش بگذارد. منتها چون اين قضيه به هر حال تبعاتي دارد، بعداً ديديم كه چند برابر همان فيلم‌هايي كه از توقيف درآوردند را خودشان توقيف كردند.

بنابراين تصورم بر اين است كه نبايد به اين صورت بهترين و بدترين كار مديريت سينمايي را برشمرد. چرا كه بايد در مورد نگاهي كه دوستان به سينما داشتند گفت‌و‌گو شود كه آن هم نيازمند بخش تفصيلي است. به نظرم اين نگاه نسبت به مقوله فرهنگ و البته نه تنها سينما بايد نقد شود.

توحيدي خاطرنشان ساخت: بايد وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي را يك كل ببينيم، چه مقوله تئاتر، چه موسيقي، چه مطبوعات و... . همه اينها را بايد بررسي كرد كه آيا فقط سينما بود كه طي اين دوره دچار اين گرفتاري و مصيبت شد يا نه اين نگاه يكپارچه‌اي بود كه به امر فرهنگ و هنر در اين دولت وجود داشت و در بخش‌هاي مختلف خودش را به شكل يك عملكرد تقريباً واحد و مشابه نشان داد. از حوزه مطبوعات و نشر بگيريد تا حوزه هنرهاي ديگر.

منبع:بانی فیلم