فتوای آیت ا... بیات زنجانی درباره حفظ روزه با وجود نوشیدن آب
پارسینه: سایت اینترنی آیت الله بیات زنجانی از مراجع تقلید شیعه در قم فتوایی جدید از وی را منتشر کرد.
در این فتوا آمده است:
"با استناد به موثقه عمار و روايت مفضل ابن عمر از امام صادق(ع) كه در باب ١٦ وسائل الشيعه از ابواب "من يصح منه الصوم" آمده است، كساني كه روزه مي گيرند ولي تاب و تحمل تشنگي را ندارند، فقط به اندازه اي كه جلوي تشنگي شان را بگيرد مي توانند آب بنوشند و در اين حالت روزه شان باطل نبوده و قضا هم ندارد."
سایت اینترنتی آیت الله بیات زنجانی همچنین اضافه کرد: " لازم به ذکر است نظر فقهی معظم له در رسالۀ عملیه به این شکل نبوده و این نظر فقهی جدید ایشان است."
این مرجع تقلید همچنین به سؤال دیگری درباره روزه داری به این شرح، پاسخ داد:
سؤال: ضمن عرض سلام؛ حضرتعالی در فتوائی فرموده اید:
با استناد به موثقه عمار و روايت مفضل ابن عمر از امام صادق(ع) كه در باب ١٦ وسائل الشيعه از ابواب "من يصح منه الصوم" آمده است، كساني كه روزه مي گيرند ولي تاب و تحمل تشنگي را ندارند، فقط به اندازه اي كه جلوي تشنگي شان را بگيرد مي توانند آب بنوشند و در اين حالت روزه شان باطل نبوده و قضا هم ندارد.
حال سؤال من اینجاست آیا فردی که در چنین شرایطی قرار گرفته، می تواند احتیاطاً و از روی استحباب روزۀ خود را قضا کند؟
پاسخ: "باسلام و تحیت؛ احتیاط همیشه امری پسندیده است ودر فرض سؤال نیز احتیاط مستحب آن است که فرد روزۀ خود را در وقت مقتضی، قضا کند."
"با استناد به موثقه عمار و روايت مفضل ابن عمر از امام صادق(ع) كه در باب ١٦ وسائل الشيعه از ابواب "من يصح منه الصوم" آمده است، كساني كه روزه مي گيرند ولي تاب و تحمل تشنگي را ندارند، فقط به اندازه اي كه جلوي تشنگي شان را بگيرد مي توانند آب بنوشند و در اين حالت روزه شان باطل نبوده و قضا هم ندارد."
سایت اینترنتی آیت الله بیات زنجانی همچنین اضافه کرد: " لازم به ذکر است نظر فقهی معظم له در رسالۀ عملیه به این شکل نبوده و این نظر فقهی جدید ایشان است."
این مرجع تقلید همچنین به سؤال دیگری درباره روزه داری به این شرح، پاسخ داد:
سؤال: ضمن عرض سلام؛ حضرتعالی در فتوائی فرموده اید:
با استناد به موثقه عمار و روايت مفضل ابن عمر از امام صادق(ع) كه در باب ١٦ وسائل الشيعه از ابواب "من يصح منه الصوم" آمده است، كساني كه روزه مي گيرند ولي تاب و تحمل تشنگي را ندارند، فقط به اندازه اي كه جلوي تشنگي شان را بگيرد مي توانند آب بنوشند و در اين حالت روزه شان باطل نبوده و قضا هم ندارد.
حال سؤال من اینجاست آیا فردی که در چنین شرایطی قرار گرفته، می تواند احتیاطاً و از روی استحباب روزۀ خود را قضا کند؟
پاسخ: "باسلام و تحیت؛ احتیاط همیشه امری پسندیده است ودر فرض سؤال نیز احتیاط مستحب آن است که فرد روزۀ خود را در وقت مقتضی، قضا کند."
سلام.کجایند مدعیان عهد و پیمان با خدا تا سرحد مرگ و شهادت . طرح چنین فتوایی از بی عقلی محض است. روزه حق الله است و پیمان با خدا.کسی نمیتواند بگیرد خوب نگیرد چرا دیگر برایش تبصره میگذارند.روزه برای عوض کردن مسیر انسان است.روزه تشنگی دارد گرسنگی دارد.روزه درس قول و تعهد است. گاهی درد دارد عذاب دارد.هرکه پرخورتر دردش سخت تر. هرکه بدقول ترعذابش بیشتر.هرکه تنبل تر وسر درآخور دیگران چریدن تر معلوم است با مشکل مواجه شدن تر.پس مگر ما میخواهیم قانون وضع کنیم که برای اشخاص مختلف تبصره بگذاریم.مشروب را هم خدا حرام کرده ولی خیلی ها میخورند .حالا بعضی ها هم میان میگن حاج آقا آیا بعنوان دارو خوردن اشکالی دارد.این بیچاره ها فکر میکنند حاج آقا سردفتر خدا است و میخواهند مجوزش را بگیرند.رابطه علت و معلول را که نمیشود مجوزش را از کسی گرفت.مثل این است که شما میخواهید از تهران حرکت کنید به مقصد شیراز مسلما سعی میکنید بهترین راه را انتخاب کنید.اما این را باید بدانید که هر راه بهتر را مانند اتوبان یا هواپیما یا هر چیز دیگر را دیگران قبل از شما برای فراهم کردنش زحمت کشیده اند.واینجاست که خدا حق الزحمت آنها را نادیده نخواهد گرفت.پس هرکه هربهترین را انتخاب کند باید تاوانش را هم به شکلی بیشتر بدهد وباید پول بیشتری بدهد .حالا اگر کسی راه پیاده و کویر را انتخاب کند خوب معلوم است باید با انواع خطرات عقربها و مارها و جانوران موذی هم مقابله کند.حالا یک نفر میگوید حاج آقا من بااتوبوس حالم به هم میخورد باهواپیما هم پول ندارم برم . پیاده هم نمیتونم و طاقت ندارم.حالا به نظر شما اگرشما جای حاج آقا بودید چه فتوایی میدادید.؟
سلام حضرت آقا
آیا ما که مرجع تقلید بغیر ازشما داریم میتوانیم به فتوای حضرتعالی در مورد آشامیدن آب در موقع تشنگی شدید عمل کنیم .یا در این مورد بخصوص از شما پیروی کنیم
لطفا پاسخ دهید.
با عرض سلام .ماکه مرجع تقلیدمان کس دیگه ایه آیا میتوانیم از شما تقلید کنیم
http://abuuata.blogfa.com/post/174
بسم الله الرحمن الرحیم
زیر سوال بردن یک مرجع یعنی زیر سوال بردن مرجعیت
هر مرجع بزرگواری هر فتوایی داد ، نظرشان قابل احترام هست و مسئولیت شرعی مسئله هم به خودشان و همچنین به متخصصینی که به ایشان اجازه اجتهاد دادند بر می گرده .
این گونه مسائل به مقلدین عزیز و حتی به ماجع بزرگوار دیگه هیچگونه ارتباطی نداره.
این یه امر مسلم عقلی و شرعیه ، وگرنه در شریعت رو باید تخته کرد *