حسن روحانی؛مکث تاریخی روحانیت

انگار آخوند خراسانی؛ شیخ انصاری، حتی شیخ فضل الله نوری و علامه نائینی، آیت الله بروجردی ، آیت الله کاشانی، حتی محمدتقی فلسفی در را در دستگاه مولینکس تاریخ گذاشته باشی..و دگمه میکس را زده باشی, «حسن روحانی» عصاره تکامل تاریخی روحانیت هزارساله شیعه در دهه دوم هزاره سوم میلادی است.

اگر آخوند خراسانی و آیت الله بروجردی هم «امروز» بودند، «معاصر» بودند، تجربه پنجاه سال اخیر را می دیدند و داشتند، می شدند حسن روحانی! چیزی شبیه حسن روحانی با همین شعار و گفتار و رفتار...

حسن روحانی از خاتمی و حتی هاشمی «آخوندتر» است، همه چیزش به معنی دقیق کلمه آخوندی است، آخوندی به همان مفهوم عامیانه و ملموس و مرسوم و البته تعریف شده و ریشه دار و سر و ته دار، از آن تکبر ملایم و سروزبان داشتنش، تا نگاهش، راه رفتن، بیان و خطاب، حتی طرز دست دادنش تا دیپلماسی اش، حسن روحانی را دقیقا می توان مبدع مفهوم «دیپلماسی آخوندی» در جمهوری اسلامی نام نهاد(رجوع به کتاب خاطرات حسن روحانی درباره موضوع هسته ای)

حسن روحانی «فرصت» نفس تازه کردن روحانیت است بعد از سه دهه حکومت؛ نفسی که می تواند عمیقا ممد حیات و مفرح ذات باشد یا بشود برعکس.

روی کار آمدن حسن روحانی مثل این است که سیستم «کلاج» گرفته باشد،برای «دنده» بعدی؛ دنده ای که می تواند رو به جلو باشد و هم معکوس...روحانی زمان مقدر و مقرر گرفتن این کلاج بود،حسن روحانی مکث تاریخی روحانیت ایران است.

شیخ حسن روحانی هم می تواند موفق ترین رئیس جمهور تاریخ جمهوری اسلامی شود و هم می تواند ناموفق ترین رئیس جمهور جمهوری اسلامی... شگفتی همین تضادها است که حسن روحانی را تبدیل به یکی از پدیده های تاریخ معاصر ایران خواهد کرد.

حسن روحانی بر خلاف شعار اعتدالش، نمره اش یا صفر خواهد بود یا 100، به یک معنا ، حالت میانه و اعتدالی برای حسن روحانی وجود ندارد!

در همین زمینه :

سخنان حسن روحانی درجمع روحانیون(+)

جالب است که شعار اعتدال را اولین بار جناح محافظه کار مشروطه طلبان-نزدیک به روحانیت- سر دادند(+)

مجله 19 دی قم(+)

منبع: وبلاگ کلاشینکف دیجیتال