ورزش به اهالي ورزش سپرده ميشود؟
پارسینه: ورزش در دوره 8 ساله دولت فعلي روزهاي پرفراز و نشيبي را پشت سر گذاشت...
مهرداد رسولی-تهران امروز: ورزش در دوره 8 ساله دولت فعلي روزهاي پرفراز و نشيبي را پشت سر گذاشت. از ناكاميهاي سريالي فوتبال در ردههاي مختلف گرفته تا صعود واليبال و فوتبال به جامجهاني که هرازگاهي فضاي جامعه را تحت الشعاع قرار داد و روي توده تاثيرات عميقي گذاشت. چنانكه عدم صعود تيم ملي فوتبال به جامجهاني 2010 آفريقاي جنوبي نوعي سرخوردگي را به همراه داشت و با رقم خوردن حماسه اولسان و راهيابي به جامجهاني برزيل اميد و سرزندگي به بطن جامعه تزريق شد.
از اين رو اهميت دادن به عنصر ورزش در دولت آينده آرام آرام به يك خواست عمومي تبديل شده و حتي مردم عادي بهويژه قشر جوانان انتظار دارند كه با اعمال تغييرات بنيادين در پيكره ورزش، بستر براي درخشش بيشتر ورزشكاران ايراني و توسعه ورزش همگاني در دولت آينده مهيا شود. چنين خواستهاي با يك انتخاب صحيح از سوي رئيسجمهور منتخب محقق خواهد شد. اينكه چه كسي پس از محمد عباسي بر كرسي وزارت ورزش و جوانان تكيه خواهد زد به سوال روز اهالي ورزش و عموم مردم تبديل شده و به نظر ميرسد مطالبات ورزشي مردم از همين نقطه آغاز شده است.
طي چند روز اخير گمانهزنيهاي مختلفي در اين خصوص انجام شده و البته عدهاي از مديران سياسي كه طي 8 سال اخير پستهاي ريز و درشت ورزش را تصاحب كرده بودند براي اعمال نفوذ در انتخاب وزير ورزش دولت بعدي خيز برداشتهاند. هر يك از گروههاي سياسي و ورزشي نام گزينه مورد نظر خودشان را بر سر زبانها انداختهاند و بخشي از محافل رسانهاي هم با اين تحركات همسو شدهاند.
همين چند روز پيش بود كه عدهاي از منتقدان سياستهاي ورزشي دولت فعلي نام محمد دادکان را به عنوان گزينه موردنظر رئيسجمهور منتخب براي تصدي پست وزارت ورزش مطرح كردند و عدهاي ديگر نام محسن مهرعليزاده و مصطفي هاشميطبا، مديران ناكام سازمان تربيتبدني در دورههاي قبلي و بهرام افشارزاده را بر سر زبانها انداختند.
هاشميطبا، رئيس اسبق سازمان تربيت بدني اما شايعه نشستنش روي صندلي وزارت ورزش و جوانان را رد ميكند و ميگويد: «با رئيسجمهور منتخب ملاقاتي نداشتهام و اصلا از گزينههاي ايشان براي پست وزارت ورزش اطلاعي ندارم. فقط ميدانم ستاد ورزشي ايشان در حال بررسي است و روي چند گزينه كار ميكنند تا با جمعبنديهاي لازم بهترين مديررا براي وزارت ورزش انتخاب كنند.درخصوص احتمال حضورم در وزارت ورزش بايد بگويم نظر من همان است كه در گذشته اعلام كردم و اينكه يك فرد جوانتر پست وزارت ورزش را برعهده بگيرد بهتر خواهد بود. منظور من يك جوان با تجربه و با درايت است كه اهالي ورزش او را بشناسند.»
مدير سياسي يا چهره محبوب ورزشي؟
پس از پيروزيهاي ارزشمند فوتبال و واليبال، كمترين انتظار اهالي ورزش تداوم اين روند و عوض شدن فضايي است كه پيامد آن زد و بند، اتهام و بيپولي در ورزش بوده است. طي چند سال اخير آلودگيهاي ورزش ايران به شكل نگرانكنندهاي افزايش يافته و به نگراني اهالي ورزش براي پاك نگهداشتن اين عرصه دامن زده است. عدهاي بر اين باورند كه يك مدير صرفا ورزشي كه خودش سابقه روشن ورزشی داشته ميتواند تا حدود زيادي چنين فضايي را تلطيف كند. اين عده، چهرههاي محبوب و موفق ورزش مثل علي دايي، محمد دادکان و رسول خادم را شايسته نشستن روي صندلي وزارت ورزش و جوانان ميدانند.
بر اساس همين تئوري نام اسطوره فوتبال ايران به عنوان كسي كه از وجاهت خاصي در مجامع بينالمللي برخوردار است و تحصيلات عالي را پشت سر گذاشته بر سر زبانها افتاده است. دايي كه معمولا درباره مسائل روز فوتبال و ورزش ايران اظهارنظر ميكند اين بار سكوت پيشه كرده و به نظر ميرسد براي همكاري با دولت آينده بيميل نيست.
گروهي ديگر اما معتقدند يك مدير كاركشته سياسي - ورزشي ميتواند با متوسل شدن به منابع دولتي چرخ ورزش را منظمتر از قبل بچرخاند و اساسا سابقه براي تصاحب پست وزارت ورزش و جوانان كفايت نميكند. اين عده در حالي نسخه انتخاب مدير غير ورزشي را تجويز ميكنند كه عرصه مديریتي ورزش ايران بهويژه فوتبال طي چند سال اخير در سيطره مديران سياسي و نظامي بوده و اين دسته از مديران در اغلب موارد محصولي جز ناكامي درو نكردهاند.
ورزش ايران رويدادهاي مهمي را در پيش دارد. حدود سه ماه ديگر بازيهاي آسيايي اين چئون آغاز ميشود و تيمهاي ملي رشتههاي مختلف بايد در مسابقات آسيايي و جهاني كسب آبرو كنند. ميدان مهم پيش رو ميطلبد كه رئيسجمهور منتخب در انتخاب وزير ورزش تدبير و ملاحظه ويژهاي داشته باشد و شايستگيها را بر رايزنيها و لابيهاي پشت پرده ترجيح بدهد. چه آنكه رئيسجمهور منتخب همواره بر شايستهسالاري در دولت آينده تاكيد داشته است.
از اين رو اهميت دادن به عنصر ورزش در دولت آينده آرام آرام به يك خواست عمومي تبديل شده و حتي مردم عادي بهويژه قشر جوانان انتظار دارند كه با اعمال تغييرات بنيادين در پيكره ورزش، بستر براي درخشش بيشتر ورزشكاران ايراني و توسعه ورزش همگاني در دولت آينده مهيا شود. چنين خواستهاي با يك انتخاب صحيح از سوي رئيسجمهور منتخب محقق خواهد شد. اينكه چه كسي پس از محمد عباسي بر كرسي وزارت ورزش و جوانان تكيه خواهد زد به سوال روز اهالي ورزش و عموم مردم تبديل شده و به نظر ميرسد مطالبات ورزشي مردم از همين نقطه آغاز شده است.
طي چند روز اخير گمانهزنيهاي مختلفي در اين خصوص انجام شده و البته عدهاي از مديران سياسي كه طي 8 سال اخير پستهاي ريز و درشت ورزش را تصاحب كرده بودند براي اعمال نفوذ در انتخاب وزير ورزش دولت بعدي خيز برداشتهاند. هر يك از گروههاي سياسي و ورزشي نام گزينه مورد نظر خودشان را بر سر زبانها انداختهاند و بخشي از محافل رسانهاي هم با اين تحركات همسو شدهاند.
همين چند روز پيش بود كه عدهاي از منتقدان سياستهاي ورزشي دولت فعلي نام محمد دادکان را به عنوان گزينه موردنظر رئيسجمهور منتخب براي تصدي پست وزارت ورزش مطرح كردند و عدهاي ديگر نام محسن مهرعليزاده و مصطفي هاشميطبا، مديران ناكام سازمان تربيتبدني در دورههاي قبلي و بهرام افشارزاده را بر سر زبانها انداختند.
هاشميطبا، رئيس اسبق سازمان تربيت بدني اما شايعه نشستنش روي صندلي وزارت ورزش و جوانان را رد ميكند و ميگويد: «با رئيسجمهور منتخب ملاقاتي نداشتهام و اصلا از گزينههاي ايشان براي پست وزارت ورزش اطلاعي ندارم. فقط ميدانم ستاد ورزشي ايشان در حال بررسي است و روي چند گزينه كار ميكنند تا با جمعبنديهاي لازم بهترين مديررا براي وزارت ورزش انتخاب كنند.درخصوص احتمال حضورم در وزارت ورزش بايد بگويم نظر من همان است كه در گذشته اعلام كردم و اينكه يك فرد جوانتر پست وزارت ورزش را برعهده بگيرد بهتر خواهد بود. منظور من يك جوان با تجربه و با درايت است كه اهالي ورزش او را بشناسند.»
مدير سياسي يا چهره محبوب ورزشي؟
پس از پيروزيهاي ارزشمند فوتبال و واليبال، كمترين انتظار اهالي ورزش تداوم اين روند و عوض شدن فضايي است كه پيامد آن زد و بند، اتهام و بيپولي در ورزش بوده است. طي چند سال اخير آلودگيهاي ورزش ايران به شكل نگرانكنندهاي افزايش يافته و به نگراني اهالي ورزش براي پاك نگهداشتن اين عرصه دامن زده است. عدهاي بر اين باورند كه يك مدير صرفا ورزشي كه خودش سابقه روشن ورزشی داشته ميتواند تا حدود زيادي چنين فضايي را تلطيف كند. اين عده، چهرههاي محبوب و موفق ورزش مثل علي دايي، محمد دادکان و رسول خادم را شايسته نشستن روي صندلي وزارت ورزش و جوانان ميدانند.
بر اساس همين تئوري نام اسطوره فوتبال ايران به عنوان كسي كه از وجاهت خاصي در مجامع بينالمللي برخوردار است و تحصيلات عالي را پشت سر گذاشته بر سر زبانها افتاده است. دايي كه معمولا درباره مسائل روز فوتبال و ورزش ايران اظهارنظر ميكند اين بار سكوت پيشه كرده و به نظر ميرسد براي همكاري با دولت آينده بيميل نيست.
گروهي ديگر اما معتقدند يك مدير كاركشته سياسي - ورزشي ميتواند با متوسل شدن به منابع دولتي چرخ ورزش را منظمتر از قبل بچرخاند و اساسا سابقه براي تصاحب پست وزارت ورزش و جوانان كفايت نميكند. اين عده در حالي نسخه انتخاب مدير غير ورزشي را تجويز ميكنند كه عرصه مديریتي ورزش ايران بهويژه فوتبال طي چند سال اخير در سيطره مديران سياسي و نظامي بوده و اين دسته از مديران در اغلب موارد محصولي جز ناكامي درو نكردهاند.
ورزش ايران رويدادهاي مهمي را در پيش دارد. حدود سه ماه ديگر بازيهاي آسيايي اين چئون آغاز ميشود و تيمهاي ملي رشتههاي مختلف بايد در مسابقات آسيايي و جهاني كسب آبرو كنند. ميدان مهم پيش رو ميطلبد كه رئيسجمهور منتخب در انتخاب وزير ورزش تدبير و ملاحظه ويژهاي داشته باشد و شايستگيها را بر رايزنيها و لابيهاي پشت پرده ترجيح بدهد. چه آنكه رئيسجمهور منتخب همواره بر شايستهسالاري در دولت آينده تاكيد داشته است.
ارسال نظر