دومین فیلم تبلیغاتی ولایتی؛همه چیز آروم میشه!

امیرعلی رامه/ پارسینه : علی اکبر ولایتی، مردی که به صحنه انتخابات ریاست جمهوری آمده تا با تنش زدایی، همسایه‌داری و آشتی با جهانیان ملت را از انتظار چندین ساله به درآورد و کمی آرامش را به آن‌ها هدیه دهد.

دومین فیلم دکتر ولایتی که دوشنبه شب پخش شد با فیلم اول او تفاوت‌های زیادی داشت. اگر محمد حسین لطیفی در فیلم اول،ولایتی را مردی رقیق القلب نشان داد که به راحتی اشک می‌ریزد و به گذشته نگاه می‌کند.در فیلم دوم ولایتی را مردی با سیاست و درایت نشان داد که خیلی محکم صحبت می‌کرد و مواضع و برنامه‌هایش را شمرده و با طمانینه بیان می‌کرد و با اعتماد به نفس بالا می‌گفت: امتیازاتی دارد که دیگر نامزدها ندارند و تنها فردی است که می‌تواند کشور را از بحران نجات دهد.ولایتی بحران اصلی را رابطه نادرست با کشورهای خارجی می‌داند و معتقد است با دیپلماسی درست و محکم می‌تواند این بحران را خاتمه دهد.

فیلم دوم ولایتی کاملا بر اساس اصول تبلیغات ساخته شده بود.فیلمی که هوشمندانه از ایجاد شور و هیجان کاذب در بیننده پرهیز می‌کرد و تلاش میکرد در زمانی که در اختیار دارد به بیننده اطلاعات دقیق بدهد و او را خیلی فشرده و کامل با شخصیت، روحیه و برنامه‌های ولایتی آشنا کند.

این فیلم دو بخش داشت.کارگردان در بخش اول ولایتی را معرفی کرد؛ پزشکی که از شاگردان دکتر قریب است و مداوای کودکان بیمار را یکی از بهترین کارهای دنیا می‌داند.فیلم با حضور ولایتی در بخش کودکان بیمارستان آغاز شد.آیا ولایتی قرار است کشور را که به گفته برخی بیمار است، را درمان کند؟ آیا او راه درمان را بلد است؟

در ادامه فیلم، ولایتی را در زمان جنگ عراق و ایران در صحنه بین‌الملل نشان داد.در سازمان ملل و درکنار مردان سیاست آن زمان.او در حال چانی زنی است، راهش را هم خوب بلد است.او گفتمان سیاسی بین‌المللی را برای کسب امتیاز برای ایران خوب می‌شناسد.

در بخش دوم فیلم ولایتی سال 92 مقابل دوربین نشست و از مواضع و دیدگاه‌های خودش سخن گفت.با اطمینان و اعتماد عجیبی که نظر مخاطب را جلب می‌کرد.خودشیفتگی و شعارهای هیجان‌انگیز در کلام او دیده نمی‌شد.لبخند هم نمی‌زد که عوام فریبی کند.به همان روش دیپلماتیک که ویژگی هایی دارد رودروی مردم سخن گفت.همین رفتار و سخن گفتن در مناظره ها و فیلم‌هایش است که نظر بسیاری را جلب کرده و آن‌ها را واداشته که بگویند؛ ولایتی مرد با شخصیت(با دیسپلین) است و می‌تواند احترام از دست رفته ایران در عرصه بین‌الملل را برگرداند.
اگر روحانی در فیلمش فریاد می‌زند: من ارزش و احترام را به گذرنامه‌های ایرانی‌ها برمی‌گردانم...ولایتی خیلی آرام، مثل کسی که به کاری که می‌کند کاملا اشراف دارد و به نتیجه عملش مطمئن است می‌گوید: باید همسایه‌داری کنیم، باید روابط بین الملل را درست کنیم.او بر این باور است که انقلاب اسلامی که حالا سی و اندی سال دارد مثل اول انقلاب نباید با دیگر کشورها رفتار کند.باید تنش‌ها را از میان برداشت و موضوع هسته‌ای را به شکل «برنده» پیش برد و به جای به بن بست کشیدن موضوع آن را به شکل صحیح جلو برد و موفق شد.

ولایتی در فیلمش به دور از ایجاد هر هیجان و شورکاذب از مردم به عنوان ولی نعمت یاد کرد و محکم و تا حدودی عصبانی از شرایط پیش آمده برای ملت در چند سال اخیر گفت: باید به مردم احترام گذاشت و با گذاشتن مقداری پول در جیب آن‌ها ملت را بی‌حرمت نکرد.

ولایتی در فیلم دومش آرام و محکم سخن ‌گفت.آرامشی که هم اطمینان به همراه داشت و هم این نوید را می‌داد که تنش‌های خسته کنند، به زودی تمام خواهند شد.