.svg)
هوا را از من بگير اما مشايي را نه!
پارسینه: رئيس‌جمهور ديروز در پايان نشست دولت در پاسخ به اين سؤال كه واكنش شما در صورت عدم احراز صلاحيت مشايي از سوي شوراي نگهبان چيست؟ مثل هميشه ادب بامزگي را به صورت كامل ادا كرده و گفته: «امروز چقدر هوا خوب است و به نظرم يكي از بهترين روزهاي بهاري است.»
روزنامه جوان: رئيس‌جمهور ديروز در پايان نشست دولت در پاسخ به اين سؤال كه واكنش شما در صورت عدم احراز صلاحيت مشايي از سوي شوراي نگهبان چيست؟ مثل هميشه ادب بامزگي را به صورت كامل ادا كرده و گفته: «امروز چقدر هوا خوب است و به نظرم يكي از بهترين روزهاي بهاري است.»
از آنجايي كه مواضع يك رئيس‌جمهور را حتي اگر آن رئيس‌جمهور، يك رئيس‌جمهور بامزه باشد و آن رئيس‌جمهور بامزه هم احمدي نژاد باشد بايد جدي گرفت جمله «امروز چقدر هوا خوب است و به نظرم يكي از بهترين روزهاي بهاري است» را واكاوي انتخاباتي كرده‌ايم.
امروز: استفاده از قيد زماني «امروز» نشان مي‌دهد كه احمدي نژاد برخلاف اظهارات مخالفانش هنوز رابطه‌اش را با زمان به طور كامل قطع نكرده است، يعني رابطه احمدي‌نژاد و مشايي هنوز به حدي نرسيده كه احمدي‌نژاد متوجه قيود زماني نشود، پس قاعدتاً مي‌داند كه توالي زماني از ديروز شروع مي‌شود، به امروز مي‌رسد و تا فردا ادامه پيدا مي‌كند، فردايي كه شايد شبيه فرجام «مدودف - پوتين» نباشد.
امروز چقدر هوا: اگر چه جمله ناقص «امروز چقدر هوا» در پاسخ به سؤال «واكنش شما در صورت عدم احراز صلاحيت مشايي از سوي شوراي نگهبان چيست؟» به ظاهر بي‌معنا به نظر مي‌رسد، اما وقتي به تناظر «هوا» و «مشايي» دقت كنيم، متوجه مي‌شويم اتفاقاً جمله بسيار هم بامعناست، يعني جا دارد دولت، پابلو نرودا را هم مثل عزت الله انتظامي احضار كند تا نرودا بسرايد: هوا را از من بگير اما مشايي را نه!
امروز چقدر هوا خوب: خوب من، عزيز من، اسفنديار من، قشنگ من، بي‌تو هرگز! در اينجا احمدي نژاد غير مستقيم به خبرنگار گفته نمي‌داني كه امروز هوا يعني همان مشايي من چقدر حالش خوب شده. صبح نگران رد صلاحيتش بود، گفتم مگر من مي‌گذارم قشنگ من، دلداري‌اش دادم.
امروز چقدر هوا خوب است: حتي اگر قرار باشد اسكناس‌هاي يك‌ميليون توماني چاپ كنيم و مجبور باشيم ۱۰،۲۰ صفر ديگر هم به مجموع صفرهاي پول ملي عزيزمان كه بدون مشايي كاغذپاره‌اي بيش نيست، اضافه كنيم اين كار را مي‌كنيم، سر خم مي‌سلامت شكند اگر سبويي.
و: اينكه من و مشايي يك روح در دو بدن هستيم.
به نظرم: به نظرم، من و مشايي يك روح در دو بدن هستيم و نظر من همان نظر مشايي است و نظر مشايي نظر خودش است.
يكي: خدا يكي، مشايي هم يكي
از: حرف اضافه است و وقتي مرجع يكي، مشايي باشد معني نمي‌دهد. مشايي، فقط «يكي» است. مشايي نمي‌تواند «يكي از» باشد.
بهترين: هرچه آن خسرو كند، شيرين بود.
امروز چقدر هوا خوب است و به نظرم يكي از بهترين روزهاي بهاري است: سلام بر تو اي بهار انسان‌ها، اي اسفنديار قشنگ من، سلام بر تو اي خرّمي دوران‌ها، تو سرآمدي، تو سَروَري، تو سالار احمدي‌نژادي،اي تئوريسين مكتب ايراني،اي سين سفره هفت سين قلب احمدي‌نژادي،اي اسي،اي اسي قشنگ من،اي اسفنديار مشايي، تو سبزي، تو سرخي، تو سپيدي، تو پرچم ايراني در كارناوال‌هاي استاني.
از آنجايي كه مواضع يك رئيس‌جمهور را حتي اگر آن رئيس‌جمهور، يك رئيس‌جمهور بامزه باشد و آن رئيس‌جمهور بامزه هم احمدي نژاد باشد بايد جدي گرفت جمله «امروز چقدر هوا خوب است و به نظرم يكي از بهترين روزهاي بهاري است» را واكاوي انتخاباتي كرده‌ايم.
امروز: استفاده از قيد زماني «امروز» نشان مي‌دهد كه احمدي نژاد برخلاف اظهارات مخالفانش هنوز رابطه‌اش را با زمان به طور كامل قطع نكرده است، يعني رابطه احمدي‌نژاد و مشايي هنوز به حدي نرسيده كه احمدي‌نژاد متوجه قيود زماني نشود، پس قاعدتاً مي‌داند كه توالي زماني از ديروز شروع مي‌شود، به امروز مي‌رسد و تا فردا ادامه پيدا مي‌كند، فردايي كه شايد شبيه فرجام «مدودف - پوتين» نباشد.
امروز چقدر هوا: اگر چه جمله ناقص «امروز چقدر هوا» در پاسخ به سؤال «واكنش شما در صورت عدم احراز صلاحيت مشايي از سوي شوراي نگهبان چيست؟» به ظاهر بي‌معنا به نظر مي‌رسد، اما وقتي به تناظر «هوا» و «مشايي» دقت كنيم، متوجه مي‌شويم اتفاقاً جمله بسيار هم بامعناست، يعني جا دارد دولت، پابلو نرودا را هم مثل عزت الله انتظامي احضار كند تا نرودا بسرايد: هوا را از من بگير اما مشايي را نه!
امروز چقدر هوا خوب: خوب من، عزيز من، اسفنديار من، قشنگ من، بي‌تو هرگز! در اينجا احمدي نژاد غير مستقيم به خبرنگار گفته نمي‌داني كه امروز هوا يعني همان مشايي من چقدر حالش خوب شده. صبح نگران رد صلاحيتش بود، گفتم مگر من مي‌گذارم قشنگ من، دلداري‌اش دادم.
امروز چقدر هوا خوب است: حتي اگر قرار باشد اسكناس‌هاي يك‌ميليون توماني چاپ كنيم و مجبور باشيم ۱۰،۲۰ صفر ديگر هم به مجموع صفرهاي پول ملي عزيزمان كه بدون مشايي كاغذپاره‌اي بيش نيست، اضافه كنيم اين كار را مي‌كنيم، سر خم مي‌سلامت شكند اگر سبويي.
و: اينكه من و مشايي يك روح در دو بدن هستيم.
به نظرم: به نظرم، من و مشايي يك روح در دو بدن هستيم و نظر من همان نظر مشايي است و نظر مشايي نظر خودش است.
يكي: خدا يكي، مشايي هم يكي
از: حرف اضافه است و وقتي مرجع يكي، مشايي باشد معني نمي‌دهد. مشايي، فقط «يكي» است. مشايي نمي‌تواند «يكي از» باشد.
بهترين: هرچه آن خسرو كند، شيرين بود.
امروز چقدر هوا خوب است و به نظرم يكي از بهترين روزهاي بهاري است: سلام بر تو اي بهار انسان‌ها، اي اسفنديار قشنگ من، سلام بر تو اي خرّمي دوران‌ها، تو سرآمدي، تو سَروَري، تو سالار احمدي‌نژادي،اي تئوريسين مكتب ايراني،اي سين سفره هفت سين قلب احمدي‌نژادي،اي اسي،اي اسي قشنگ من،اي اسفنديار مشايي، تو سبزي، تو سرخي، تو سپيدي، تو پرچم ايراني در كارناوال‌هاي استاني.
ارسال نظر