افسردگی و غم از تغییر رفتار تا تغییر زندگی

ناراحتی رفتار و افسردگی زندگی را تغییر میدهد رنج در لغت به معنای سختی ناشی از کار، مشقت، اندوه و ملال است.وقتی انسان با وضعیتی غیرقابل تغییر روبرو میشود، معنای رنج را بهتر درک میکند و آن چيزی که مهم است و دارای اهمیت روش و نگرش آن فرد نسبت به رنج است.

در مورد رنج میتوان به این نکته اشاره کرد که هر مسئله ای مخالف با خواست و اراده فرد باشد موجب رنجش او می گردد. مفهوم رنج یک درد خود ساخته و یک صفت تلخ و نامطلوب است رنج گاهی ممکن است با بدست آوردن چیزی در انسان ایجاد گردد و صرف از دست دادن ، نیست. که موجب رنج باشد رنج یک احساس اصیل است.
احساسی که فرد نسبت به خود دارد . رنج حقیقتی است بنیادی و از طریق رنج میتوان به آگاهی دست یافت. این آگاهی زمانی حاصل میشود که معنای از خود گذشتگی و ایثار دیگر مورد آزار کسی نباشد که هدف اصلی درک درست از معنای زندگی است. رنج ها از صورتی به صورت دیگر تغییر می یابند باید به رنج ها معنا داد.

به گزارش میگنا غمگین بودن با افسرده بودن متفاوت است ناراحت بودن یک احساس است درحالیکه افسردگی یک بیماری روحی است احساس ممکن است گذرا و موقت باشد در حالیکه بیماری ماندگار و نیازمند توجه و درمان است غم در لحظه یا مربوط به اتفاق اخیر است و همیشگی نیست

ناراحتی و غمگین بودن واکنش به موقعیت یا رویدادی خاص بشمار می آید ، ناراحتی واکنش است و پایدار نیست در حالیکه افسردگی به شکلی غیر طبیعی پایدار است افسردگی ماجرا یا اتفاقی ست که از قبل پیش آمده و ادامه دارد و نشانه های آن در طول یک دورۀ 2 هفته ای حضور داشته و نشان می دهند که عملکرد حال حاضر فرد با عملکرد قبلی او متفاوت است ناراحتی رفتار را تغییر میدهد اما افسردگی زندگی را تغییر میدهد در واقع تغییر رفتار و تغییر زندگی یکی از تفاوتهای اصلی غمگین بودن و افسردگی است .

معنا بخشیدن باعث رضایتمندی در فرد می شود و او را برای زندگی بهتر آماده میکند. رنج شبیه افسردگی است در حالیکه با افسردگی هم تفاوت دارد. فرد رنج دیده خسته و ناتوان و مضطرب خواهد بود

درد به معنی سوز، کسالت، ناخوشی و الم است. درد عکس العملی است بیوشیمیایی در مدارهای عصبی در مغز انسان که منجر به اختلال در واکنش های اجتماعی و مکانیزم تکاملی می شود که همین امر موجب تجربه های متفاوت در افراد می شود. درد در حفظ بقا افراد موثر است و آنها را از وجود یک مشکل آگاه می سازد . درد، فشارهای روانی، هیجانی، اجتماعی و فیزیکی را به گردن افراد می اندازد.

درد از ابعاد رنج است و یک احساس ناهماهنگ و یک محرک زیان آور و احساسی شایع و یک بازتابِ حمایتی و دفاعی است و در عین حال رشد و تحولات بزرگی را به ارمغان می آورد . بازتاب دفاعی مثل ضربه خوردنِ پا و دیگر حالات محرکی که باعث میشود تا ما از شرایط آسیب زا فاصله بگیریم. بعنوان مثال اگر قسمتی از بدن ما ضربه خورد یا آسیب دید تا زمانیکه آن قسمت ترمیم نشده باشد درد باعث میشود تا بیشتر و بهتر مراقبت کنیم.

دردها را باید دید و با آن ها مقابله کرد تا گرفتار رنج نگردیم. رنج تاب انسان را کم میکند چون با درد زیاد همراه است.
درد و رنج نتیجه افکار ماست و اگر بتوانیم توانمندانه تفکرمان را به روش متفاوت بسط و گسترش دهیم دیگر همیشه درد باعث رنج ما نمی شود. درد را ما اختیار نمیکنیم ولی رنج اختیاری است .
غم به معنی اندوه، تأسف، حزن، غصه و محنت است. غم یک واکنش طبیعی در افراد است و پایدارترین حس محسوب می شود که در نتیجه از دست دادن توانایی یا فقدان ایجاد می گردد. غم خُلق و خوی را مکدر میکند و باعث فرو رفتن در خود و انزوا می شود. با شناسایی غم، افراد می توانند خود را نسبت به محیط و اطرافیان سازگار کنند.