تیم ملی والیبال با آلکنو موفق می‌شود؟

به گزارش سرویس ورزشی پارسینه ؛ چند روزی است به واسطه شروع مسابقات لیگ ملت‎‌های والیبال بحث بر سر اینکه آیا تیم ملی والیبال با آلکنوی روس موفق می شود یا خیر داغ شده است.

دسته‌ای به این باورند که ولادیمیر آلکنو، سرمربی معروف روسی آنقدر دیر به ایران آمد که هنوز سوار بر کارها نشده و شکست صفر-۳ برابر ژاپن و ۱-۳ مقابل روس‌ها مولود همین مسأله بوده و حتی برد صفر-۳ روز سوم مقابل هلند بیش از آنکه از قدرت ما برخاسته باشد، محصول غیبت تعداد قابل توجهی از نفرات اصلی تیم رقیب بوده وگرنه هلند همان تیمی است که با‌ وجود دو باخت در دیدارهای قبلی‌اش یک ست از روسیه و دو ست از ژاپنی‌ها گرفته است.

به اعتقاد این دسته از ناظران جوانگرایی در تیم ملی در آوردگاه ریمینی ایتالیا نیز فقط محصول شجاعت آلکنو و شروع پوست‌اندازی این تیم تحت هدایت وی نیست بلکه فقط بیماری و تب کردن امثال سعید معروف و مشکوک به «کرونایی بودن» دو سه نفر دیگر آلکنو را به سوی استفاده وسیع‌تر از جوانان سوق داده و این رویداد نه نتیجه یک انقلاب فکری و عملی از سوی مربی روسی بلکه مصداق کامل یک توفیق اجباری بوده است.

نگاه دومی نیز به نتایج حاصله ایران در هفته اول لیگ ملت‌های والیبال وجود دارد که می‌گوید برای آلکنو نتایج حاصله در ریمینی اهمیت حیاتی ندارد و چون او این میدان را محل محک زدن توان منتخبان خویش برای آوردگاه بسیار بزرگتر و مهم‌تر المپیک ۲۰۲۱ می‌شمرد از هیچ نتیجه‌ای نمی‌هراسد.

بر این اساس آلکنو آماده است که تمام دیدارهای بعدی تیمش در ریمینی را هم به حریفان واگذار کند و حتی بین شانزده تیم شانزدهم شود اما در هنگام این مسابقه‌ها تیمی را بسازد که در «توکیو» با بزرگان هماوردی کند و از گروهش بالا برود و از یک‌ چهارم نهایی هم بگذرد و با رسیدن به نیمه‌نهایی در معرض ایستادن روی سکوی افتخار المپیک قرار گیرد. توفیقی که اگر حاصل شود و حتی اگر فقط با کسب مدال برنز همراه گردد فراتر از تمامی مدال‌های صید شده ایران در المپیک‌های قبلی و بالاتر از طلاهایی که در کشتی و وزنه‌برداری و رشته‌های رزمی گرفته‌ایم، با ارزش‌ترین مدال ما در تاریخ حضورمان در این بازی‌ها به حساب خواهد آمد.