اشک خانواده‌، لبخند دانش آموز و دردسر آموزش و پرورش / تکلیف پول پرداخت شده به مدارس غیرانتفاعی بابت تغذیه و کلاسهای فوق برنامه چه می شود؟

علی علیزاده - تحریریه پارسینه | در حالی سال تحصیلی جاری به دلایل متأثر کننده‌ای از جمله آلودگی پی در پی هوا، مسائل امنیتی و شیوع ویروس کرونا، رکورد تعطیلی غیر رسمی مدارس را در طی سال‌های اخیر شکسته که این تعطیلات متوالی «سال تحصیلی ۹۸-۹۹» فارغ از علل ناراحت کننده اش، برای بسیاری از دانش آموزان، سالی خاطره انگیز و کم دردسر به ارمغان آورده است.

اما سئوالی که ذهنها را درگیر می کند این است که در چنین شرایطی، آیا آموزش و پرورش امکان و توانایی ارزیابی دقیق سطح پیشرفت دانش آموزان را در مقاطع تحصیلی مختلف دارد؟ چگونه و با چه مقیاسی می توان ضرری که در پی این تعطیلی های مستمر متوجه خانواده ها و دانش آموزان می شود اندازه گیری کرد؟

در چند روز گذشته و با قرمز شدن وضعیت سلامت جامعه، لزوم پرهیز از آمد و شد، رعایت موارد بهداشتی و جلوگیری از تشکیل کانون تجمعات برای مقابله با انتشار و شیوع و همه گیری ویروس مرگبار کرونا، آموزش و پرورش تصمیم بر تعطیلی بلند مدت مدارس گرفت که همین تصمیم بدون در نظر گرفتن کیفیت و شرایط زیر ساخت های کشور، داد بسیاری از خانواده ها و فرهنگیان را درآورد.

از ابتدا هم مشخص بود آموزش از راه دور در کلان شهرها دچار چالشهای فراوانی است، چه رسد به شهرها و شهرستانهای کوچکتر، به همین دلیل فریاد اعتراض بسیاری از فرهنگیان و خانواده های دانش آموزان بلند شد.

در حالی آموزش و پرورش به خانواده ها تکلیف کرده که از طریق تلویزیون و همچنین ارتباط غیر حضوری با مدارس، پیگیر آموزش دانش آموزان باشند که شلختگی در پخش برنامه های آموزش دروس، اختصاص یک شبکه، کنداکتور پر ازدحام، عدم رعایت توالی دروس و استفاده از مبنای پیش فرض، عدم انطباق روشهای آموزش و عدم انطباق فصول تدریس شده با شرایط فعلی دانش آموزان از جمله مواردی است که از جذابیت و کارایی «آموزش از راه دور» از مسیر تماشای تلویزیون را به شدت می کاهد.

اما از سوی دیگر،نبود زیرساختهای مناسب برای آموزش هوشمند دانش آموزان، عدم وحدت رویه مدارس دولتی، غیر انتفاعی و نیمه دولتی در ارتباط گیری با دانش آموزان و خانواده ها، چالش بسیار بزرگتری بوجود آورده است.

در حالی بسیاری از مدارس غیرانتفاعی تکالیف دانش آموزان را بر روی خروجی سایتهای خود قرار داده اند که امکان چاپ این تکالیف برای تمام خانواده ها ممکن نیست و باعث شده، بسیاری از خانواده ها هر روز برای پرینت تکالیف به مراکز دارای چاپگر مراجعه کنند.

اما برخی مدارس هم با به اشتراک گذاشتن نرم افزارهای آموزش از راه دور، چالش خانواده ها را دو چندان کرده اند. برخی از این نرم افزارها یا فیلتر هستند و یا بسیار کند کار می کنند و حتی بسیاری از فرهنگیان و خانواده ها قادر به استفاده از امکانات آنها نیستند.

جالب اینجاست برخی از این نرم افزارها از مبداء و نه از طرف ایران فیلتر شده اند و برای ایران و ایرانیان محدود شده است. حال اینجا با هزار مصیبت خانواده ها این اپها را نصب می کنند، اما گویی برخی فرهنگیان و والدین توانایی استفاده از آن را هم ندارند. اینجاست که دانش آموزان سرگرم بازی با گوشی ها و تبلت های هوشمند شده و اساساً هیچ نفعی از این وضعیت نمی برند.

برخی فرهنگیان تأکید کرده اند که به آنها توصیه شده از شبکه های اجتماعی از جمله واتس اپ و تلگرام برای برقراری ارتباط با دانش آموزان استفاده نکرده و از شبکه های بومی داخلی بهره ببرند. این مورد در حالی رخ می دهد که ظرفیت شبکه های اطلاع رسانی داخلی یا محدود، کُند و یا با خطا روبرو می شود و به شهادت بسیاری از کاربران، امکان استفاده از آنها، دست کم در شرایط فعلی و برای آموزش از راه دور وجود ندارد.

شرایط فعلی نه تنها وضعیت را به ضرر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان پیش می برد، بلکه خبرهایی در رسانه های اجتماعی منتشر شده بود حاکی از وخامت وضعیت اقتصادی برخی معلمان، کادر آموزشی و خدماتی مدارس که با تعطیلی نا بهنگام کلاسها، از درآمد و دریافت دستمزد ساقط شده اند و بنظر می رسد مسئولین آموزش و پرورش باید نیم نگاهی هم به شرایط حاد کادر آموزشی و خدماتی مدارس که از این محل متحمل ضرر شده اند بیاندازند.

اشک خانواده ها و پولی که از دست رفت

اما غم و غصه بسیاری از خانواده های دانش آموزان، تنها به کیفیت نازل پیشرفت تحصیلی دانش آموزان، حبس دانش آموزان در منزل و چالشهای روحی و روانی و اقتصادی آن، نداشتن چاپگر برای پرینت تکالیف، عدم توانایی استفاده از نرم افزارهای سلیقه ای آموزشی و ..ختم نمی شود، بلکه بسیاری از والدین توقع دارند کادر مدیریت و کارفرمای مدارس غیر انتفاعی بخشی از وجوه پرداخت شده به مدارس بابت تغذیه تا کلاسهای فوق برنامه را به خانواده ها مسترد کنند.

همانطور که قبلاً ذکر شد، در سال جاری تحصیلی بسیاری از روزهای عادی مدارس با تعطیلی مواجه شدند، اما بنظر می رسد غیر از خوشحالی دانش آموزان از این تعطیلات، کارفرمایان مدارس غیرانتفاعی هم از این محل سود ببرند.

از انجایی که هنگام ثبت نام دانش آموزان در مدارس غیرانتفاعی و نیمه دولتی، میلیون ها تومان بابت تغذیه، سرویس و کلاسهای فوق برنامه از خانواده طلب می شود، معلوم نیست تکلیف پول مردم در روزهایی که خبر از ارائه خدمات نیست، چه می شود؟

آیا دستورالعملی از سوی آموزش و پرورش برای شرایط اضطراری وجود دارد و یا در ذیل قرارداد خانواده ها با مدارس غیرانتفاعی و نیمه دولتی، چنین موضوعی شرح داده شده و والدین و کارفرما بر سر چنین چالشی تفاهم کرده اند یا خیر؟

آموزش و پرورش شاید در سالهای اخیر، به این شدت با چالش و آزمونهای جدی مواجه نشده و بنظر می رسد اکنون زمان آنست که خانواده ها، کادر آموزشی و فرهنگیان پاسخ خود را بسیار شفاف و روشن از متولیان آموزشی کشور دریافت کنند.

البته اگر مردم و افکار عمومی را قابل بدانند!