.svg)
انگشت‌هایی که گزگز می‌کند
پارسینه: بیماری یا سندرم تونل مچ، بیماری‌ای است که در اثر تحت فشار قرار گرفتن عصبی که از ناحیه مچ به کف دست می‌رود، ایجاد می‌شود.
این عصب که مدین نام دارد از داخل کانالی عبور می‌کند که مانند بند ساعت در ناحیه مچ قرار گرفته است و پس از گذشتن از مچ به انگشت شست، اشاره، انگشت میانی و نیمی از انگشت حلقه عصب می‌دهد.
ورم یا التهاب در محل مچ دست باعث فشردگی این عصب می‌شود و بیماری تونل کارپال را ایجاد می‌کند. این فشردگی می‌تواند به حس گزگز، ضعف و بی‌حسی در انگشتان دست منجر شود. این بیماری، سندرمی نسبتا شایع است و خانم‌ها را دو برابر بیشتر از آقایان درگیر می‌کند. بیشتر افراد درگیر، میانگین سنی ۵۴ سال را دارند. درد و بی‌حسی هنگام شب هم از علائم شایع آن است.
درد‌های شبانه عموما به‌خاطر خم بودن یا باز بودن طولانی‌مدت مچ دست در زیر سر یا بالشت فرد اتفاق می‌افتد. کار‌های معمول روزانه مثل رانندگی، نگه داشتن فنجان و تایپ کردن هم ممکن است درد را بدتر کند. درد و بی‌حسی گاهی اوقات با ماساژ دادن دست یا تکان دادن آن بهتر می‌شود. این بیماری از نظر شدت به سه درجه تقسیم‌بندی می‌شود.
خفیف: در این حالت، علائم گاهی ظاهر شده و گاهی احساس نمی‌شود و حس لامسه هم کاهش پیدا کرده است.
متوسط: علائم اغلب دیده شده و عضلات شست ضعیف شده‌اند.
شدید: علائم همیشه دیده می‌شود، حس کاهش یافته است و عضلات شست به نظر لاغرتر شده‌اند.
عوامل مستعد‌کننده: دیالیز، بارداری و استفاده از قرص‌های جلوگیری ممکن است فرد را مستعد این سندرم کند. دیابت، کم‌کاری تیروئید و مصرف الکل می‌تواند سبب تشدید علائم شود.
تشخیص دقیق در کلینیک درد با معاینه دقیق و در صورت نیاز انجام نوار عصب صورت می‌گیرد و درمان با راهکار‌های ساده‌ای همچون درمان دارویی و استفاده از مچ‌بند طبی انجام می‌شود. استفاده از لیزر‌های با قدرت بالا در کلینیک‌های درد روش درمانی مناسبی در موارد مقاوم است.
تزریق استرویید یا ازن راهکار درمانی موثر و بی‌خطری است که در افرادی که به درمان‌های اولیه پاسخ ندادند توصیه می‌شود. عمل جراحی در معدودی از بیماران که به هیچ درمانی پاسخ نداده‌اند یا شدت درگیری عصب زیاد است توصیه می‌شود.
ورم یا التهاب در محل مچ دست باعث فشردگی این عصب می‌شود و بیماری تونل کارپال را ایجاد می‌کند. این فشردگی می‌تواند به حس گزگز، ضعف و بی‌حسی در انگشتان دست منجر شود. این بیماری، سندرمی نسبتا شایع است و خانم‌ها را دو برابر بیشتر از آقایان درگیر می‌کند. بیشتر افراد درگیر، میانگین سنی ۵۴ سال را دارند. درد و بی‌حسی هنگام شب هم از علائم شایع آن است.
درد‌های شبانه عموما به‌خاطر خم بودن یا باز بودن طولانی‌مدت مچ دست در زیر سر یا بالشت فرد اتفاق می‌افتد. کار‌های معمول روزانه مثل رانندگی، نگه داشتن فنجان و تایپ کردن هم ممکن است درد را بدتر کند. درد و بی‌حسی گاهی اوقات با ماساژ دادن دست یا تکان دادن آن بهتر می‌شود. این بیماری از نظر شدت به سه درجه تقسیم‌بندی می‌شود.
خفیف: در این حالت، علائم گاهی ظاهر شده و گاهی احساس نمی‌شود و حس لامسه هم کاهش پیدا کرده است.
متوسط: علائم اغلب دیده شده و عضلات شست ضعیف شده‌اند.
شدید: علائم همیشه دیده می‌شود، حس کاهش یافته است و عضلات شست به نظر لاغرتر شده‌اند.
عوامل مستعد‌کننده: دیالیز، بارداری و استفاده از قرص‌های جلوگیری ممکن است فرد را مستعد این سندرم کند. دیابت، کم‌کاری تیروئید و مصرف الکل می‌تواند سبب تشدید علائم شود.
تشخیص دقیق در کلینیک درد با معاینه دقیق و در صورت نیاز انجام نوار عصب صورت می‌گیرد و درمان با راهکار‌های ساده‌ای همچون درمان دارویی و استفاده از مچ‌بند طبی انجام می‌شود. استفاده از لیزر‌های با قدرت بالا در کلینیک‌های درد روش درمانی مناسبی در موارد مقاوم است.
تزریق استرویید یا ازن راهکار درمانی موثر و بی‌خطری است که در افرادی که به درمان‌های اولیه پاسخ ندادند توصیه می‌شود. عمل جراحی در معدودی از بیماران که به هیچ درمانی پاسخ نداده‌اند یا شدت درگیری عصب زیاد است توصیه می‌شود.
منبع:
جام جم
ارسال نظر