زود انزالی رابطه زناشویی را از بین می‌برد؟

هرچند این اتفاق نادر است و نباید زوجین را نگران کند در صورتی که فرد یکی از شرایط زیر را داشته باشد ممکن است تشخیص زودانزالی داده شود:

همیشه در عرض یک دقیقه بعد از دخول انزال صورت می‌گیرد
قادر به تاخیر انداختن انزال در طول مقاربت نیست.
احساس ناراحتی و خستگی کرده و از رابطه جنسی اجتناب می‌کند

هردو عامل روانشناختی و بیولوژیکی می‌تواند در انزال زودرس نقش داشته باشد. اگرچه بسیاری از مردان از صحبت کردن درباره آن احساس خجالت می‌کنند، اما زودانزالی یک بیماری شایع و قابل درمان است. داروها، مشاوره و تکنیک‌های زیادی می‌تواند باعث تاخیر در انزال شده و به بهبود رابطه جنسی زوجین کمک کند.

علائم زودانزالی

علامت اصلی زودانزالی عدم توانایی در به تاخیر انداختن انزال و انزال در عرض یک دقیقه است. زودانزالی را می‌توان به چند دسته تقسیم کرد:

زودانزالی در طول عمر (زودانزالی اولیه): این نوع از زودانزالی در تمام مدت زندگی و از اولین رابطه جنسی وجود دارد.
زودانزالی ثانویه: انزال زودرس زمانی اتفاق می‌افتد که تجربه جنسی پیشین بدون مشکل انزال بوده باشد.
بسیاری از مردان احساس می‌کنند علائم انزال زودرس دارند، اما علائم آن معیار تشخیصی برای انزال زودرس را نشان نمی‌دهد. این افراد ممکن است انزال زودرس متغیر داشته باشند که شامل دوره‌های انزال سریع و همچنین دوره‌های انزال طبیعی است.

علت زودانزالی

علت دقیق انزال زودرس مشخص نیست. در حالی که پیشتر علل روانشناختی مطرح بود، اکنون متخصصان علل روانشناختی و بیولوژیک را مطرح می‌کنند.

دلایل روانشناختی

عوامل روانشناخی که ممکن است در انزال زودرس نقش داشته باشد عبارت است از:

تجربیات زودهنگام جنسی
سواستفاده جنسی
تصویر بد بدن
افسردگی
نگرانی از زودانزالی

از جمله عوامل دیگر میتوان به موارد زیر اشاره کرد:

اختلال نعوظ: مردانی که در طول مقاربت جنسی نگران رسیدن به نعوظ هستند ممکن است به عجله در انزال عادت کنند که تغییر آن دشوار است.

اضطراب: اضطراب بسیاری از مردان را مبتلا به انزال زودرس می‌کند.

تعدادی از عوامل بیولوژیکی که ممکن است در زودانزالی نقش داشته باشد عبارت است از:

سطح غیرطبیعی هورمون
سطح غیرطبیعی مواد شیمیایی مغز که به آن‌ها نوروترنسمیتر یا انتقال دهنده عصبی می‌گویند
التهاب و عفونت پروستات یا مجاری ادراری
صفات ارثی

تشخیص زودانزالی

پزشک درباره زندگی جنسی فرد و سابقه سلامت او سوال کرده و سپس معاینه فیزیکی انجام می‌دهد. اگر فرد هم مشکل زودانزالی داشته باشد و هم مشکل نعوظ پزشک آزمایش خون تجویز می‌کند تا میزان هورمون مردانه یا تستوسترون ارزیابی شود. در برخی موارد توصیه می‌شود فرد به متخصص ارولوژی یا یک متخصص روانپزشک مراجعه کند.

درمان زودانزالی

گزینه‌های درمانی رایج برای زودانزالی شامل تکنیک رفتاری، بی‌حسی موضعی، دارو و مشاوره است. به خاطر داشته باشید رفتاردرمانی در کنار دارو درمانی می‌تواند موثر باشد. تمرین کف لگن از جمله دیگر موارد توصیه شده توسط پزشک است. عضلات ضعیف کف لگن توانایی تاخیر در انزال را مختل می‌کنند به همین دلیل تمرینات کگل می‌تواند به تقویت این عضلات کمک کند.

عضله مناسب را انتخاب کنید. برای تشخیص عضلات کف لگن، می‌توانید در میانه ادرارتان آن را متوقف کنید و مانع از عبور ادرار شوید. این کار باعث تشخیص عضله مورد نظر و تمرین آن می‌شود. بعد از شناسایی عضله می‌تواند این کار را هر زمان انجام دهید. عضلات کف لگن را محکم کنید و انقباض را به مدت ۳ ثانیه نگهدارید و بعد سه ثانیه استراحت کنید. چند بار پشت سر هم این کار را امتحان کنید. وقتی عضلات قوی‌تر می‌شود سعی کنید تمرینات کگل را هنگام نشستن، ایستادن یا راه رفتن هم انجام دهید. از نگهداشتن نفس خودداری کنید و در طول تمرینات آزادانه نفس بکشید. ۳ بار در روز این تمرین را تکرار کنید.

استفاده از کاندوم نیز میتواند حساسیت ناحیه تناسلی را کاهش دهد و موجب تاخیر در انزال شود. برخی کاندوم‌ها حاوی مواد بی‌حس کننده مانند بنزوکائین یا لیدوکائین هستند که نعوظ را به تاخیر می‌اندازد.

درمان دارویی زودانزالی

کرم‌ها و اسپری‌های بی‌حسی گاهی اوقات در درمان انزال زودرس استفاده می‌شود. این محصولات ۱۰ تا ۱۵ دقیقه قبل از رابطه جنسی در آلت تناسلی مردانه استفاده می‌شود تا انزال به تاخیر بیفتد. البته اگرچه دارو‌های بی‌حسی موضعی موثر هستند، اما عوارض جانبی بالقوه‌ای دارند که از جمله آن به کاهش لذت جنسی میتوان اشاره کرد. برخی دارو‌های ضدافسردگی و مهارکننده‌های فسفودی استراز می‌توانند برای درمان زودانزالی استفاده شوند.

منبع:نی نی سایت