غفلت کنیم، نفت بلا می‌شود/کشور را باید با پول مالیات اداره کرد نه پول نفت

جمشید پژویان در گفتگو با «پارسینه» ضمن طرح اظهارات بالا ادامه داد: مشکل این است، به جای اینکه دنبال این باشیم تا امور را از طریق درآمد‌های مالیاتی اداره کنیم، اصرار داریم تا همچنان چشم به بازار نفت داشته باشیم. آنهم در شرایطی که بودجه ما، بودجه‌ای نسبتا بزرگ و وسیع است.

همچنین این را هم باید در نظر داشت، درآمد‌هایی که از طریق مالیات تامین شود به دلیل ابزار‌های اقتصادی توسط دولت قابل کنترل است. اما درآمد‌های نفتی، هم به دلیل تحریم هم به دلیل اینکه قیمت نفت از طریق بازار جهانی تعیین می‌شود، تحت تاثیر کنش‌های سیاسی قرار می‌گیرد که خب! معلوم است در چنین حالتی برنامه‌‍ریزی اقتصادی ما لطمه می‌بیند.

رئیس سابق شورای رقابت در ادامه با اشاره به تبعات خام فروشی گفت: ببینید! ما در حال حاضر پتروشیمی، قیر و ... تولید می‌کنیم و نهاده اصلی خیلی از صادرات‌مان هم نفت است، پس به‌هیچ‌وجه نفت چیز بدی نیست و همانطور که کشور‌های آمریکا، نروژ، انگلیس و ... با درآمد‌های نفتی توسعه در اقتصاد را تجربه کرده‌اند، ما هم می‌توانیم شرایط را به گونه‌ای مدیریت کنیم که مشکلات بودجه و اقتصادمان به کمترین حالت خود برسد. در واقع تا زمانی که صادرات و قیمت‌گذاری در حیطه اختیارات ما نباشد، روال بر همین منوال خواهد بود.

استاد اقتصاد دانشگاه علامه‌طباطبایی افزود: به دلیل نوع نگاه نظام سیاسی ایران، کشور ما تقابلی همیشگی با نظام بین‌الملل دارد.
به‌طوریکه در این ۴۰ سال و چند ماه گذشته تجربه جنگی فرسایشی با عراق و بعد از آن دوران تحریم و همچنین رویارویی‌های جدی‌ای که با آمریکا تجربه کردیم. دقیقا به همین دلیل برای فروش دست به دامان قاچاقچی‌های نفت می‌شویم که این روند به خودی خود هزینه‌هایی گزاف را به اقتصاد تحمیل می‌کند. اما چاره‌ای جز فروش نفت نداریم. به همین دلیل سیاست‌گذاران اقتصادی باید با بررسی دقیق شرایط، فرصت‌ها و تهدید‌ها امور مربوط به نفت را به گونه‌ای اداره کنند که تبعات منفی را کمرنگ کنند.

جمشید پژویان در صحبت‌هایش گفت: کشور ما به دلیل موقعیت جغرافیایی‌اش هم فرصت و هم تهدید‌های بزرگی را پیش روی خود می‌بیند و بر همین اساس لارم است تصمیم گیران اصلی به منافع‌ملی حساسیت بالایی داشته باشند از همه مهمتر اینکه سلامت نفس داشته باشند.

وی افزود:با وجود مانع‌های متعددی که در مسیر فضای اقتصادی ایران مشاهده می‌شود، باید اذعان داشت پتانسیل‌های موجود به قدری هستند که با بهره‌گیری مطلوب از آن‌ها بتوانیم گلیم اقتصاد را از آب بیرون بکشیم. فقط کافی است، قانون‌گرایی و فسادگریزی و همچنین سپردن به امور به چهره‌های شایسته مدنظر قرار بگیرد تا بسیاری از مشکلاتی که از پیشرفت جلوگیری می‌کنند را حل و فصل کنیم. در پایان تاکید دارم، اینکه یک کشور نفت‌خیز باشد موهبتی بزرگ است، اما اگر در استفاده از نفت اهمال کنیم، نفت که طلا است، بلا خواهد شد.