شمال و جنوب میدان انقلاب را نه به لحاظ هویتی بلکه با یک عنوان پیوند دادند

محمد جواد حق شناس رئیس کمیسیون فرهنگی اجتماعی شورای اسلامی شهر تهران عصر روز گذشته در جلسه مشترکی با اعضای کمیسیون معماری و شهرسازی که به بررسی دو موضع ساماندهی خیابان کارگر و لایحه بهره برداری از ظرفیت های فرهنگی، اجتماعی، هنری و ورزشی بوستانهای بزرگ مقیاس اختصاص داشت گفت: در مورد گذر اصلی شهری صحبت می کنیم که نزدیک به ۵ قرن است از تولد آن می گذرد و حدود ۲قرن نیز مرکز سیاسی و پایتخت کشور بوده است، خیابان کارگر از میدان راه آهن تا انقلاب هویت تاریخی جدی دارد. خیابان کارگر، از قضا در ابتدای انقلاب نام کارگر را برخودش گرفت.

حق شناس ادامه داد: این خیابان با این هویت تاریخی،در قبل انقلاب دو نام متفاوت داشت. در آن دوران حدفاصل راه آهن تا میدان انقلاب را ۳۰متری گفته می شد و بعد از آن به نام ۶ بهمن که یادآور انقلاب شاه و مردم بود نامگذاری شد اما همه همان سی متری می نامیدند. حد فاصل میدان انقلاب به سمت شمال خیابان نیز امیرآباد شناخته شده بود.

حق شناس افزود: جالب است که بعد از نام گذاری کارگر مردم همچنان حدفاصل میدان انقلاب به سمت پایین را کارگر می گویند، هرچند که انقلاب به بالا را انقلاب نام نهاده اند اما بدلیل عدم پذیرش مردم همچنان امیرآباد شمالی گفته می شود، زیرا از بافت خیابان انقلاب به پایین یک هویت دارد که دروه حصار ناصری بر میگردد و حدفاصل شمال میدان نیز که دوره جدید و با براداشتن حصار ناصری ساخته شده است. این است که باید به بخش هویتی نامگذاری توجه شود.

رئیس کمیسیون فرهنگی اجتماعی در ادامه گفت: از انقلاب به بالا به نام امیرآباد خوانده می شود زیرا نمادهای خودش را دارد و مهمترین نماد دانشگاه تهران است و ادامه آن تخریب بافت پادگانی است که در آنجا وجود داشت و امروز پارک لاله شده است. در ادامه نیز بحث خوابگاههای دانشگاه تهران نیز وجود دارد.

حق شناس ادامه داد: ایراد اصلی به بحث بزرگراه جلال آل احمد این است که این خیابان دو تیکه دارد .از راه آهن تا میدان انقلاب جنوبی از میدان انقلاب تا جلال آل احمد که به نوعی به پهلوی اول و پهلوی دوم مربوط می شود و نمادهای خودش را دارد .بافت فرهنگی آموزشی و هنری آن است که در اختیار منطقه ۶ میباشد.

رییس کمیسیون فرهنگی و اجتماعی شورا در ادامه خاطر نشان ساخت: یکی از بزرگترین اشتباهاتی که در دوره های پیشین رخ داده نامگذاری خیابان هایی است که هیچ نسبتی با آن خیابان ندارد. به عنوان مثال میدانی را به نام رازی گذاشته اند که هیچ نسبتی با رازی ندارد و یک مجسمه غریبه نیز در آنجا گذاشته اند. در حالیکه ما چند هزار سال شهری بنام ری داریم میدان اصلی رازی باید در ری باشد و مجسمه نیز در آنجا قرار بگیرد.

حق شناس افزود: امیدواریم که سازمان زیباسازی با هدف حفظ و هویت فرهنگی شهر تهران این کار را در دستور خود قرار دهد. در مورد میدان اعدام نیز به همین صورت باید تدبیری برای هویت دادن به این میدان صورت گیرد.

شهر اگر بخواهد نماد و هویتی داشته باشد باید درست نامگذاری شود

رئیس کمیسیون فرهنگی اجتماعی شورای اسلامی شهر در خاتمه افزود:ما در دنیا اگر ده شاعر بنام داریم نام حافظ،سعدی،مولوی،فردوسی می درخشد. آیا بدرستی نام این شاعران در خیابانهای تهران گذاشته شده است.

وی ادامه داد: ما خیابان فردوسی را با ارز و دلار می شناسیم. بدترین رفتار را با بزرگانمان در شهر داشته ایم که هرکدام از آنها نمادهای ملی و هویتی و منادی صلح در جهان هستند. در جایی که پایتخت جهان اسلام،پایتخت ایران و پایتخت زبان فارسی دنیا است.