کشور بی آب است یا مدیران بی‌کفایت؟

تحریریه پارسینه _ آذرجزایری: واکاوی بی آبی در کشور تا جایی پیش رفته که نظرات کارشناسی به دو بخش مختلف تقسیم شده از نبود مدیریت لازم و مشکلات امروزی ناشی از آن گرفته تا خشکسالی که مقصر اصلی بی آبیهای کشور در ۴۴ سال گذشته عنوان می‌شود اما به هرحال با گذر از تمام این نظرات کارشناسی یک چیز کاملا مشخص است راهی که امروز ایران می رود در خوشبینانه ترین حالت ۵۰ سال آینده ایران را به کویر بدل خواهد کرد.

اما دراین بین هنوزهم مسوولان دولتی و البته کارشناسان بر طبل مشکلاتی می‌کوبند که قطعا واکاوی آنان دردی از کشور دوا نمی‌کند. اگر از بی آبی شهرهای مختلف مناطق کویری و حتی شهرهای بزرگی چون اصفهان بگذریم قطعا از ناکارآمدی مدیران در مدیریت آبهای مرزی نمی‌توان گذشت. مدیریت آبهایی که در سایه سیاست کمی دشواراست.

در حال حاضر یکی از بزرگترین مشکلات دولت یازدهم نبود منابع مالی برای مدیریت مناسب آبهای مرزی است. آبهایی که وجود هر قطره اش برای کشور یک ضرورت است.

آنهم در شرایطی که هفته گذشته در نشست مطبوعاتی معاون برنامه ریزی و امور اقتصادی وزیر نیرو کاهش بارش های کشور تا ۵۹ درصد نسبت به مدت مشابه سال گذشته و در پی آن بروز بحران آب گوشزد شد.

اما اگر به همین بخش نیز تنها نگاه شود. قطعا صرفه جویی مصرف دخلی به مردم نخواهد داشت. چراکه بیش از ۹۰ درصد منابع آبی کشور در بخش کشاورزی صرف می‌شود که قطعا مصرف بالای این بخش را باید در نبود مدیریت مناسب در بخش کشاورزی جستجو کرد.

ناهماهنگی دو وزارتخانه نیرو و جهاد کشاورزی در این بخش کاملا محسوس است.

در صورتی که می‌توان با در نظر گرفتن یک ضرب الاجل جدی با استفاده از روش های نوین کشاورزی چون آبیاری قطره ای بر این مشکل فائق آیند اما گویی عزمی راسخ دراین بین نیست.

وزارت جهاد کشاورزی برخی از مشکلات را بر گردن وزارت نیرو می اندازد و وزارت نیرو برخی از مشکلات را در گرو وظایف وزارت جهاد کشاورزی می داند که قطعا نتیجه آن جزء پیش روی بحران آبی و خشکسالی در کشور نخواهد بود. چه بسا که تا کنون نیز این امر محقق شده است.

با استناد به اظهارات عیسی کلانتری وزیر کشاورزی دولت هاشمی رفسنجانی و دبیرکل خانه کشاورز ایران تنها تا ۱۲ سال دیگر آب برای کشاورزی دارد در حالیکه مسوولان دولتی بر خودکفایی در تولید گندم بر خود می بالند. این ناهماهنگیها گویی ایران را چند قدم به خشکسالی و کویر شدن نزدیک می‌کند.

ازسویی دیگر برداشت های بی رویه از آبهای زیرزمینی است که بحران آن بسیار جدی است. در زمان دولت احمدی نژاد عیسی کلانتری بار دیگر تاکید کرد اگر تا چهارسال آینده بودجه جدی به زنده کردن آبهای زیرزمینی اختصاص داده نشود دیگر کاری از مان برای رساندن سطح این ابها به شرایط منطقی و حفظ دشت ها بر نمی آید از آنزمان تا کنون شش سال می گذرد و دراین بین اندک منابع مالی به اندک سفره های زیرزمینی تخصیص یافت و دراین بین تنها نتیجه برداشت های بی رویه از این آبها بود. نتیجه ان نیز افزایش بی رویه دشت های ممنوعه‌ای است که این روزها بسیار خبرساز شده است.

بنابراین به نظر می‌رسد در شرایط فعلی عزم راسخی برای حل بحران آبی در کشور وجود ندارد و تنها هر وزارتخانه در تلاش است تا به هر نحوی مدیریت‌شان زیرسوال نرود و تنها پاسخی که برای بی آبی کشور دارند خشکسالی است که اگر نبود قطعا کار مسوولان را برای مبرا کردن خودشان از بی کفایتی را کمی دشوار می‌کرد!