چرا مخالفان جنگ را به «دمشق» کشاندند؟

با شکست طرح صلح کوفی عنان و ادامه درگیری‌ها، مخالفان مسلح بشار الاسد تصمیم گرفته‌اند با انجام عملیاتی با عنوان «آتشفشان» در دمشق، پایتخت سوریه، به زعم خود کار بشار الاسد را یکسره کنند.

به گزارش پارسینه ، این عملیات که از دو روز پیش آغاز شد با درگیری‌های شدید در برخی محلات پایتخت شروع و به بمب گذاری مهیب امروز در وزارت دفاع سوریه و کشته شدن وزیر دفاع و رئیس سازمان اطلاعات ارتش سوریه ادامه یافت.

این در حالی است که تلاشهای بین المللی برای مهار بحران سوریه عملا در محاق قرار گرفته است، طرح صلح کوفی عنان عملا روی کاغذ باقی مانده است و تلاش برای صدور قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل هم با وتوی روسیه عملا نتوانسته است تغییری از بیرون را برای سوریه رقم بزند.

در این شرایط است که مخالفان دولت سوریه تصمیم گرفته‌اند در یک قمار بزرگ نظامی-سیاسی عملیات «آتشفشان» را آغاز کنند.

سئوالی که شاید در این وضعیت مطرح شود این است که چرا مخالفان مسلح که تا پیش از در شهرهایی چون حمص و درعا و ادلب و مناطق شمالی و شمال غربی سوریه موضع داشتند، به این موضع رسیده‌اند که باید متوجه پایتخت سوریه شوند؟

این سؤال را می‌توان چنین پاسخ داد:

۱. مزیت نسبی نیروهای دولتی، استفاده از سلاح سنگین و نیروی هوایی در نبرد با مخالفان بوده است، با حضور مخالفان در پایتخت، عملا این مزیت نسبی برای نیروهای دولتی از بین می‌رود، چون در دمشق، بمباران سنگین و گسترده عملا به زیان نیروهای بشار الاسد است، هزینه انسانی-سیاسی-رسانه‌ای زیادی متوجه بشار الاسد خواهد شد، ضمن اینکه به دلیل متغیر بودن مواضع مخالفان، بمباران نتیجه دقیق و سودمندی را هم در پی نخواهد داشت.

۲. با حضور مخالفان در پایتخت و پخش شدن آنان در نقاط مختلف دمشق، عملا تلفات آنان نیز کمتر از وضعی خواهد بود که فقط در شهرهای مذکور موضع گرفته بودند و در معرض حملات شدید ارتش قرار داشتند.

۳. کوچک‌ترین درگیری، آتش و دود و تیراندازی در پایتخت سوریه طبعا آگراندیسمان رسانه‌ای می‌شود و ثبات حکومت بشار با چالش جدی مواجه می‌شود، ضمن اینکه با پخش تصاویر درگیری‌های دمشق، تصویر رسانه‌ای از سوریه را به سود مخالفان تغییر می‌دهد و حتی ممکن است بر مواضع متحدان سوریه از جمله روسیه تاثیر مستقیمی بگذارد، به بیان ساده درگیری‌ها در قلب دمشق، جدیت و عمق و وخامت بحران سوریه را به تمام دنیا نشان می‌دهد.


اکنون مخالفان مسلح دولت سوریه دوسال است که صورت خیابانی و چریکی با دولت می‌جنگند، آن‌ها برای جنگ طولانی مدت شهری آمادگی دارند و این مزیت نسبی نظامی آنان در مواجهه با ارتش کلاسیک سوریه است، نیروهای دولتی هم در شرایط زیر با بسیج همه جانبه نیروهای نظامی و پخش آنان در نقاط مختلف دمشق به مقابله با مخالفان روی آورده‌اند.

آنچه سرنوشت جنگ دمشق را رقم خواهد زد، میزان آمادگی، توان و مقاومت ارتش سوریه در جنگ شهری شدید از یک سو و از سوی دیگر میزان بهره‌مندی مخالفان مسلح از سلاح‌های نیمه سنگین برای تصرف دمشق در نبرد خواهد بود.

به گزارش پارسینه، بی‌گمان جنگ دمشق در حالی که هیچ زمینه‌ای هم برای میانجی‌گری بین‌المللی و آتش‌بس میان طرفین وجود ندارد، فقط یک برنده خواهد داشت: دولت یا مخالفان، جنگی که قطعا خونبار‌ترین مقطع بحران دو ساله سوریه خواهد بود و قطعا پایانی بر آن.

اگر بشار الاسد بتواند از جنگ دمشق، برنده بیرون بیاید، بی‌شک حکومت وی ثبات دوباره‌ای خواهد یافت، کشورهای عربی، غرب و ترکیه و جامعه جهانی مجبور خواهند شد روابطشان با سوریه را ترمیم کنند و خیال اسد تا مدت‌ها از تکرار بحران راحت خواهد بود.

اما چنانچه مخالفان مسلح بتوانند کار بشار را یکسره کنند، تنها حکومت باقی مانده از سوسیالیست‌های پان عرب خاورمیانه از صفحه روزگار محو می‌شود، ژئوپلیتک خاورمیانه با یک تحول اساسی مواجه خواهد شد، یک متحد برای غرب و یک دشمن بزرگ برای روسیه و ایران در منطقه متولد خواهد شد.