دانشجویان مدرسه عالی شهید مطهری شمع سیاه روشن کرده اند!

به گزارش پارسینه، پس از اعلام خبر تغییر نام «مدرسه عالی شهید مطهری» به «دانشگاه شهید مطهری» که با عنوان سوال برانگیز «ارتقاء» از آن یاد شده بود دانشجویان مدرسه عالی در اعتراض به این اقدام اعتراض و در ورودی ساختمان آموزش شمع سیاه روشن کردند. از نظر دانشجویان مدرسه عالی، این تصمیم شورای عالی انقلاب فرهنگی، که به پیشنهاد تولیت(آیت الله امامی کاشانی) مصوب شده است، در حکم تغییر ماهیت مدرسه عالی است و در تناقض با سیاستی است که از ابتدای تعریف این نهاد آموزش عالی منظور نظر بوده است.

از صبح روز چهارشنبه و بعد از منتشر شدن این خبر نظم معمول در مدرسه عالی بهم خورده و دانشجویان به تدریج تجمع در اطراف آموزش و در حیاط مدرسه عالی تجمع کردند. اعلان های برگزاری تریبون آزاد در ساعت 12:30 در اعتراض به عملکرد تولیت در تبدیل هویت مدرسه عالی به دانشگاه نیز در محیط مدرسه منتشر می شود. دانشجویان با نادرست دانستن این تصمیم و اعلام شعارها و دست نوشته هایی مانند «تا آخر طلبه ـ دانشجو باقی خواهیم ماند»، «از کدام ارتقاء صحبت می کنید؟»، «پزهای روشنفکرانه را نمی خواهیم» و ... در تریبون آزاد حاضر شده و بر حفظ هویت شان تأکید کرده اند. تقریبا تمام دانشجویان حاضر در مدرسه از مقطع کارشناسی و کارشناسی ارشد در این تریبون آزاد حاضر بوده اند و به این اقدام اعتراض داشته اند.

دانشجویان مدرسه عالی شهید مطهری می گویند نمونه دانشگاهی که قرار است پس از این به نام «دانشگاه شهید مطهری» شکل بگیرد در کشور وجود دارد اما نمونه هایی که بتوان آنها را با مدرسه عالی شهید مطهری مقایسه کرد بسیار نادر و اندک هستند. کسانی که در تریبون آزاد فرصت صحبت پیدا کردند با اشاره به تاریخچه مدرسه عالی این تغییر هویت را از اساس با هدف از ساخت و برنامه ریزی آن در تناقض دانستند.

با گسترده شدن اعتراض دانشجویان، آیت الله امامی کاشانی خود شخصا در جمع دانشجویان حاضر شده و سعی می کند تا به اعتراضات و ابهام هایی که با پخش یکباره و گسترده این خبر در رسانه ها ایجاد شده است پاسخ بدهد.

آیت الله امامی کاشانی در پاسخ به چرایی این اقدام و ارسال چنین پیشنهادی که در مدت بسیار کوتاهی رسیدگی و تصویب شده است سه توجیه را عنوان کردند که به نظر دانشجویان هیچ کدام موجه و مقبول نبوده است. اولین دلیل این بوده است که «عنوان دانشگاه جاذبه اش بیشتر از مدرسه است و افراد بیشتری مایل به تحصیل در مدرسه خواهند بود» که به نظر دانشجویان این موضوع به طور کلی فاقد اهمیت است چرا که مدرسه عالی به خودی خود حیثیت شناخته شده ای دارد و در صورت پذیرفتن آن باید عنوان همه دانشگاه ـ حوزه ها یا همه مدارس علمیه را به دانشگاه تبدیل کرد تا بلکه جاذبه بیشتری داشته باشد! پاسخ دوم ایشان این بوده است که «مدرک دکترای مدرسه عالی در خارج از کشور اعتبار چندانی ندارد» اما این دلیل هم برای دانشجویان مقبول نبوده است چون اولا سابقه پذیرش مدرک فارغ التحصیلان مدرسه حتی در کشورهای اروپائی هم وجود دارد و ثانیا در صورت صحت آن می توان آن را به طرق دیگری حل کرد و لازم نیست این کار ضرورتا با تغییر هویت مدرسه عالی انجام شود.

پاسخ سوم آیت الله امامی کاشانی در توجیه پیشنهاد تغییر نام مدرسه این بوده است که «ما در صدد توسعه آموزشی مدرسه هستیم و این با عنوان مدرسه عالی امکانپذیر نیست» اما دانشجویان معتقدند مدرسه عالی در همین وضعیت خود به خوبی اداره نمی شود و اشکالات و انتقادات مدیریتی زیادی به آن وارد است و نمی توان قبول کرد که با تغییر نام و هویت مدرسه عالی معایب و نواقص موجود مرتفع شوند. و در ثانی اگر دغدغه‌ي تأسیس دانشگاه و توسعه دانشگاهی دارند مي‌توانند در جاي ديگري چنين کاری كنند. مي‌توانند بروند و جاي ديگري را ارتقاء بدهند و بر آنجا ریاست کنند و دغدغه‌هاي‌شان را در جایی مستقل از هویت مستقل و مستقر مدرسه عالی شهید مطهری پیگیری کنند و لازم نیست دغدغه هایشان را به مدرسه عالی تحمیل کنند و آن را به میل خودشان تغییر بدهند.


به گزارش پارسینه، در حین برگزاری تریبون آزاد معاونت پژوهشی مدرسه عالی (دکتر نقیبی) نیز خود را سراسیمه به محل تجمع دانشجویان رساند تا بلکه بتواند پاسخگوی سوالات دانشجویان باشد اما هیچ یک از پاسخ های ارائه شده و توجیهات دکتر نقیبی نیز مورد قبول نیافتاد و اعتراض دانشجویان به حالت سابق خود باقی ماند. دکتر نقیبی در سخنان خود که از نظر برخی دانشجویان توهین آمیز بود و مرتب با صدای اعتراض آنها قطع می شد به صراحت تحصیل در حوزه و طلبگی را به معنویت و زی طلبگی تقلیل داد و عنوان کرد که: «طلبه گی به اسم نیست و شما باید نماز شب و قرآن بخوانید و زی طلبگی را رعایت کنید تا طلبه واقعی باشید» اما دانشجویان این توجیه را به شدت سست و انحرافی می دانند و معتقدند به عنوان مثال دانشجویان دانشگاه شریف هم می توانند زی معنوی و طلبگی داشته باشند اما این موضوعات هیچ ارتباطی به تحصیلات و هویت حوزوی ندارد. دکتر نقیبی همچنین برخی از دانشجویان معترض را صراحتا به بیسوادی و تحجر متهم کرد و آنها را بیسوادانی دانست که حتی نمی دانند «دانشگاه مدرن» چیست؟

گفتنی است معاونت امور طلاب مدرسه حجة الاسلام دکتر بهرامی از اساتید مدرسه عالی و عضو مجلس خبرگان رهبری به محض ورود به مدرسه از این خبر مطلع شده و بدون درنگ مخالفت خود را با این تصمیم اعلام کرده است. دکتر بهرامی در میان دانشجویان اعلام کرده است که در صورت صحت خبر از مسئولیت هایش در مدرسه عالی استعفا خواهد داد!

از این نوع واکنش ها نشان می دهد که پیشنهاد تغییر نام مدرسه عالی به دانشگاه حتی بدون مشورت با اعضای «شورای امور طلاب مدرسه» و بدون هیچ نوع اطلاع رسانی به دانشجویان مدرسه عالی انجام شده و این اقدام بیش از هر چیز به یک تصمیم گیری شخصی و سلیقه ای شباهت دارد. نامه پیشنهادی از طرف تولیت به شورای عالی انقلاب فرهنگی حاكي از اين است كه اين دستور به شيوه‌ي خاصي در دستوركار قرار گرفته و با سرعت رسیدگی شده است. در انتهای این نامه آمده است که مکان فعلی مسجد و مدرسه عالی به عنوان «مدرسه عالی» باقی خواهند ماند و این به آن معنی است که مکان فعلی مدرسه به شکل حوزوی اداره خواهد شد و دانشگاه شهید مطهری از آن جدا شده و با برنامه و مدیریت تازه ای فعالیت خواهد کرد.

دانشجویان معترض قصد دارند اعتراض خود را به هر طریق ممکن به گوش شورای عالی انقلاب فرهنگی، مقام ریاست جمهوری برسانند تا به هر نحو ممکن از اجرایی شدن این مصوبه ممانعت به عمل آورند. بعضی از دانشجویان ضعف نظارت بر مدرسه عالی را مهمترین علت این جهت گیری به سمت دانشگاهی شدن آن می دانند و معتقدند اگر نظارت مستمری بر امور مدرسه وجود می داشت چنین پسرفت و عقب گرد یکباره ای هم اتفاق نمی افتاد.

دلایل اعتراض دانشجویان چیست؟

دانشجویان شرکت کننده در تریبون روز چهارشنبه در مورد دلایل اعتراضشان می دانند که آنها از ابتدا در مدرسه عالی شهید مطهری پذیرفته شده اند و نه در دانشگاه شهید مطهری! بسیاری از آنها می توانسته اند در بهترین دانشگاه های کشور تحصیل کنند اما تنها به دلیل «ماهیت خاص و تلفیقی» و به خاطر ماهیت و «کارویژه» های مدرسه عالی حاضر شده اند عطای آن دانشگاه ها را به لقایش ببخشند و در فرم پذیرش، مدرسه عالی را انتخاب کنند! گفتنی است در سابقه این دانشگاه دانشجویانی وجود دارند که پس از مدتی تحصیل در دانشگاه های تهران، شهید بهشتی، علامه و حتی امیرکبیر از ادامه تحصیل انصراف داده و در مدرسه عالی شهید مطهری مشغول به تحصیل شده اند.

این دانشجویان، مدرسه عالی شهید مطهری را مظهر وحدت حوزه و دانشگاه می دانند و معتقدند کسانی که این پیشنهاد را تنظیم و آن را به شورای عالی انقلاب فرهنگی ارائه کرده اند تصمیم را از پیش خودشان گرفته اند و اعضای شورای عالی نیز بدون توجه به معنا و عواقب این تصمیم، آن را مصوب کرده اند. دانشجویان می گویند از نیت خیر اعضای شورای عالی مطلع هستند اما علت این نوع تصمیم گیری را هم عدم اطلاع و اشراف کافی بر ماهیت مدرسه عالی و بی توجهی به حفظ هویت آن می دانند و معتقدند این نوع تصمیم گیری علاوه بر اینکه سلیقه ای و شخصی است به نوعی «تفکیک حوزه و دانشگاه» به حساب می آید، و نتیجه آن از بین رفتن ثمرات به دست آمده از انقلاب اسلامی است.
از منظر قاطبه «دانشجو_طلبه» هاي مدرسه عالي شهيد مطهري شنیدن این خبر که در آن واژه «ارتقاء» مدرسه عالی به دانشگاه یاد شده بود نه تنها مايه خوشحالي و افتخار نيست، بلکه به منزله تحقير و توهيني بزرگ به آنها و مهم ‏تر از ايشان يک دهن‏کجي بي‏ادبانه به يکي از مهم‏ترين آرمان‏هاي اصلي انقلاب اسلامي است که مورد تأکيد و عنايت ويژه امام راحل و مقام معظم رهبري بوده است. آنها می گویند هر چند این توجیه آئین نامه ای داشته باشد اما باز هم استفاده از لفظ ارتقاء برای موجودیت مدرسه عالی و موقعیت و مرتبه علمی آن را توهین آمیز می دانند. برخی دانشجویان می گویند فارغ التحصیلان دوره کارشناسی مدرسه عالی که در دوره های کارشناسی ارشد دانشگاه های دیگر پذیرفته می شوند مجبورند تقریبا همان درسهایی را که در مدرسه خوانده اند تکرار می کنند، حال چطور می توان قبول کرد که از این تغییر با لفظ «ارتقاء» یاد شود؟

دانشجویان در مورد وضعیت فعلی فارغ التحصیلان مدرسه عالی که مورد تأیید وزارت علوم و حوزه علمیه قم است می گویند: در مقاطع کارشناسي، کارشناسي ارشد و دکتري مدرک معتبر وزارت علوم به دانش‏آموختگان مدرسه اعطاء مي‏شد و وزارت علوم اين مدرسه عالي را به عنوان يکي از مراکز آموزش عالي کشور مي‏شناسد و از سوي ديگر به دليل محتواي حوزوي دروس، حوزه علميه قم با تطبيق واحدهاي آموزشي مدرسه عالي با دروس متداول حوزه، فارغ‏التحصيلان مقطع کارشناسي مدرسه عالي را به عنوان طلبه پايه 7 و فارغ التحصيلان کارشناسي ارشد را به عنوان طلبه پايه 10 پذيرش مي کند اما با این تغییر هویت مدرسه عالی به طور کلی دستخوش تغییر می شود و حداقل حوزه علمیه دیگر اعتباری برای فارغ التحصیلان «دانشگاه شهید مطهری» قائل نخواهند شد.

دانشجویانی که هویت مدرسه خود و آرمان آن را ارزشمند می دانند می گویند: ايده شهيد مطهري از ابتدا تبديل مدرسه عالي سپهسالار به مکاني براي عينيّت‏ بخشي به الگوسازي براي وحدت حوزه و دانشگاه و تلاش برای رسیدن به اين افق مهم فرهنگي بود. مقام معظم رهبری هم در یکی از سخنرانی هایشان صراحتاً تأکيد فرموده اند که مدرسه عالي شهيد مطهري دانشگاه نيست و البته حوزه هم نيست؛ بلکه محلي براي تربيت «تراز خاصي از روحانيان» است که نه در حوزه به مفهوم متعارف آن پرورش داده مي‏شود و نه از دانشگاه به مفهوم متداول آن حاصل مي‏شود.

آنها اضافه می کنند: دعواي ما بر سر اسم و عنوان و لفظ نيست؛ مصبّ بحث و محل نزاع اينجاست که دانشگاه بما هُوَ دانشگاه نتوانسته و نمي‏تواند «منادي وحدت حوزه و دانشگاه» باشد همچنان‏که «حوزه» بما هُوَ حوزه نتوانسته و نمي‏تواند و خلاصه استدلال «دانشجو_طلبه‏»هاي مدرسه عالي شهيد مطهري در مخالفت با اين مصوّبه همين است. يعني دعوا بر سر تغيير لفظ نيست! دعوا بر سر تغيير لفظي است که به روشني و در آينده‏اي نه چندان دور، هويّت و ماهيّت بيّن‏ مدرسه عالي را نيست ‏ ونابود مي‏کند و از مدرسه عالي شهيد مطهري، فقط «خاطره» ای بر جاي مي‏گذارد. بر اين اساس روشن است که تبديل مدرسه عالي به دانشگاه را نمي‏توان «ارتقاء» خواند؛ بلکه بايد اين اتفاق ناميمون را مُهري بر سند «اضمحلال» مدرسه عالي ناميد.

دانشجویانی که موضع اعتراضی تندتری دارند می گویند: آقايان پيش‌نهاد دهنده‌ي چنين اتفاق نامباركي، اگر دغدغه‌ي دانش‌گاه زدن دارند، مي‌توانند بروند و در جاي ديگري چنين کاری كنند. مي‌توانند جاي ديگري را ارتقاء بدهند و بر آنجا ریاست کنند و دغدغه‌هاي‌شان را در جایی مستقل از هویت مستقر مدرسه عالی شهید مطهری پیگیری کنند. بنابراین شورای عالی انقلاب فرهنگی هم می تواند به جاي به قهقرا کشاندن مدرسه عالي شهيد مطهري، مجوّز تأسيس يک دانشگاه غيرانتفاعي را (تحت هر اسم و عنوانی که باشد) به اين آقايان خسته از طلبگي و بي‏اعتقاد به آرمان وحدت حوزه و دانشگاه بدهد تا با اين عمل خير، هم ايشان را خوشحال کرده باشند و هم با کم کردن زحمت اين آقايان از مدرسه عالي امکان رشد و نوزايي آن را فراهم آورند.

آنها معتقدند وضعیت فعلی مدیریت مدرسه نیز پر از ضعف و کم کاری است و درباره علت واقعی این تغییرات یکباره می گویند: وضعیت مدرسه به گونه ای است که مدیریت موجود خموده‌گي و افسرده‌گي ِ فضاي مدرسه‌ را در پي داشته است.