به گزارش پارسینه، این نظریه جدید، معتقد است که پیری انسان و پستانداران به میلیونها سال تسلط دایناسورها بر کرهی زمین باز میگردد. طبق این فرضیه، علت پیری برخی پستانداران نه تنها انسان، بلکه سایر پستانداران نیز ممکن است به دوران تسلط دایناسورها بر زمین برگردد؛ بهعنوان مثال، پستاندارانی که در زمانهای قدیمیتر زندگی میکردند، علائم کمتری از پیری نشان میدادند. این نظریه فرضیه میکند که فشار برای تولید مثل سریع در دوران حکومت دایناسورها موجب از دست دادن یا غیرفعال شدن ژنهای مرتبط با زندگی طولانی در پستانداران اولیه شده است.
دکتر ژوآو پدرو ماگالهائس، استاد زیستپیری مولکولی در دانشگاه بیرمنگام، درباره این مسئله اظهار داشت: "فرضیه تنگنای طول عمر میتواند عواملی را کشف کند که مسیر پیری پستانداران در طول میلیونها سال تغییر دادهاند. بطور کلی، انسانها در میان موجوداتی هستند که معمولاً عمر طولانی دارند. اما برخی پستانداران دیگر، همچون خزندگان، نشانههای کمتری از پیری در طول عمر خود نشان میدهند."
وی افزود: "بعضی از پستانداران اولیه باید در زنجیره غذایی در حالت پایانی قرار میگرفتند و به همین دلیل احتمالاً در دوران تکامل دایناسورها - که بیش از ۱۰۰ میلیون سال به طول انجامید - برای بقا مجبور به تولید مثل سریع شدهاند. به نظر من، این دوره بلند فشار تکاملی، تأثیراتی بر روی فرآیند پیری انسانها داشته است."
بنابراین، هرچند برخی از پستانداران از جمله انسان، نهنگ و فیل با افزایش سن دارای اندازه بزرگ و عمر طولانی هستند، اما این پستانداران ممکن است به دلیل مشکلات ژنتیکی از دوره مزوزوئیک رنج میبرند و به طرز شگفتآوری سریعتر از خزندگان دیگر پیر میشوند.
دکتر ژوآو پدرو ماگالهائس توضیح میدهد: "همانطور که این فرضیه در حال حاضر موجود است، اما همچنان نیازمند تحقیقات بیشتری است؛ از جمله مشاهدههای بیشتر برای افزایش شواهد مبتنی بر عوامل پیری سریع در این گونهها، بهعنوان مثال ابتلا به سرطان نسبت به گونههای دیگر."
ارسال نظر