خداداد عزیزی: آقایان! از کدام تاکتیک حرف می‌زنید؟/ درخواست کنایه‌آمیز از صدا و سیما برای پخش بازی تیم ملی

به گزارش پارسینه،  خداداد عزیزی، مدیر ورزشی تیم تراکتور در گفت‌وگویی تند و صریح، پرده از ضعف‌های ساختاری، فساد مالی و افت کیفی شدید فوتبال ایران برداشت. او با انتقاد از سبک بازی محافظه‌کارانه و ارقام قراردادهای نجومی، خواستار قطع پخش بازی‌های تیم ملی شد و ابراز ناامیدی کرد که شرایط کنونی تنها با «معجزه» اصلاح خواهد شد.

عزیزی درباره افت لیگ برتر فوتبال ایران، بازی‌های تیم ملی فوتبال و … صحبت‌هایی انجام داد که در زیر می‌خوانید:

کیفیت پایین لیگ، عدم تبدیل موقعیت به گل و ضعف مفرط نیروی انسانی

من می‌توانم فقط در مورد تیم خودمان صحبت کنم. به غیر از یک بازی در بقیه مسابقات که برنده نشدیم، موقعیت‌های‌مان را تبدیل به گل نکردیم، از جمله بازی با مس رفسنجان. فوتبال همین است، اگر از موقعیت‌های‌تان استفاده نکنید تنبیه می‌شوید یا نتیجه نمی‌گیرید. به غیر دیدار با استقلال که بدون تعارف خوب نبودیم، در سایر مسابقات موقعیت‌های خوبی برای گل زدن ایجاد کردیم ولی بچه‌ها در زدن ضربات آخر دقت نکردند. برابر فجرسپاسی سوار بازی بودیم. فجری‌ها با سیستمی بازی کردند که در درجه اول گل نخورند و بعد گل بزنند. باید بپذیریم فوتبال ما به لحاظ نیروی انسانی ضعیف شده است. خیلی از مربیان به این نتیجه رسیده‌اند که نتیجه گرایی بهتر از ارائه فوتبال زیباست. حتی لازم باشد فوتبال اتوبوسی بازی می‌کنند تا نبازند. فوتبال از لحاظ فنی صفر شده و قشنگی سابق را ندارد. گاهی اوقات بازی‌های قدیمی در دوران خودمان را نگاه می‌کنم، تیم‌ها مدام در حال حمله کردن هستند، اما امروز همه چیز از بین رفته است. تنها تیمی که برابر ما فوتبال بازی کرد، آلومینیوم اراک بود. آلومینیوم با وجود اینکه بازیکنانی با سن و سال کم در اختیار داشت، اصلا ضد فوتبال بازی نکرد. این جسارت را در تیم مجتبی حسینی دیدم، در صورتی که آلومینیوم به لحاظ تجربه بازیکنان، مالی و … پایین‌تر از تراکتور است. درست است که آلومینیوم ۴ گل خورد ولی برای دقایقی تحت فشارمان گذاشت و اصلا دفاعی بازی نکرد، چیزی که در فوتبال‌مان کمتر می‌بینیم. در بحث آقای گلی، دیگر گذشت بازیکنی مثل رضا عنایتی بیاید و ۲۲ گل بزند.

موضع‌گیری نسبت به تیم ملی و نارضایتی مردم از شرایط فعلی

بحث تیم ملی قضیه دیگری است و اگر بخواهیم حرف بزنیم برخی موضع می‌گیرند. طبیعی است که ناراحت باشند. ما خیلی از واقعیت‌ها را نیز نمی‌گوییم. باشگاه‌ها دو هزار میلیارد هزینه می‌کنند و مردم در این شرایط سخت اقتصادی، انتظار دارند فوتبال خوبی ببینند.

ارقام نجومی قراردادها در سایه دولتی بودن باشگاه‌ها و نبود حساب و کتاب

وقتی فوتبال در ایران دولتی باشد، پول‌های عجیب و غریبی از خزانه می‌آید. آمار و ارقامی رد و بدل می‌شود که خنده‌دار است. یک بازیکن صد میلیارد تومان می‌گیرد که نزدیک به یک میلیون دلار می‌شود و باید یک تنه ۸ بازی را به تنهایی در بیاورد و گل‌های سه امتیازی بزند. اگر مدافع باشد، باید جلوی فشار حریف را بگیرد ولی این چیزها را نمی‌بینیم. تعجب می‌کنم چطور این پول‌ها را به بازیکنان می‌دهند. همیشه موافق پول دادن به بازیکنان هستم چون زحمت می‌کشند ولی نه با این ارقام عجیب و غریب. باز هم می‌گویم یکی از دلایل این موضوع دولتی بودن تیم‌های ایرانی است و حساب و کتابی وجود ندارد. مدیران برای یک سال برنامه‌ریزی می‌کنند و سوالی از آنها درباره هزینه‌کردها پرسیده نمی‌شود.

حسرت نخوردن برای بازی در این دوران و ضعف شدید مهره‌های ملی

نه اصلا. هر کسی ما را می‌بیند می‌گوید فوتبال برای دوران شما بود. از فوتبالی که امروز در ایران می‌بینیم تعجب می‌کنند. در تیم ملی در برخی از پست‌ها بازیکن نداریم، در صورتی که زمان ما چند بازیکن در یک پست با هم دعوا می‌کردند که به تیم ملی دعوت شوند. به خاطر دارم زمانی که در تیم ملی بازیکنان به دو گروه تقسیم می‌شدند، بُکش بکش راه می‌انداختند.

ورود فساد با پول زیاد و انتقاد تند از تاکتیک تیم ملی در برابر روسیه

وقتی پول بیاید، فساد هم می‌آید. فیفا به این علت اصرار به خصوصی بودن باشگاه‌ها می‌کند که پای درآمدها در میان است. باشگاهی که همه پولش را از دولت می‌گیرد، چرا باید درآمدزایی کند؟ محمدرضا زنوزی، مالک باشگاه تراکتور از اول گفت بیشتر از این رقم به فلان بازیکن نمی‌دهم، چون باید از جیبش هزینه کند. از طرفی، اگر بخواهد مثلا بیش از ۵۰ میلیارد تومان به یک بازیکن بدهد، ۴، ۵ بازیکن تاپ دیگر دارد و تیم بهم می‌ریزد. برای اینکه باشگاه‌ها دولتی هستند. در رده‌های ملی نیز شرایط خوبی نداریم و نمی‌دانم دنبال چه چیزی هستیم. برای من جالب بود که سرمربی تیم ملی ایران بعد از شکست برابر روسیه گفت که در نیمه دوم بازی تاکتیکی انجام دادیم. آقایان! مردم فوتبال را نگاه می‌کنند، از کدام تاکتیک حرف می‌زنید؟ از مسئولان تلویزیون و شبکه سه سیما می‌خواهم بازی‌ تیم ملی را پخش نکنند تا مردم نبینند. در نود دقیقه چیزی به اسم تاکتیک ندیدیم. شاید در فوتبال چیزهای جدیدی آمده که ما خبر نداریم. شاید انگلیس، اسپانیا و آلمان متوجه این تاکتیک‌ها نشده‌اند. هر چقدر حرف بزنیم آب در هاون کوبیدن است. ۱۵ سال پیش صحبت از جادوگری کردم و هنوز عده‌ای دست به چنین کارهایی می‌زنند ولی اتفاقی نیفتاده است. هنوز هم برخی‌ها در این فوتبال جادوگری می‌کنند. مردم از سیستم فوتبال ایران ناراحتند. اگر همین الان در یک برنامه نظرسنجی بگذارید بالای ۹۰ درصد می‌گویند باید درِ این فوتبال تخته شود، چه باشگاهی و چه ملی. به خاطر دارم زمانی با ابومسلم مشهد در سال ۱۳۷۱ به شهری می‌رفتیم و بازی را می‌باختیم مردم در مشهد از مربی ما می‌پرسیدند که نتیجه چه شد، می‌گفتند ۱۰ موقعیت گل ایجاد کردیم و نزدیم ولی حریف یک موقعیت داشت و گل زد. امروز نمی‌توانیم با تکنولوژی و فضای مجازی دروغ بگوییم. فوتبال ما دیگری چیزی برای لذت بردن ندارد و مردم حال‌شان از این فوتبال بد می‌شود.

فاصله امتیازی کم در لیگ و سیطره حواشی بر فوتبال

بله، در لیگی که ما صدرنشین هستیم با تیم انتهای جدول ۴ امتیاز اختلاف داریم. در انگلیس ببینید تیم صدر جدول با انتهای جدول چقدر فاصله امتیازی دارد. در این فوتبال همه چیز هست. یک بخشی از فوتبال ایران حاشیه‌هاست. به لحاظ فنی که تعطیل شده‌ایم اما فوتبال ما دیگری چیزی برای جذابیت ندارد. در مسائل حاشیه‌ای فقط اعتراض کردن ما نیست، مدیران باشگاه‌ها را ببینید. بازیکنان و حتی رسانه‌ها نیز از این قاعده مستثنی نیستند. شاید برخی از دوستان رسانه‌ای من ناراحت شوند اما آنها هم گاهی اوقات بد رفتار می‌کنند. برای همین است که همه چیزمان در این فوتبال بهم می‌آید.

ناامیدی مطلق؛ راهکار در این فوتبال وجود ندارد

کار از دست رفته و باید معجزه شود. راهکاری ندارم چون آنقدر در این فوتبال مهندسان و دوستان حرفه‌ای هستند که خیلی نظرات ما مهم نیست.