الیزابت باتوری؛ ملکۀ خونخوار

الیزابت باتوری قدرتمندترین زن زمان خود در منطقه ای بود که می زیست و زندگی نسبتا آزادی داشت . الیزابت با وجود تاهل از جوانی ده ها عاشق داشت و با آنها در ارتباط بود.

در آستانه ی 40 سالگی زمانی که یکی از کنیزانش مشغول شانه کردن موهای شاهزاده با شانه ای سنگی بود، الیزابت در آینه متوجه یک چین در چهره اش شده در این هنگام خدمتکارش که مشغول شانه کردن موهایش بود موی او را سفت کشید. کنتس خشمگین مشتی به بینی خدمتکار زد و از آن خون جاری شد .

کنتس متوجه شد که خون دختر جوان بر دستانش پوستش را لطیف تر کرده و زمانی به خود می آید که همه ی خون کنیز بخت برگشته را مکیده.

الیزابت بهترین و زیباترین حس زندگیش را بر بالای سر اندام بی جان دخترک باز یافته بود، احساس جوانی.

برای تداوم این احساس الیزابت نیاز به نوشیدن و تن شویی در خون دوشیزگان داشت، برای همین در طی بیش از 10 سال 600 دوشیزه ی مجاری بر بالای یک وان مرمرین آویخته و دریده شدند تا الیزابت از آنان بنوشد و تن لطیفش را در خون گرمشان شستشو دهد.

در ده سال وحشت آور ، روستاييان قلعه باتوری با تاريك شدن هوا درها را قفل ميكردند و به صدای فريادها و ناله های دختران و زنان جوانی كه توسط درشكه وحشت آور از خيابان ها ربوده ميشدن گوش ميدادند.

اين وضع ادامه داشت تا اينكه يك نفر به درخواست های كمك كشيش دهكده پاسخ داد

در عيد سال 1610 ميلادی ، گروه مهاجم به رهبری نخست وزير مجارستان به قلعه حمله كردند .
گرچه از قبل به جستجوگران آمادگی داده شده بود ، با اين وجود هيچ يك از آنها پس از شكستن درهای قلعه نتوانستد صحنه های وحشتناك روبه روی خود را تحمل كنند . بدنهای دختران جوانی كه تكه تكه شده بودند كف اتاق پراكنده بود .

تمامی افراد قلعه به مرگ محكوم شدند بجز اليزابت كه به دليل نفوذی كه داشت در کشتارگاهش زندانی شد.

سرانجام پس از 4 سال و در سال 1614 الیزابت در حبسگاه خود به مرگ طبیعی مرد.

كنتس الیزابت باتوری در زمان مرگ حدود 55 سال داشت ولی همچنان زيبا و جوان بود

از او با القاب «کنتس خون» یا «ملکه خون» یاد می‌کنند.