پایان‌بندی فیلم Gone Girl

با توجه به بحث و جدل‌های فراوانی که از مدت‌ها قبل حول و حوش پایان‌بندی کتاب پُرفروش "دختری که رفت" در گرفته بود (برخی عاشق آن هستند و برخی دیگر دلشان می‌خواهد آن را آتش بزنند)، وقتی Gillian Flynn تصمیم گرفت فیلم‌نامه‌ی اقتباسی را هم خودش بنویسد کار ساده‌ای در پیش نداشت.

وقتی Flynn چند ماه قبل اعلام کرد پایان‌بندی فیلم کاملا با کتاب تفاوت خواهد داشت، این شور و هیاهو دوباره به شدت بالا گرفت. و حالا که فیلم به نمایش درآمده و با 38 میلیون دلار فروش در اولین آخر هفته، یک موفقیت تمام و کمال محسوب می‌شود،

پایان‌بندی اسرارآمیز آن نیز برملا شده است. بله، پایان فیلم شباهت بسیار زیادی با پایان کتاب دارد. البته تفاوت‌های اندکی بین فیلم و کتاب وجود دارد اما روی هم رفته، نتیجه‌گیری دیوانه‌وار آن‌ها یکسان است. اگرچه Amy (با بازی Rosamund Pike) به انتقام‌‌ِ رابطه‌ي همسرش Nick (با نقش‌آفرینی Ben Affleck) با دختری جوان (و البته به دلایل پیچیده‌ی دیگری که در فیلم مشاهده می‌کنیم) اوضاع را به گونه‌ای ترتیب می‌دهد که قتل خود را به گردن او بیندازد، وقتی به خانه برمی‌گردد Nick او را ترک نمی‌کند. در حالی که در کتاب، Nick تصمیم می‌گیرد با نوشتن یک نوول، رفتار ضداجتماعی و بیمارگون Amy را به گوش جهانیان برساند، وقتی در فیلم برای یک مصاحبه‌ي تلویزیونی آماده می‌شود Amy با یک غافل‌گیری دیگر از راه می‌رسد: او حامله است!. کتاب Flynn نیز دُرُست به همین شکل تمام می‌شود. Nick می‌داند برای محافظت از فرزندش در برابر Amy، مجبور است همیشه با او بماند و بدین ترتیب آن‌ها به عنوان زوجی آشفته و پریشان در کنار هم باقی می‌مانند.



از بسیاری جهات، این موضوعی بسیار نومیدکننده محسوب می‌شود. این که در کتاب "می‌خوانیم" Amy یک کاراکتر ضداجتماع تمام عیار است که رفتارش هیچ پیامد و عقوبتی ندارد یک چیز است و این که بر پرده‌ي سینما واقعا "می‌ببینیم" که او بی هیچ پیامدی دوست پسر سابق خود (Neil Patrcik Harris)- که وقتی نقشه‌ی فرار Amy با مشکل مواجه می‌شود به او کمک می‌کند- به قتل می‌رساند چیز دیگری است. Amy در نهایت شقاوت او را می‌کُشد اما مجازات نمی‌شود. درواقع وقتی در فیلم مشاهده می‌کنیم که او به‌رغم ارتکاب قتلی بی‌رحمانه از مهلکه جان به در می‌برد خشمگین‌تر می‌شویم.

لااقل در کتاب، وقتی مادر Desi به پلیس مراجعه می‌کند و می‌گوید Amy پسرش را به قتل رسانده بارقه‌‌ی ضعیفی از امید در خواننده ایجاد می‌شود. اما متاسفانه در فیلم چنین اتفاقی رخ نمی‌دهد زیرا اصولا کاراکتر مادر وجود ندارد. وقتی Amy به پلیس می‌گوید توسط Desi دزدیده شده و او بعدا از چنگ دوست پسر سابقش فرار کرده، جنازه‌ی Desi به فراموشی سپرده می‌ّ‌شود. و از آن‌جایی که به نظر می‌رسد پلیس نمی‌تواند تلاش او برای قتل Nick را به اثبات برساند (زمانی که درنهایت روشن می‌شود Amy در تمام این مدت زنده بوده است)، آن‌ها مجبور می‌شوند داستان او را باور کنند.


به طور کلی وقتی مسیر Amy به سوی ویرانی را مشاهده می‌کنیم، باور این "پایان خوش" برای غیر عادی‌ترین ازدواج دنیا دشوارتر می‌‌نماید. به رغم این که Nick همسری بسیار بد و هولناک بوده است، شما در تمام فیلم با او همدردی می‌کنید، خصوصا زمانی که به طور مداوم تکرار می‌شود اگر او به قتل همسرش محکوم شود ایالت میسوری از قانون اعدام تبعیت می‌کند. پس از این که Nick بعد از بازگشت همسر خود "نجات" پیدا می‌کند، شما برای چند لحظه احساس راحتی می‌کنید اما بلافاصله و با تمام وجود آرزو می‌کنید ای کاش Amy برای اَعمال شرم‌آور خود به شدیدترین شکل ممکن مجازات شود.

متاسفانه این موضوع نه در فیلم و نه در کتاب رخ نمی‌دهد. در کتاب و در فیلم، وقتی Amy به Nick یادآوری می‌کند بعد از ماجراهایی که پشت سر گذاشته‌اند اگر Nick او را طلاق دهد خسته و دلزده خواهد شد این حقیقت که این دو (با بچه‌ای که در راه است!) در کنار هم باقی می‌مانند به نوعی توجیه می‌شود. شاید این موضوع دُرُست باشد اما در عین حال امکان دارد Nick به قتل برسد ولی این مسئله نیز روشن نمی‌شود: در آخرین نماهای فیلم، Amy با شور و علاقه به همسرش خیره شده و Nick در یک Voiceover از خود سوال می‌کند:"ما با هم چکار کرده‌ایم؟ با هم چکار خواهیم کرد؟".

اما در آخرین صفحه‌ی کتاب، Nick پاسخی دندان‌شکن به همسرش می‌دهد. وقتی او در طی حاملگی Amy به آرامی روی سرش ضربه می‌زند، Amy از او سوال می‌کند چرا تا این حد با او مهربان است و Nick پاسخ می‌دهد:"به خاطر این که برات احساس تاسف می‌کنم... چون هر روز صبح که از خواب بیدار میشی مجبوری خودت باشی". این اشاره‌ی Nick به شدت در مورد Amy مصداق دارد و به ما گوشزد می‌کند شاید این دو قادر نباشند این بازی مسخره را ادامه دهند، علی‌الخصوص با وجود یک فرزند جدید در خانه. متاسفانه این پایان‌بندی در فیلم وجود ندارد و ما با این حس که قرار است اتفاقات بد و وحشتناک دیگری برای این دو رخ دهد به حال خود رها می‌شویم.

منبع(+)