درباره فیلم "دموکراسی توی روز روشن"

- در این دنیا هر غلطی که خواسته باشیم میکنیم شاید درست هم انجام بدیم. ولی رفتم تو فکر اون دنیا ببینم واقعا اونجا هم مردم حقی به گردن خدا دارند؟ یعنی یک نظامی وجود داره که در آن "مردم، نه فرد خاصی حکومت کند" یا نه؟ !

با دیدن فیلم دموکراسی توی روز روشن به کارگردانی علی عطشانی اولین سوالی که به ذهنم رسید همین بود. خب وجه تسمیه ی این فیلم رو انصافا متوجه نشده بودم که دیدم آقای زم راجع به نامگذاری فیلم گفتند: "ستوده (شخصيت اول) وقتي وارد روز خودش (برزخ) مي‌شود، با فرشته‌هاي الهي مواجه مي‌شود كه همگي با او به بحث و مجادله مي‌پردازند و اين حقيقت دموكراسي است ."

خیلی خوب است که ما هم در دنیا کارهای خودمان را توجیه کنیم و هم در آخرت. با ملائکه الهی جر و بحث کینم که شاید از اتهامی که به ما وارد ساخته اند تبرئه شویم ولی کور خوانده ایم که: "اليوم نختم على افواهم و تكلمنا ايديهم و تشهد ارجلهم بما كانوا يكسبون" یعنی "امروز بر دهان آنها مهرمی نهیم و دستهاى آنها با ما سخن مى گويند و پاهاى آنها كارهائى را كه انجام ميدادند براى ما شهادت ميدهند "

ولی حرف کارشناس مذهبی و تهیه کننده فیلم، آقای حجت الاسلام خوش تیپ این است که؛ "در اين فيلم چيزي برخلاف مفاهيم ديني و عبادي وجود ندارد" خب شاید اسم فیلم را نمیشود جزئی از فیلم به حساب آورد !

تکنیک برتر

- آقای عطشانی با این دید که نسبت به بعضی از مسائل فقط با سنتی نگاه شده و باید با بیانی جدید و نو مفاهیم ارزشی و دینی را بیان کرد، دست به ساخت چنین فیلمهایی زده که اعتقاد صحیحی مبنی بر اینکه "فیلم قرآنی و دینی در وهله اول باید به روز باشد" دارد. شاید حرفهای ایشان به نوعی از زبان نیکی کریمی در فیلم بیان میشود. که در ازای کارگردانی مستندی متفاوت و با بیانی تازه از شهادت و زندگی ستوده مجوز پخش فیلم قبلیش را گرفت .

نفله شدگان

- ستوده در عالم برزخ در اولین برخوردش با روحانیی که از قدیم او را میشناخت برخورد میکند و از اینکه شهید است ابراز خوشحالی میکند و فکر میکند الان مکان خوبی برایش در نظر گرفته شده است. درحالیکه حاج آقا به او میگوید از زمانی که من در این مکان هستم تا به حال شهیدی ندیده ام. این در حالیست که ستوده بار دیگر تاکید میکند که پس این همه شهدای شهری چه؟

این سکانس این چنین به ذهن می آورد که واقعا این همه مرزبانان شهید و شهدایی همچون صیاد و کاظمی و شوشتری نیز شاید همچون ستوده ...!

مواخذه ی فرزندان ایثارگران و بسیجی ها

- در جلسه بازجویی ستوده توسط وکیلش، محمد رضا فروتن به اینکه یک بار ستوده در اعتراض به پخش آهنگهای غیر شرعی توسط پسرش از خانه خارج شده بود و شاید باعث زدگی او از دین شده باشد اعتراض میکند. ولی ستوده در جواب می گوید آن زمانها ما به این کار میگفتیم امر به معروف و نهی از منکر ...

در این سکانس نیز طوری جلوه پیدا میکند که شاید تمامی برخوردهای این چنینی امروز از روی ریا و تظاهر باشد .

دوباره در همین جلسه آقای به اصطلاح وکیل مدافع، قانون سهمیه ورود به دانشگاهها را کاملا زیر سوال میبرد و طوری بیان میکند که انگار هر کس از چنین سهمیه هایی برخوردار است و از آن استفاده میکند مورد مواخذه قرار خواهد گرفت! که از این موارد میتوان بسیاری از خانواده های ایثارگران و بسیجی های امروز را نام برد .

ذهنهای منحرف این قسمت را نخوانند !

.... درحالیکه آقای زم برای همین چهار، پنج دقیقه بازی گلزار 90 میلیون تومان ناقابل خرج کرده اند تا گیشه ای پر رونق تر از ناحیه دختران داشته باشند. و آقای عطشانی نیز به فکر پسران بوده اند و هدف از اضافه کردن نقش خانم نیوشا ضیغمی و نیکی کریمی را این چنین بیان میکنند: "که البته اساس قصه یکی است و آنچه فیلم را دیدنی‌تر و جنجالی‌تر کرده، اضافه کردن بخش‌هایی در بازنویسی است که در آن فیلمنامه شخصیت دختر نداشتیم، فیلم کاملا مردانه بود ."

گلکاری به سبک وزارت ارشاد

- حمید فرخ نژاد که خودش در استیادیوم آزادی در جمع حامیان میرحسین موسوی اظهار کرد ما دوست داریم "فردی رئیس جمهور باشد که دیگر ما را نزند" بالاخره در این فیلم فرصتی برای زدن ضارب خودش نیز پیدا کرد و حدود یک دقیقه به صورت خیلی جذاب نقش احمدی نژاد را در زمانیکه پرونده زهرا رهنورد را در مناظره رو میکرد بازی کرد. واقعا وزارت ارشاد در این یک مورد که گل کاشته است !

- از نکاتی که به پیچیدگی فیلم دامن میزد طعنه های فراوانی بود که در فیلم وجود داشت. از طعنه به سقوط هواپیمای سپاه و وضعیت مجوز گرفتن فیلمها از ارشاد تا آیات و روایات تکه تکه ای که بیان شد. شاید همین علتی شد تا قسمتهای مربوط چادر سر کردن اجباری دختر ستوده در اکران سینماها از فیلم حذف شود. اما بیرون از این انتقادات در کل فیلمی با تکنیک بالا را در سینمای ایران شاهد بودیم و به عنوان دومین کار سینمایی، آقای عطشانی فیلمی فوق العاده را تجربه کرده اند.

منبع: وبلاگ هنر دینی به رنگ سینما(+)